TotalFishing

Kantsnoek! (deel 79)

Door Sjak Kroet

Het is zondagochtend 7 september half acht, ik rij al op de autobaan en ben onderweg naar een uitmuntende snoekstek. Een oude waterverbinding waar een grote stuw verschillende sloten en beken opvangt en het viswater doet samensmelten in een snelstromende wetering, biedt genoeg kansen om deze ochtend met shads uit te kammen.

Precies uitkammen, want elke uitgang, duiker, bruggetje inclusief de gehele zone achter de stuw zijn interessante stekken waar roofvissen zich nu kunnen ophouden. Als de auto geparkeerd staat en ik Sky-radio de mond snoer, sta ik binnen enkele minuten met de spinhengel in de hand aan het kantje. De visstek is perfect.

De visstek.

De rietkragen staan hoog in de oevers en het is groen, heel groen, wat met dit milde weertype de komende tijd nog wel zo blijft. Het viswater is behoorlijk helder ondanks de forse stroming van de stuw. Het liefst vis ik dan met een natuurlijke kleur en een bruine shad van negen centimeter krijgt dan snel mijn voorkeur.

Eerst tast mijn shad alle uitgangen van de aanliggende duikers af. De concentratie is hoog want je kunt nu elk moment met een kromme hengel staan. Al snel is het raak en brengt een doffe knal op de shad mij in de aanslag. Het is geen snoek die mijn spinhengeltje doet doorbuigen maar een forse baars.

Prachtig zoals de tekening van de rover te zien is, tijdens de dril. Het in een knappe vis en na een mooi vismoment kan ik de baars bij de bek pakken, hebbes! Toch maar even meten…precies 40 centimeter, rond en gezond.

Binnen enkele seconden is de baars weer teruggezet en verdwenen in het ruime sop. Wat een lekker begin, zo wil je elke visdag wel beginnen, als het maar niet bij deze ene baars blijft want dat kan ook……

Het zonlicht wat met de minuut scherper wordt lijkt een negatief effect te hebben op het aasgedrag van de rovers. Want na die eerste baars blijft het behoorlijk stil en is mijn shad al uren lang niet meer belaagd.

Tijd voor een bakkie koffie, effe niets… Een lekker broodje kaas erbij, mijn berichtjes checken en de hengel op de kant. Naar de koffie besluit ik onder een brug door te vissen, daar waar het zonlicht niet doordringt in het viswater. Langzaam laat ik de shad dieper afzinken, dit kan nu op deze stek omdat de waterplanten onder de brug veel minder aanwezig zijn.

Meerdere malen passeert de shad de stroomnaad onder de brug, hier moet toch een rover staan? Nog ene keer inzetten dan en anders maar naar huis. Secuur zet ik de catcher in en laat deze heel langzaam terugkomen. Ineens een enorme klap op de shad. Tjonge, wat een dreun…Doorhalen!

Meteen jaagt de rover door de slip, die toch behoorlijk strak staat afgesteld, wat een geweld zeg!! Dit is een flinke snoek, dat kan niet anders….. Maar wat is de verbazing groots als er naar enkele minuten een dijk van een baars komt bovendrijven, wat een knoeperd zeg, echt niet normaal.

De baars knokt voor wat die waard is maar na een mooi sportvisgevecht, kan ik het juweel oppakken, kicken!! Zo groot heb ik ze nog nooit gevangen en wat een prachtrover, super. Ik leg het meetlint eronder, de magische grens van 50 centimeter wordt net niet bereikt… Maar met 49 centimeter een nieuw PR baars, wat een reus!

Een reus!

Na een leuke fotosessie mag deze oude krijger weer terug zijn element in, wat een fantastisch moment op deze zonnige zondag in september. Nog heel even blijft ze aan de kant hangen, echt bijzonder als ze uiteindelijk verdwijnt in de stroming. De terugweg naar huis gaat zomaar voorbij…..

Blijdschap….. Een kantsnoek zat er niet in vandaag, maar die tweede baars was toppie! Zo zie je maar, ook in het kleine viswater vanaf de kant zijn grote rovers te vangen. Je moet gewoon vertrouwen houden in je aanpak en bovenal het plezier niet verliezen in het vissen, wat volgens mij toch echt het belangrijkste is!

Blijdschap!!

Aankomende zondag 14 september ga ik struinend kunstaasvissen vanaf het kantje aan de rivier. Wie weet waar we dan tegen aanlopen, in de ondiepe oeverzone waar nu scholen snoepvisjes rondhangen.

Tot dan….