Kantsnoek! (deel 81)
Door Sjak Kroet
Het is zondagochtend 21 september iets na de klok van achten, als ik mijn draagtas over de schouder sla en met mijn spinhengel in de hand door het hoge natte gras de stroming van een indrukwekkend riviertje ga opzoeken. De herfst is vandaag begonnen dus het weerbeeld zal langzaam wisselvalliger worden. Het wordt meteen bevestigd, als een eerste regenbui naar beneden kletst!
Zelden heb ik hier in de Kempen vanaf de kant roofvissers aangetroffen, wat misschien ook helemaal niet verkeerd is betreffende de vangkansen. Kanovaarders des te meer, maar gelukkig zijn die deze ochtend ook nog niet actief waardoor ik ook elke kanopassage kan uitvissen.
De stroming van het riviertje zorgt er voor dat de snoeken die hier huizen een sneller verbrandingspatroon hebben dan de snoeken die huizen in rustig viswater. Hierdoor zal de snoek alert zijn en dus ook vaker en sneller toeslaan, om een volgende prooi te pakken.
Het vissen met een shad gaat hier prima. De loodkop mag nu best een paar gram zwaarder zijn dan normaal, al is het niet alleen vanwege de sterke stroming van het riviertje. Je kunt door deze kleine tactische aanpassing de hangtijd van de shad vertragen en daardoor de confrontatie met een snoek aanzienlijk vergroten.
Ook zal de druk en de kracht die je tijdens het binnenvissen, de aanslag en de dril kunt uitoefen op de enkele haak intenser zijn. De controle is constant zodra een kantsnoek vol overgave je kunstaas opslokt.
De shad mag vandaag qua kleur best opvallen en dus gaat mijn keuze vandaag uit, naar een oranje rakker!
Een oranje rakker!
De shad heeft veel weg van een goudvisje, dat keer op keer wegduikt in de stroming. De actie is uitbundig en door de opvallende kleur is het kunstaasje van het begin tot het einde bij elke inzet goed te volgen, wat een catcher!
De looproute gaat vandaag een kilometertje of twee, stroomafwaarts. Ik zal tijdens deze route langs een aantal bruggen maar ook dubbele stuw zone komen, wat misschien wel een eventuele kantsnoek oplevert! Na een uurtje struinen is er plots een opleving, wanneer een snoek de shad volledig mist.
Snel zet ik de shad opnieuw in en laat ik het kunstaasje een fractie langer hangen op de plek waar die misser plaatsvond. Tja, daar is de verwachte dreun…… Even wachten…. En uithalen maar, die hangt en de druk op de enkele haak voelt direct fantastisch aan.
Wat een sensatie, zo in de vroege ochtend. De snoek springt meerdere malen op uit het water. De power van de vis tijdens de dril is geweldig en wordt mede door de stroming van het riviertje wordt versterkt.
Een prachtig getekend exemplaar, van ruim 60 centimeter, wordt kort daarna verlost van de enkele haak en weer teruggezet. Heel even een laatste groet, voordat ze voorgoed is verdwenen in de stroming.
Een laatste groet…
Zo….. En nu eerst een bakkie koffie, een boterhammetje, effe facebook checken en dan weer door want de tijd vliegt! Na de koffiepauze passeer ik al struinend een zone waar de twee bruggetjes staan, ook een binnenkomend zijslootje mondt hier uit in het riviertje. Toch echt een plekje waar een snoek kan rondhangen of jagen.
Heel secuur laat ik de shad de hinderlagen passeren waar een mogelijk pakkans zomaar kan….. Maar helaas levert deze uitmuntende zone mij geen aanbeet op! Dan maar hopen op een aanbeet zometeen achter de stuwzone, waarvan het geluid al duidelijk hoorbaar is.
Wat een indrukwekkend plaatje! De kracht van het water en de schuimkoppen die rechtop staan in de stroming, puur natuur, echt geweldig!
Echt geweldig!
Langzaam komt door de bovenste waterlaag mijn shad terug naar de kant. Het kunstaasje wordt door de stroming automatisch van links naar rechts gestuurd alsof het aan een elastiek hangt. Heel soms staan de kantsnoeken gewoon kort achter de stuw, vandaar dat ik dat stukje eerst uitvis. Ook hier krijg ik geen enkele aanbeet.
Maar als ik dan in rustiger viswater terechtkom, precies waar het riviertje met een grote bocht wegdraait is het toch ineens raak! Met een keiharde dreun wordt de shad gepakt! De haak zit meteen en dit voelt goed, heel goed…..
Voor het eerst deze ochtend wordt de hoofdlijn door de slip getrokken en een aantal grote kolken ontploffen in de stroming van het riviertje…. Tjonge, wat een geweld… Ik probeer de snoek stevig af te remmen. Een eerste glimp is prachtig op foto vast te leggen!
Foto!
Wat een knokpartijtje, met een stevig slotoffensief…. De landing is een feit, een kieuwdeksel is een prima handvat. Een mooie zeventiger kantsnoek is niet lang op de kant. De haak is meteen gelost waardoor ze snel weer zwemmen kan. Zo en ik ga nu rennen want de auto staat nog een heel eindje terug. Aankomende zondag ga ik ze opnieuw zoeken. Dan in een afgelegen zone van een kanaal in de Peel.
Tot dan!