Door Sjak Kroet.
Het is zondagochtend 14 oktober, het is net licht buiten, een grote groep kauwen vliegen boven mij, op hoge hoogte! Het luidkeels gekrijs doorboord de ochtend stilte, als ik door een gekneusd maïsveld met mijn visspullen over de schouder, door het stoffige landbouwzand stap.
Om bij het viswater te geraken moet ik eerst verschillende maïsvelden oversteken want de afwateringszone waar ik zo meteen wil gaan snoekvissen ligt niet aan de weg! Zo hier en daar liggen de achtergebleven maïskolven nog verdeeld over het veld. Een lekker extraatje voor de vogels, konijnen en ander wild.
Maïskolven…
De afwateringszone is hier prachtig want deze ondiepe waterverbinding loopt hier dwars door moedernatuur. Reeën, hazen, dassen en vossen zijn hier geen zeldzaamheid en maken op slimste wijzen gebruik van deze ondiepe beek.
Als ik niet veel later langzaam met mijn laarzen door het viswater stap is de zoektocht direct gestart en gaat een baars getekend shadje te water. Wat een weelde is het toch om hier als kantvisser door het ondiepe, de snoek te zoeken.
Het ondiepe…
De snoeken die hier huizen zijn echte jagers en pakken alles wat ook maar enigszins te pakken is, om de hongerige buikjes te vullen. Het uiterlijk van deze snoeken is dan ook vanouds want met hun spitsen snuiten, strakke flanken gaat er geen kikker of salamander onopgemerkt voorbij en zal de zoete dood direct toeslaan!
Ook het uiterlijk qua schubbenjas is hier net ietsjes anders in deze streek. Want door het kristal heldere, ondiepe viswater zijn de snoeken donker gekleurd waarbij de yellowspots extra opvallen. Een duiker nadert en precies daar waar de stroming van de beek versneld door het staande object, is het dan plots raak, beet!!
Whooo, die had hem nodig, doorhalen en hangen. Lekker, als ik de snoek voor het eerst door het ondiepe zie wegduiken. Het schepnet hangt al direct landingsklaar. Prachtig drillen is het zeker, als de snoek kort voor mijn laarzen nogmaals wegdraait en versneld. Dan heeft ze haar kruit volledig verspeeld en hangt de eerste snoek vandaag in mijn schepnet. Spitse snuit!!!
Spitse snuit!!!
Echt kicken is hét om in een dergelijke, ondiepe beek een snoek te drillen. De enkele haak is direct verlost en ook de snoek, die kort voor mijn voeten effe blijft hangen, zwemt snel haar vrijheid weer te gemoed. Tja, dat vind ik het mooie van sportvissen dat de aanbeet van de snoek je hartje sneller laat kloppen en het terugzetten van de snoek je hartje het goede gevoel geeft!
Zo, en nu verder want de tijd vliegt en voordat je het weet is het middaguur nabij en sta ik aan de rivier! Tja, ook deze beek komt uiteindelijk terecht in de rivier waar nog een interessante duiker staat die het viswater van deze beek in de Maas loost. Als ik dan honderden meters verder door, stroomafwaarts onder een bruggetje sta, is het tijd voor een stevige opkikker of wel te verstaan een kop koffie, met een lekker boterhammetje met kaas!
Onder een bruggetje…
Aan de kleurafscheiding in de betonnen wand, kun je goed zien hoe het hier is bij een hoge waterstand. Als de inwendige mens dan weer verzadigd is; spring ik op, check ik mijn kunstaas, stel mijn slip opnieuw af en volg ik de stroming van de beek. Het baars shadje valt prima op en links van mij kort aan de waterkant schieten een aantal fazanten het hoge gras in.
Als ik dan laat in de middag in de eindfase van de beek mijn shad onder de slotduiker werp is het opnieuw raak! Die hangt’ en met een fikse sprint ramt de snoek werkelijk het ruime sop van de rivier in! Gelukkig kan ik de kade opspringen en mijn hengel hoog houden waardoor ik volop controle heb met de rover. De dril is een knokpartijtje die door deze oude soldaat wordt gewonnen. Supergaaf, wat een top kantvis!!
Top kantvis!!
Ze is werkelijk prachtig, echt alle kenmerken van deze streek zitten in het uiterlijk van de snoek, de patronen van de yellowspots zijn bewonderenswaardig. Een kantsnoek die een fantastische ligplaats heeft want ze kan in het uiteinden van de beek jagen en in de uitmondingszone van de rivier! Naar vlug een aantal foto’s heb ik ze kort efkes aan de staartwortel zodat ze een korte pitstop beleefd.
Mooi is het als ze de vrije zone weer te gemoed zwemt, genieten!! Tja, metervissen zul je in dit soort ondiepe beken zelden of nooit vangen, wel de schoonheid van de roofvis zoals deze 80+ vis waarbij natuur en de belevenis de visdag compleet maken. Als de finishlijn dan een zichtbaar feit is en ik te vrede en voldaan mijn shad afhaak, gaat de terugweg deze herfstdag door de heide….
Door de heide….
Volgende week zal ik de stroming van een industriële uitloop de rovers gaan zoeken, kort aan de rivier. Of dat ik daar met een loodkop ga vissen of met een dropshotmontage is nog een vraag waar ik nu nog geen antwoord op weet…
Tot dan!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
