Door Sjak Kroet.
Het is zondagochtend 23 december, ik sta nog in de keuken en luister nog even naar radio10’ waar de Top 4000’ passeert! Mijn visspullen liggen wel al in de auto, ik moet zo meteen alleen nog wat sardientjes uit de diepvries halen, zodra mijn koffiekan gevuld klaarstaat!
Ik rij zo meteen naar de Maasvallei waar een prachtige beek stroomt, die een dergelijk hoofdader vormt voor tientallen zijslootjes dus viswater genoeg. Ik weet uitervaring dat de trefkans op een dikke kantsnoek nu zeker tot de mogelijkheden behoord. Het startpunt zal vandaag liggen achter het gemaal waar de Oeffeltse raam stroomt en waar nu mijn dobber rond drijft.
Startpunt….
Op het eerste oog lijkt het viswater behoorlijk bruin te zijn maar dat valt reuze mee zodra ik mijn aasvis verplaats en deze dan toch goed zie oplichten en zijn kantelende actie duidelijk zichtbaar vertoond. Kijk als ik deze kantelende actie vanaf de kant kan waarnemen dan ziet de snoek deze verschijning ook heel zeker, zo makkelijk is het gewoon. Een eerste regenbui passeert en het lijkt er weer sterk op vandaag dat er nog meer regen gaat komen. Inmiddels stroomt mijn dobber via de stroomnaad door verschillende bochten naar een dieper gedeelte in de beek. Ondanks de bewolking, de regen en de kilte zijn de watervogels vandaag wel actief. Meerkoetjes duiken kopje onder, reigers staan schouder aan schouder en een koppeltje zwanen volgt mij op de voet!!
Koppeltje zwanen….
Het mooie van alles is dat mijn passie voor het kantvissen op snoek niet alleen wordt gevolgd door dit koppeltje zwanen, maar wekelijks door duizenden lezers. Kei leuk is dat want op deze manier blijft het snoekvissen ook vanaf het kantje interessant zodat misschien wel meerdere sportvissers het kleine viswater eens opzoeken en een poging wagen. Het is echter niet de bedoeling om de volgers of lezers een bijles te geven in de Nederlandse taal!! Nee, dan verwijs ik je liever terug naar de schoolbanken hahaha. Een volgende zijsloot nadert, een mooie plek voor een kop koffie en een boterham en de beugel van de vismolen in de vrije stand. Zodat mijn sardine ook tijdens de koffie gepakt kan worden. Ofwel koffiepauze en snoekvissen te gelijk, dubbel genieten, toppie!
Dubbel genieten!
De koffiepauze verloopt kletsnat. Maar als ik dan mijn laatste boterhammetjes op heb en mijn koffiekan wegstop in mijn draagtas, zie ik plots toch een aantal kringetjes bij mijn dobber en is deze in ene beweging vertrokken, beet!! Vlug zet ik mijn draagtas op het kantje en met de beugel nog in de vrije stand volg ik het signaal. Het is nu of nooit…. Ik klik mijn beugel dicht, zoek contact en haal keihard uit, hangen. Ohhh lekker die hangt! Ik had de hoop op een aanbeet vandaag al bijna opgegeven. Door mijn slip dichter te draaien kan ik tijdens de dril meer vertrouwen in mijn hoofdlijn leggen en mooier drillen waardoor de kracht van de snoek prachtig door komt in de vishengel van Shimano, super. Het landingsnet ligt al klaar, nog een laatste klap en ze is binnen!!
Binnen!!
Het meetlint geeft 67 cm aan, absoluut geen reus maar wel een zeer mooi getekend visje, tot onder op de buik. Ze heeft eigenlijk de kleur van het viswater, bruin met gelen stippen haha. Maar weer meteen terugzetten dit rovertje kan ze nog een aantal centimeters groeien aankomende winter. Een volgende sardine gaat te water want het keerpunt ligt nog een aantal bochten verder door waar het natte landschap veranderd in een omgeving van veeboeren. Die kort aan deze beek hun landerijen beheren en bewerken. Klagen over te weinig regenwater zullen deze heertjes nu wel niet doen maar dat was afgelopen zomer toch wel anders toen ze moord bij brand schreeuwden hahaha. Nee, nu staat er genoeg water in de sloot, de rust is teruggekeerd.
Boerderij!
Het mooie van alles is’ dat ik in die dertig jaar snoekvissen bijna alle veeboeren en agrariërs aan het kleine viswater wel ken. Wat heel gemakkelijk is als het gaat om de goedkeuring betreffende het struinen voorbij deze landerijen. Vaak komen deze boeren ook even een praatje maken en tonen ze interesse in de snoekstand bij hun in de sloot. Maar met dit natte weerbeeld zie je geen kip buiten! Nee’ dan zitten ook deze heertjes aan de kachel hahaha. Het keerpunt is een feit. De droge momenten waren schaars vandaag, als een volgende plensbui losbarst en ik de kortste weg terugloop naar het gemaal, waar mijn auto klaarstaat, hoezo drijfnat!!!
Terug naar het gemaal….
Zo’ en nu de visspullen in de auto en naar huis, de douche in, het is mooi geweest voor vandaag. Goed, dat ene visje breekt de visdag maar dat is meestal met een dergelijk regendag, waarbij de lage luchtdruk in mijn beleving nadelig opspeelt!! Aankomend weekend dobberen we rustig verder met sardientjes! Wat lekker langzaam gaat want kunstaas passeert nu gewoon weg te snel. Heeft in mijn beleving echt niks met dressuur te maken, gewoon langzaam vissen nu want traag is raak!!! Voor nu zeg ik; fijne kerstdagen, eet niet te veel want dat moet je aankomend weekend weer meesjouwen haha.
Tot dan!!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
