TotalFishing

Kantsnoek! (deel 86)

Door Sjak Kroet

Het is zaterdagochtend 25 oktober en een fris briesje blaast over het viswater van een beek. Waar ik stapvoets mijn shad inwerp, lopende stroomopwaarts, onder aan het kantje! Het eerste uur is het muisstil aan de beek, geen roofvisser te bekennen, alleen het gekabbel van een stuw.

Deze nadert op mijn looproute, is duidelijk hoorbaar en is niet veel later een prima snoekstek om uit te kammen.

Prima snoekstek.

Vandaag hangt er een geel gekleurde shad van 11 centimeter aan mijn speld. Deze knalkleur is nu hard nodig omdat het viswater op de meeste plaatsen in de beek troebel en zandkleurig oogt en de kleur geel zelfs onder deze omstandigheden gigantisch opvalt.

Het is zwaar bewolkt en samen met de lichte motregen, prima snoekweer waardoor de fietstraining van vandaag is verzet naar de zondag.

Een eerste aanbeet komt eigenlijk vrij snel zodra de shad net vanonder de stuw vandaan wegzakt en met een stevige ruk wordt gepakt….Beet!

Heel even wacht ik een fractie…. Maar als het contact dan duidelijk doorkomt en de hengeltop zichtbaar doorbuigt is doorhalen en aanslaan een feit…hangen! Een aantal flinke dreunen en een pittig sprintje dwars door de zone van de stuw, geven een geweldig sport.

Mooi zoals de snoek de stroomnaad opzoekt en het viswater laat ontploffen tijdens de dril. Een zestiger kantsnoek bezorgt mij deze ochtend een warme start en de shad die op de neus vastzit, is snel gelost waardoor de rover meteen terug kan: 1-0.

Op de neus…

Boven de stuw gaat het struinen verder en is het nog geen 10 minuten later opnieuw raak als een volgende snoek de shad met een harde knal in de bovenste waterlaag wegritst.

Ook deze kantsnoek is nabij de zestig centimeter, wat toch wel de doorsnee afmeting is, in het kleine water.

Een leuke vechtersbaas, die vol gas opspringt en onder de kant het water met veel gespetter laat exploderen, kicken! Opgebrand nadert ze het kantje en ook deze kantsnoek is nog goed in de nek te pakken, hebbes.

De shad die mooi met de enkele haak in de zijde van de snoekbek hangt is meteen gelost….. Meten is weten, 65 centimeter…. Drie centimeter kleiner dan de eerste van zonet onder de stuw! Terugzetten: 2-0.

Na nog een misser in dat zelfde uur beland ik op een t-splitsing waar een boerenslootje de beek binnenkomt. Een mooie zone waar ook nog een extra stuwtje staat. Ook al is het water in de sloot bruin, héél bruin, kan er toch zomaar een snoek huizen!

Mooie zone…

En wat ik al vermoed, wordt direct ingelost, als de gele shad voor het stuwtje meteen wordt gepakt. Doorhalen, yes…Wat een aanbeet! Het spinhengeltje buigt lekker door en stuurt de snoek door het nog geen halve meter ondiepe viswater snel naar de kant.

Ook dit is geen reus maar de sport is prima. Pakken, onthaken, meten….. 61 centimeter en weer terugzetten: 3-0…… Top.

Tijd voor een bakkie koffie en efkes helemaal niks. Tjonge, in de buitenlucht smaken de boterhammetjes lekker, zeker naar het vangen van drie snoeken in een omgeving die straalt in al zijn herfstpracht.

Tja, het is eigenlijk heel simpel….. Geniet van je tijd en doe je ding, zo lang je het kunt, het kan zomaar ineens allemaal anders zijn!

Na het koffiemoment beland ik in een zone die kort aan de huizen grenst. Er is een brug voor fietsers en wandelaars waar misschien nog wel een snoek huist.

De beek is hier een stuk breder en dieper. Ook hier zijn de gemeentewerkers al actief bezig geweest maar hebben ze gelukkig niet aan beide kanten alles weggemaaid.

Aan de kant waar ik nu loop is de dekking nog mooi intact, alleen aan de overzijde waar de achtertuintjes van de bewoners grenzen aan de beek, is kort gemaaid en opgeschoond.

Langzaam nader ik met mijn shad de brugzone waar ook nog een aantal palen in het viswater staan en een steigertje ligt. De actie van de shad is uitbundig en de kleur geel straalt door de bovenste waterlaag als ik het kunstaasje optik en opnieuw op gang breng.

De eerste worpen voor de brug leveren geen enkele reactie op. De hoop dat er misschien toch nog een snoek onder de brug staat groeit met de minuut. Dan ik mik de shad precies onder de brug, laat deze een fractie wegzakken en tik het kunstaasje opwaarts…….. Bammm!

De shad wordt meteen gepakt en een waterkolk bolt op. Binnen een seconde sta ik met een kromme hengel.

Tjonge, dit voelt goed en een eerste dreun wordt keurig door mijn spinhengel opgevangen. Het is voor het eerst vandaag dat de hoofdlijn door de slip wordt getrokken.

Ik probeer de vis onder de brug vandaan te sturen en zet meer kracht op de hoofdlijn waardoor een eerste glimp van de snoek in het midden van de beek plots zichtbaar wordt……. Zo, deze is al ietsjes groter, gaat de zestig centimeter zeker overtreffen.

Een mooie herfstsnoek komt langszij, nog een wilde jump, gevuld met diverse kopstoten en ze is binnen.

Herfstsnoek!

4-0...Een mooie afsluiter dacht ik zo, op een visdag die als productief de boeken ingaat. De snoek wordt snel door mij teruggezet onder aan de brug, waar die de komende tijd nog wel huizen zal!

Ook ik ga naar huis want de dag is weer voorbij gevlogen maar dat is altijd zo bij mij; als ik aan het vissen of aan het wielrennen ben, hahaha.

Ook al zit een eerste nachtvorst nog niet in de weerkaarten en is de winterklok inmiddels een feit; aankomend weekend gaat de doodaashengel mee.

Of het nu op zaterdag of zondag zal zijn, dat is nog niet duidelijk maar de snoekdobber en de spieringen liggen al klaar. Efkes pijlen of dat stroomafwaarts mijn dobber onder wil ploffen; zeg maar een soort “doodaas-check up”……
Tot dan!