Kantsnoek! (deel 48)
Door Sjak Kroet
Het is zaterdagochtend 8 december en koningwinter is plots in het land! Met temperaturen net beneden nul en een dik pak sneeuw voor de deur, zal een zoektocht naar een kantsnoek vandaag net even iets anders zijn. De afspraak die gepland stond met Piet Driessen werd afgezegd van de week door de komst van dit winterse weer!
De kunstaasuitrusting die hiervoor stond gepland wordt vandaag dan ook gewoon ingezet. Om verder geen onnodige tijd te verliezen is na een korte behandeling met siliconenspray de hoofdlijn vet genoeg om te gaan. Alleen de autorit naar het viswater is al een feestje door dit sprookjesachtige landschap.
Het gaat natuurlijk een stuk minder snel dan normaal maar dat mag de pret niet drukken. De veiligheid is het belangrijkste, onderweg en aan de waterkant! Als je alleen gaat vissen zoals ik dat meestal doe, neem dan je mobieltje mee; bereikbaarheid optimaal! Als niet veel later mijn shad wegduikt in de stroming bij een stuw, is het vissen gestart.
Het zweefelement van de shad moet onder deze omstandigheden de catcher zijn. Probeer als je met shads vist vanaf de kant deze vooral te remmen in de opwaartse actie. Hierdoor irriteer je de snoek gigantisch, wat in hartje winter lonend kan zijn. Je vertraagt als het ware de hangtijd van de shad, zo slow als mogelijk. Een zijsloot nadert!
Een zijsloot nadert!
Ik weet dat dit prima hinderlagen zijn voor de snoek. De shad die precies voor de opening van de zijsloot wegduikt, veroorzaakt een natuurlijke waterkring. Met de hakken in de sneeuw probeer ik de shad te remmen op een onverwachts moment. Bij een tweede inzet wordt de shad gepakt en zie ik de snoek onder de wateroppervlakte in het midden van de sloot wegschuiven… Beet!
Direct zet ik de haak en een ijskoude waterkolk ploft uiteen. Het is geen grote snoek maar de dril is welkom en werkt als een warme kop chocolademelk tegen de kou. Een mooie zeventiger komt gestaag naar de kant. De enkele haak die heel dunnetjes in de bovenkaak vastzit, schiet los tijdens de landing.
Doordat snoek goed is uitgedrild, blijft ze even verbaast aan de kant stilhangen. “Je bent vrij, het onthaken is al gebeurd!” Een explosie wanneer de hengeltop net even die vreemde aanraking veroorzaakt… De snoek is weg! Na een korte shad-controle, die nog in een prima staat verkeerd op een aantal gaatjes na, gaat het struinen door de sneeuw verder.
Shad-controle…
Tja, dat gebeurt ook wel eens: geen foto van de rover, maar wel de sport! Een aanliggende brug nadert daar waar twee aalscholvers opschrikken en wegvliegen. Dit is een natuurlijk signaal. Witviszone in aantocht… Slokkoppen, maar zeker geen stomkoppen! Weten precies waar de tafel is gedekt. Een aanbeet komt er helaas niet, wetende dat de snoek er zeker huist! Een brug om vaker te bezoeken deze winter, want die witvis blijft hier de komende maanden nog wel rondhangen.
Laat in de middag wanneer de zon in zijn laagste stand de sneeuwvlakte oplicht en de shad niet meer wordt gepakt, is het over voor vandaag. Een interessante visdag met een paar mooie visuren in de namiddag.
Een winterstek erbij, een prima aanbeet en sneeuw, heel veel sneeuw! Als ik niet veel later arriveer bij de auto en mijn spullen opruim, is er nog net genoeg tijd over voor het nemen van een mooie winterse foto. Twee witte schaapjes genieten nog vlug even van de laaghangende zon om niet veel later opgewarmd en voldaan het nachthok in te gaan.
Mooi winters fotootje.
Of dit winterse weer erin blijft de komende tijd, we zullen het zien. Wat ik wel weet is dat aankomende zaterdag een volgende snoekdag staat gepland. Waar? Vanaf de kant in het kleine water wat op dit moment in een prima conditie verkeerd! Met doodaas of kunstaas!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
