TotalFishing

Kantsnoek! (deel 47)

Door Sjak Kroet

Het is vrijdagochtend 30 november. Normaal gesproken staat het snoekvissen gepland op zaterdag, maar morgen is dit net even anders. Er mag weer een kaarsje bijgezet worden want mijn verjaardag staat voor de deur!

Omdat de vistijd beperkt is vandaag, blijven de sardines in de diepvries. De spinhengel gaat mee om zo in een korte tijd diverse smalle slootjes uit te kammen met een shad. Het is vrij mistig buiten, een beetje kil, er staat nauwelijks wind en met de volle maan van afgelopen nacht is dit niet bepaald een ideale match! Al snel is het viswater bereikt. Een mysterieus plaatje wanneer ik vanaf het eerste boerenbruggetje de zon zie vechten om de mist te verdrijven.

Een mysterieus plaatje…

Een blauwe shad zwemt gretig rond. De flanken die mooi oplichten in het zandkleurige viswater, verraden de diepgang en de structuur van het slootje. De lange onderlijn van 70 cm is nu niet overbodig. Je voorkomt hierdoor dat de hoofdlijn tijdens een aanbeet niet in de bek van de snoek terecht komt waardoor je lijnbreuk oploopt tijdens de dril.

Bij het landen biedt deze voldoende extra ruimte om de snoek met de hand te pakken. Gewoon voor zeker gaan, in beide opzichten. Ook voor de vis! Want die zit er echt niet op te wachten dat ie de komende tijd met een stuk plastic moet rond zwemmen, echt fout!

Struinend vervolg ik mijn weg door een mistig landschap. Het eerste uur gebeurt er echt helemaal niets. Verschillende bruggetjes, duikers en stuwtjes zijn al langszij gekomen. De hapklare shad wordt gewoon volkomen genegeerd. Tja, als alles vast ligt is het moeilijk vissen vangen! Probeer onder dergelijke visomstandigheden te geloven in de passie van deze mooie hobby. Je bent echt verkeerd bezig als je gedrag hopeloos overkomt.

Naar ruim 2 uur vissen is er een klein tikje achter een defect stuwtje! Heel even denk ik aan een vastloper, maar wanneer de hoofdlijn stevig wegloopt is daar onverwachts, tegen alle verhoudingen in, die ene aanbeet. Ik zet de haak en het spinhengeltje wat direct hoepelkrom staat, geeft even een raar gevoel. Tjonge, wat een geweld ineens! Beetje bij beetje win ik meters vislijn terug.

De slip die behoorlijk vast staat afgesteld, wordt gigantisch afgebeuld. Dan kort voor de kant, duikt ze ineens op… Tjhooo, dat is een dikke! Naar een superdril, een vismoment om niet snel te vergeten, mag ik niet veel later de kantsnoek trots voor de camera tonen. Wat een joekel!

Wat een joekel!

Met 101 cm is dit echt een monster voor een dergelijk slootje. Heel even was ik bang dat die enkele haak zou doorbuigen tijdens de dril. Achteraf gezien is dat ook niet zo raar, nu ik het gewicht van deze snoekdame bekijk. Echt moddervet, in een topconditie! Startklaar voor de winter die komen gaat. Ook het terugzetten is een prachtmoment en dat daags voor mijn verjaardag, top!

De loopafstand naar de auto gaat zomaar vlugger dan normaal. Zal de zon wel doen… Nee, het is die vangst van die kantsnoek van zonet. Wat een feest was dat!

Wat een feest was dat!

Aanstaande zaterdag ben ik te gast bij Piet Driessen. Ook daar zal ik actief met de spinhengel, struinend door de Peel, de kantsnoek proberen te zoeken. Het doodaasvissen staat kort in de wacht. Maar als de shads zulke vissen zoals vandaag op de kant brengt, ligt daar ook niemand wakker van. Laat december maar beginnen!

Zie je zaterdag!