Door Sjak Kroet.
Het is zaterdagochtend 27 oktober, ik zit nog aan de keukentafel, de koffie staat nog te pruttelen en de radio staat op radio10’! Mijn aasvissen heb ik zonet uit de diepvriezer gehaald want het slepend dobbervissen prikkelt al weken dus vandaag ga ik mijn dobber achterna hahaha.
Het mooie van het slepend dobbervissen is; dat je aasvis stapvoets de stroomnaad aftast, waarbij de fladderende flanken en de opwaartse verleiding’ de juiste creatie vormen om een snoek te vangen. Zo’ en nu gaan met die banaan want thuis vang je zeker niks. Naar een prima autorit, sta ik niet veel later met mijn ene laars in de klei en balanceer ik met de andere….
Ene laars in de klei.…
Om zo in ene keer mijn visspullen over de schouder mee te krijgen. Tjonge, wat is de lage waterstand toch dramatisch op het moment!? Waar ik nu kan lopen staat normale wijzen zeker een meter water, echt niet normaal. Ik zal eerst mijn takel efkes moeten aanpassen. Want veel dieper dan een metertje is het tot op de bodem van de stroomnaad zeer zekers niet. Wel is het gemakkelijk; effe de spulletjes in het gras, niet op de kant terugklimmen, de juiste afstelling corrigeren wat nu wel een heel kort lontje wordt om te dobbervissen in de kleipolder, of wel fingerspitzengefühl!!|
Fingerspitzengefühl!!
De Shimano vishengel en vismolen zijn nu een stukje degelijker en comfortabeler dan tijdens het kunstaasvissen. De weerstand is nu velen malen groter en je presentatie van je aasvis moet gecontroleerd blijven, zodat je elke hinderlaag waar je een snoek verwacht kunt aftasten. Ook de haak zetten is nu een ander verhaal want nu moet je echt doorhalen en gebruik maken van de lengte in je hengel! De Stella 5000sw zal de snoek dirigeren naar het schepnet en temperen tijdens de dril, de perfecte kantvismolen. Effe kijken, een dode aasvis aanhaken, een hapklaar geschenk!
Dode aasvis….
Stuitje korter afstellen en dobberen maar’ opzoek naar een poldersnoek. Het zal vandaag een hele uitdaging worden om de perfecte sleeproute te ontdekken en waar genoeg viswater staat om de presentatie te optimaliseren. Ook de waterstroming in de oude Wetering is minimaal waardoor ik nu regelmatig zelf mijn aasvis moet optillen en verplaatsen zodat er iets meer gang inkomt en de presentatie iets verleidelijker is.
Tijdens het struinen door de kleipolder valt mijn op dat alle binnenkomende zijsloten helemaal droog staan en normale wijzen als ze volstaan met slootwater de ideale ligplaats vormen voor de snoek. Tja, dat ik hier gewoon door de klei kan lopen in de uitwateren van deze wetering is al bijzonder, een dergelijk lage waterstand heb ik de laatste 30 jaar hier nog nooit meegemaakt! Het middaguur nadert en mijn aasvis is vaker vastgelopen tegen de bodem dan ook maar enigszins gezien door een snoek. Tijd voor een koffiebreak de lunchpauze is een feit en plaats is er genoeg.
Koffiebreak….
Ongelooflijk, mijn dobber staat in de vrije stand gestagneerd tegen de bodem aan en ik zit op een duiker van een zijsloot die compleet leeg staat aan een dampend kopje koffie met een broodje kaas!! Ook voor mij is dit bizar want in deze streek waar ik als manneke van 11 jaar toen al mijn snoeken ving’ en natte laarzen opliep zit ik nu op een leegstaande duiker hahaha. Plots is er een opleving bij mijn dobber als deze heel langzaam enkele meters doorloopt.
Meteen zet ik mijn kop koffie in het gras en neem mijn vishengel in de hand…. Een klein hupje en pang weg is die…. Beet!! Doorhalen, hangen, een zwaar gewicht komt los van de bodem en tests direct de slip van mijn Stella. Zozo, dat is een beste en verrast, verbaast dril ik een hele dikke snoek het schepnet in, dat met wikken en stoten gaat, schepnet vol!!!
Schepnet vol!!!
Het ongeloof is groots als ik het schepnet optilt en met een zware kantvis de waterkant opkruip. Tjonge, wat een joekel, zeg’ die lag daar zeker in een iets dieper gedeelte, tegen de kleibodem aan. Meteen los ik het takeltje die keurig, voorin de bek vastzit.
Toch maar effe meten want wie weet is het toch een metervis…. Voorzichtig schuif ik het meetlint onder de vis en naar drie keer nauwkeurig nameten kom ik niet verder dan 99 centimeters of wel net geen meter!! Het is een mooie kantvis die hierbij een hoge waterstand tussen de Maas en Waal zal peddelen.
Wat een vangst gezien de huidige waterstand en wat een prachtige sportvis, ze oogt in een prima conditie, vlug een plaatje maken en terugzetten. Mooi om ze efkes in handen te hebben, herfstsnoek!!
Herfstsnoek!!
Naar een korte fotosessie hangt ze al weer startklaar in het viswater. Iets langer dan normaal hou ik de snoek aan de staartwortel vast, nog een laatste blik en vaarwel. Ook ik zeg vaarwel en verlaat de kleipolder waar ik voorlopig effe niet terugkeer gezien de huidige omstandigheden. Volgende week dobberen vrolijk verder zeker nu aankomende nacht de winterklok van start gaat en de dagen kouder, natter en korter worden….
Tot dan!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
