TotalFishing

Kantsnoek! ( deel 61 )

Door: Sjak Kroet.

Het is een schemerige zondagochtend 8 september en struinend door en het hoge, natte gras en distels, baan ik me een weg naar de waterkant!

Al snel vertoont de shad een prima actie, die verleidelijk opduikt zodra een kansrijke hinderlaag passeert, in het kabbelende viswater van een beek. Donkere wolken schuiven over maar gelukkig heeft buienradder mij geadviseerd, om een regenjas en kaplaarzen te dragen vandaag.

Donkere wolken schuiven over…

De eerste regendruppels die langzaam ontploffen in een zware regenbui, geeft aan dat de herfst zijn rentree maakt. Met de zuidwestenwind van achter mijn rug vandaan, is het te gek snoekweer! De shad, zwart/wit van kleur, veroorzaakt regelmatig paniek onder de witvis, die angstig wegspringen bij het zien van de rubberen-catcher!

Een kettingreactie van springende visjes tot aan je laarzen; wat een schouwspeld en dat allemaal zonder toegangskaartje. Dan ineens wordt kort voor de kant in de stromende regen de catcher geschept….Beet!! Ik zie de hoofdlijn langzaam naar het midden van de beek weglopen en haal stevig door….Snoek!

Een eerste stamp gevolgd door een fikse sprint richting een nabij gelegen, aanliggende duiker laat het viswater compleet ontploffen. De slip die nog behoorlijk vaststaat, wordt gigantisch losgetrokken, wat een power. Tjonge, dit is toch een serieuze vis en kort drillen is nu ff niet van toepassing, als ze niet veel later springend voor de dag komt.

Whoowww, wat een spektakel, als ze voor de tweede keer springend over het viswater kletst. Naar nog een aantal heftige rondjes waarin de snoek wild met de kop en de bek wijd open slaat, om de shad als nog te lossen, is de landingsfase nabij. Omdat het niet handig is, om in de stromende regen op de zelfontspanner te fotograferen maak ik vlug een foto tijdens het inzetten van de landing.

Landingsfase!

In de nek pakken is bij deze omvang niet mogelijk dus is het kieuwdeksel, een prima handvat, waardoor de snoek automatisch zijn bek opent. Tjonge, wat een muil…Ik leg de spinhengel in het gras, los de shad…Meten is weten,… 96 cm een imposante kantsnoek.

Ook het nakijken tijdens het wegzwemmen van de rover, blijft een mooi vismoment. Als er dan ook nog kort naar deze vangst een droge periode aanbreekt waarbij zelfs de zon te voorschijn komt, is het even tijd voor een lekker fris appeltje, wat heerlijk smaakt zo kort aan de waterkant.

Het mooie van deze vangst was de oorzaak van de snelle aanbeet. De paniek onder de witvis is vaak een signaal waar de snoek graag van profiteert. En als bij deze roofvis dan echt alle remmen los zijn is er absoluut geen kruid tegen gewassen, top!

Zodra de appel op is en mijn regenkap gelukkig af kan, gaat het struinen verder. Een t-splitsing in de beek nadert, daar waar een bruggetje mij de gelegenheid biedt om over te steken en door te vissen in een zijarm terug richting de auto. In deze zijarm heb ik regelmatig in het voorjaar dikke zeelten gevangen, die hier graag foeteren tussen de waterplanten. Een mooie boerensloot waar niet of nauwelijks wordt gevist, puur natuur! Het middaguur wat inmiddels al ruim gepasseerd is, verklaart het gerommel in mijn maag. Een laatste duiker kort aan de zandweg waar de auto staat, levert nog een mooie baars op, die ik meteen onderaan de kant los. Zo spullen in de auto en naar huis, tijd voor een lekker stuk taart en een verse kop koffie.

Taart en een verse kop koffie.

Volgende week ga ik naar een mooi riviertje, waar het lekker hard stroomt en een loodkopje van 5 gram de shad zal moeten hoog houden….

Zie je dan!