Kantsnoek! (deel 77)
Door Sjak Kroet
Het is zondagochtend 29 december half acht, ik sta in het schuurtje en heb een spuitbusje siliconenspray in de hand. De ogen van kanthengel, de hoofdlijn en de draaiende delen van de vismolen krijgen kort voor het vertrek nog een onderhoudsbeurtje zodat het kantvissen tijdens de laatste looproute in 2013 gesmeerd verloopt.
Ook de ingevroren spieringen die in dit schuurtje liggen opgeslagen worden in de draagtas geladen. Als dan uiteindelijk alles is gecheckt, hang ik het hele boeltje over mijn schouder, spring op de fiets en slinger binnendoor met wind tegen naar de spoorbrug waar vandaag misschien wel een laatste kantsnoek in 2013 ligt te wachten.
Na 20 minuutjes veldrijden door de modder, met volle bepakking om de nek, is de spoorbrug uiteindelijk bereikt. Een grote oude eik fungeert vandaag als een soort windbreker waardoor ik optimaal met twee hengels kan snoekvissen, achter de spoorbrug vandaan.
De eerste dobber zal de spiering statisch vanaf de bodem presenteren, kort tegen de stroomnaad aan, terwijl de tweede dobber de spiering actief op half water door de gehele zone laat rondzweven en echt elke centimeter viswater raakt. Als de dobbers eenmaal zijn ingezet en staan, kruip ik dicht tegen de oude eik aan! Heerlijk warm en uit de wind zoals ook de koolmees boven mij denkt.
De koolmees boven mij denkt...
Het is wisselvallig decemberweer vandaag. De zuidwestenwind is krachtig, donkere wolken schuiven over en zo nu en dan regent het even flink. Het is een kat en muis spel, tussen de winterzon en de regenwolken! De actieve hengel zorgt ervoor dat het geen luie snoekdag wordt. Want om de tien minuten moet ik de dobber afremmen, terughalen en opnieuw inzetten. Tussendoor op deze laatste zondag van 2013 is er nog wel genoeg tijd over voor een dampende kop koffie, een boterham, een sms’je en een geniet moment.
De ochtend vliegt werkelijk voorbij maar geen enkele aanbeet lijkt me gegund. Als het dan plots ook nog gaat stortregenen en ik door de rukwind niet meer veilig zit achter die dikke eik, besluit ik beide hengels op zink te zetten, in de vrije stand en ren ik dwars door het weiland naar een boeren hooischuur.
Tjonge, wat een weer vandaag! Schuilend in het voorportaal van het hooischuurtje hoor ik van achter mij vandaan een spinnend geluid. Tja, dat kan alleen maar een kat zijn en inderdaad, daar ligt die dan moe en voldaan, een boerenkat!
Boerenkat!
Na een kort knuffelmomentje blijkt gelukkig ook de stortbui weggetrokken te zijn en besluit ik terug te lopen naar mijn snoekstek. Tjonge, wat ziet het eruit! De fiets is omgewaaid, de onthaakmat hangt onder in het riet, de hengels liggen kruislinks over elkaar en de draagtas met aasvissen ligt op kop aan de waterkant. Gelukkig ligt er niets in het water en hangen de dobbers nog stabiel boven de spieringen.
Vlug fatsoeneer ik mijn visstekkie, zet de fiets weer rechtop tegen de eik, check de aasvissen, eentje passief en de ander actief en inzetten maar!! Nog een uurtje en anders naar huis! Maar als ik dan nét zit, ploft de dobber op half water steenhard onder.
Meteen sta ik weer rechtop met de hengel in de aanslag. De dobber die niet meer zichtbaar is doet vermoeden dat de aasvis nu wel is opgeslokt….Doorhalen! Yes, beet…Dik verdiend dacht ik zo, na al die toestanden.
De strakke hoofdlijn zoemt in de wind en beetje bij beetje komt de snoek naar de kant toe. De druk is effe enorm als ze vanonder de kant wegdraait en explodeert met een grote, harde klap op het water. Kopschuddend wil ze alsnog de dreg lossen maar die hangt vast in het schaniertje. Ik stuur de snoek de landingsfase in…Hebbes. Een strakke kantsnoek van 91 centimeter ligt snel klaar om teruggezet te worden, wat een muil! Prima afsluiter van 2013, bye, bye….
Bye, bye….
Aankomende zondag gaan we op zoek naar een eerste kantsnoek van 2014. Voor nu zeg ik ook bye, bye en proost! De beste wensen voor 2014!
Sjak Kroet