Door Sjak Kroet.
Het is zondagochtend 6 januari 2019 en naar een feestelijk, knallend, bruisend uiteinde, sta ik nu vol verwachting, startklaar om mijn dobber in te zetten! Juist, een nieuwjaarssnoek zoeken dat is het doel vandaag.
Een verse sardine kabbelt inmiddels al op half water rond zodat deze in de zucht van de stroming wordt meegenomen en zowel van onder maar ook rondom van opzij gepakt kan worden. Tjonge, wat is dit toch een prachtig watergebied, als ik er al naar kijk dan gaat mijn snoekenhart al sneller kloppen, een snoekgebied waar ik als kantvisser graag mijn eerste sessie van een nieuwjaar opstart.
Want als ze hier niet huizen!?
Tja, in deze benedenloop is het echt supergaaf snoekvissen je kan de snoekdobber subliem volgen en maximaal afremmen waardoor de drijfsnelheid tot in de puntjes wordt gedoseerd. Hierdoor zal de opwaartse verleiding direct doorkomen en zullen de witvissen als zilverpapiertjes uiteen spatten zodra de snoek keihard toeslaat. Een aanbeet gaat hier dus superlomp zoals nu’ beet!! Ohhh, gewoon pats, boem wegwezen’ zonder voorspel.
Dan maar direct doorhalen, hangen! Minutenlang knalt de snoek door de bovenste waterlaag en kan ik ze aanschouwen zodra ze is uitgeraasd en in mijn schepnet hangt, hebbes!!! Onthaken en heel snel weer terug te water zodat ze nathangt en ik alles gecontroleerd kan afhandelen ofwel de juiste balans!
De juiste balans!
Kijk op deze manier kan ik nu heel rustig mijn hengel opzij leggen want ik weet dat de snoek onthaakt is en nathangt. De langen uitschuifbare steel van het schepnet is nu wel een must’ want hierdoor hoef je niet telkens de kant op’ of af’ te lopen. Nee, nu til je gewoon efkes je schepnet op. Visje meten 73 cm, terugzetten en zo zwemt ze weer binnen de twee minuten, top! Zo, nieuwe sardine aanhaken en verder wat een bliksemstart van 2019! Dan vliegen de uren voorbij en dobbert mijn sardine honderdenmeters verder door zonder enige touché of aanraking. Een prachtige zijsloot nadert, hengel hooghouden en voetje voor voetje oversteken ofwel balanceren tussen schip en wal.
Van onderen, kicken!
Tja, dat vind ik ook nog steeds supergaaf van het struinen door ons vaderland, dat je tijdens het vissen een dergelijk hindernisbaan moet overbruggen waar tevens de kans op een aanbeet lonkt. Zoals nu’ want aan de achterzijde is bij het oversteken van deze zijsloot mijn dobber plots foetsie!! Vlug stap ik opzij en mijn hengeltop die gelukkig nog in de hoge stand staat verwijst mij direct naar het waterincident als ik mijn dobber vastgeplakt, tegen de stroomnaad zie staan.
Het contact met de snoek komt direct door als ik snoeihard doorhaal en erin het midden een flinke waterkolk ontploft. Ohhh, kicken dit’ als een koperen flank meerdere malen weerkaatst in het viswater en niet veel later in mijn schepnet!
Koperen flank….
De enkele dreg is meteen gelost uit de bovenlip van de rover. Kijk dat is nu mooi want de sport die deze kantsnoek leverden tijdens de dril was echt uitmuntend! Iets wat een rover uit het wild veel meer heeft dan een visje uit cultuurwater. Nee, deze wilde snoeken gaan er echt voor en pakken een sardine van ruim 25 cm zonder blikken of blozen haha. Zo’ nog vlug efkes meten en snel weer terug de stroming in, was trouwens 4 cm kleiner als die eerste snoek vanochtend vroeg.
Omdat ik mijn aasvis hier niet makkelijk kan laten rondhangen en de trek in een kop koffie toch groots is besluit ik om het hele handeltje op de kant te leggen want ook al is het naar tweeën in de middag, koffiepauze moet gewoon! Het uitzicht is super want het zijslootje wat onder mijn voeten doorloopt is hemelsbreed te volgen, een prima paaiplaats voor de snoek.
Hemelsbreed te volgen….
Ondanks dat avondklok nadert en de avondschemering al langzaam opgang komt, haak ik ook nog een derde sardine aan. Want iets verder door zie ik een snoek jagen als een meute snoepvisjes paniekerig uiteen springen. Gecontroleerd laat ik mijn dobber afdrijven tot aan de paniekzone. Dan rem ik deze stevig af zodat precies daarwaar de snoek aan het jagen was mijn sardine plots verschijnt in de bovenste waterlaag.
Heel even zie ik mijn sardine opwaarts fladderen maar dan ineens…. Bammm!! Whooo, mijn dobber klapt werkelijk in een oogwenk onder, wachten om aan te slaan hoeft niet eens want mijn hengeltop slaat dubbel, nummer drie hangt ook!! Ook nu is de dril geweldig, gewoon zoveel power, echt heerlijk, adrenaline kicken, snoekvissen hahaha. Ook dit is een prachtig exemplaar, kopergekleurd, mooie kop!
Mooie kop!
Het is een strak, slank vrouwtje die hier tussen al die snoepvisjes de aankomende tijd zekers nog wat kilootjes zal gaan aankomen. Het is wel de langste kantvis van vandaag want met 77 cm gaat ze de eerste vangst met een aantal centimeters voorbij.
Het mooie bij het terugzetten van deze snoek is dat als ze wegzwemt, direct dwars door alle die snoepvisjes raast en er meteen een aantal te grazen neemt, de slokkop haha! Ook ik ga er snel van door want voor dat ik bij mijn auto ben is het zeker pikkendonker! Voor nu zeg ik; een goed begin is het halve werk, wintervissen is vooral speurwerk maar als je de witvissen dan één maal gevonden hebt is een hoepel kromme hengel niet raar meer haha.
Keep Casting!!