Kantsnoek! (deel 34)
Door Sjak Kroet
Het is zaterdagochtend 1 september. De schemering trekt langzaam weg als ik mijn eerste meters langs de oeverzijde van de Maas struinend de roofvissen belaag! Ja, de RRR zit er weer vol in dus het roofvisseizoen is voor mij zonet -iets naar de klok van zevenen- gestart.
De vroege ochtenduren zijn nu de beste uren, wetende dat de rovers dan regelmatig actief jagen om zo met een stevig ontbijt de rest van de dag door te komen. Kilometers water liggen voor en achter mij en regelmatig zie ik scholen witvisjes nerveus over de ondiepe platen wegzwemmen.
Zelfs wanneer mijn shadje vanuit de vaargeul de ondiepe plaat opzwemt begint de hele meute kriskras door elkaar te zwemmen. Tot kort onder mijn voeten springen ze alle kanten op! De bedoeling is dat de shad vanuit de vaargeul naar boven wordt getikt om zo de actie van onrust te vertonen waardoor de rover ervan onderen achteraan zwemt en de shad net voor de ondiepe taludzijde grijpt, ha ha…
Niet alleen snoek, maar ook snoekbaars en dikke baarzen proberen op deze manier de witvis te verrassen. En geloof mij dat deze rovers er zo veel vangen, van onderen! Mijn uitrusting is simpel: een draagtasje met daarin diverse shads, een goede onthaaktang, een meetlint, onderlijnen en loodkopjes. De Cheetha R, mijn spinhengeltje van 2.10 m, is ook strak en lekker licht, ideaal voor deze visserij.
Er is genoeg activiteit te bespeuren. Twee futen duiken om de haverklap onder en komen vervolgens met een volle bek boven. Een eerste witvisser bouwt zijn vlonder op en pompt kort daarna een kilootje lokvoer het viswater in. Ook de veerboot start zijn motoren en vaart voor de eerste keer uit deze ochtend, naar de overzijde van de Maas waar Noord-Limburg ligt.
De veerboot start zijn motoren
Ja, hier aan deze kant van de Maas sta ik in Sambeek, Noord-Brabant en aan de overkant ligt Afferden, Noord-limburg. Met een grote boog loop ik om de witvisser heen om de sportiviteit te handhaven. De damp van een eerste kop koffie is in de vochtige ochtendlucht een signaal van genieten, heerlijk zo buiten aan de waterkant. De eerste uren zijn zonder enkele aanbeet verlopen maar de passie is enorm en na de koffie staat het vizier dan ook weer snel op scherp om de rovers te zoeken.
Prachtig is het om te zien als de shad hoog in het water uit de vaargeul verschijnt en telkens een natuurlijke waterkring vertoond waarbij elke inzet een aanbeet kan worden verwacht. Ook het rustige nazomerweer is perfect. Het lichte windbriesje en de zon die langzaam terrein wint, maken de visomstandigheden absoluut top! Het uitzicht is hier gigantisch en de rivier de Maas straalt in het zonovergoten ochtendgloren. Een prima uitzicht zo vanaf de kant.
De rivier de Maas straalt
Nog geen half uur naar de koffiepauze is het raak en is de shad geschept bij het opzwemmen van het talud. De Cheetha R vangt de stoten in de dril prima op en deze actie doet verraden dat het hier niet om een kantsnoek gaat. Een mooie baars geeft leuke sport en een eerste rover komt gestaagd naar de kant.
De baars is prachtig getekend en verkeert in een prima conditie. Deze hoeft niet eens op de kant want de shad die mooi voorin het bekje bengelt, is meteen gelost. Aan het kantje wordt de baars direct teruggezet. De vrijheid in de rivier is voor de baars alles wat rest. Kort daarna vang ik mij tweede baars en ook een derde baars meldt zich snel en wordt keurig tot onder mijn voeten uitgevist en teruggezet.
Teruggezet!
Zo rond de klok van twaalf uur verdwijnt alle activiteit. De scholen witvisjes zijn niet meer te bespeuren in de ondiepe oeverkant, de futen kiezen het ruime sop en zelfs de witvisser die uren geleden de heleboel aan het opbouwen was, verlaat de Maas na het middag uur. Het is echt net of dat er dan ergens een noodsignaal afgaat; het is muisstil, een doodse stilte van liggen en niet bewegen, laat staan azen…
Een eerste kantsnoek is nog niet gesignaleerd, wat de honger alleen maar groter heeft gemaakt om deze aan de schubben te komen. Volgende week zaterdag bezoek ik het kleine water en laat ik de rivier even achter mij, die ik zeker nog zal opzoeken, alleen dan met doodaas.
De kleine shads zullen voorlopig het aas blijven, wetende dat vooral nu de kantsnoek met de focus op die kleine rakkers jaagt. Het begin is gemaakt, de honger is groot en een aantal prima stuwtjes staan voor aankomende zaterdag gepland.
Laat ik dit zeggen: De kop is er af!
