Door Sjak Kroet.
Het is zaterdagochtend 22 september, ik sta al in de keuken.
Mijn boterhammetjes zijn al gesmeerd, de koffiekan staat vol en de visspullen liggen al in de auto. Ook Woelfie is al uitgelaten zodat ik iets vroeger dan normaal gesproken het waterkantje kan opzoeken. Wetende dat naar een week van nazomerse warmte nu plots de herfst-verkoeling toetreedt.
Het schemert nog lichtjes buiten, als ik stapvoets in een dijkenland naar beneden glij en mijn shad te water laat. De maïs die hier nog torenhoog aan de waterkant staat bied de juiste beschutting in samenspel met de prachtige rietkragen.
Beschutting…
Tja, de weerkaarten zijn nog hartstikke onstabiel wetende dat het vandaag niet warmer wordt dan 17 graden terwijl het van de week nog kort aan de 27 graden was. Ik persoonlijk vind deze onstabiele weertoestanden ongunstig zeker als het gaat om de bijtlust van de snoek. Nee, een stabiel herfstweertje waarbij de temperatuur niet te veel schommelt en een continuïteit in de windrichting zijn cruciale factoren om zeker aantallen te vangen.
De eerste uurtjes liggen al achter mij en mijn shad is tot op heden nog niet gepakt. De maïs en de rietkragen liggen ook al een heel stuk verder terug. Na het oversteken van een aantal boerenbruggetjes loop ik nu kort onder aan het kantje te werpen, in het Maasland!!
Maasland!!
Mijn shad die de bovenste waterlaag doorkruist is op dit moment het enige teken van leven maar de actie is fantastisch. Tja, als ze totaal niet los zijn is het toch heel belangrijk om je te blijven focussen. De vertoonde actie, die kleine details zijn dan misschien genoeg om die ene snoek uitdagen tot een aanbeet. Maar nu eerst koffie, lekker tussen het hoge gras aan de waterkant, wat een ontspanning.
Wat een ontspanning.
De koffie is werkelijk heerlijk en ook de boterhammetjes zijn verrukkelijk zo kort onder aan het kantje. Tja, als de snoeken dan niet willen bijten dan hap ik zelf wel effe door hahahaha. Naar een fijne koffiepauze besluit ik voordat ik verder ga met vissen eerst mijn shad te vervangen. Een shad van Fox Rage mag de laatste uurtje vol maken.
Maar ook deze shad wissel blijkt geen verschil te maken. Totdat ik bij een eerst volgende inzet vanuit het midden van de beek een grote schim zie volgen. Heel even doseer ik de zwemsnelheid van de shad, een klein tikje opwaarts en Bammm!! Beet, direct knalt de snoek door de slip van mijn vismolen en pakt meters vislijn mee.
Wat een moment en dat op een zeer passieve visdag. Ik draai de slip iets losser want deze wil ik zeker niet verspelen. Wat een power zit erop deze vechtjas, als ik ze dwing om naar het midden te draaien. Nog steeds heb ik ze niet volledig inbeeld gezien. Nog een aantal fikse uithalen voordat ze plots stil in de bovenste waterlaag hangt en kopschudden en langzaam mijn schepnet inschuift, binnen! (zie filmpje)
Binnen!
Whooo, die gaat zeker naar de negentig centimeter, wat een knoepert. Omdat ik met mijn laarzen in het water sta, kan ik heel gemakkelijk de enkele haak uit de bovenlip verwijderen zodat de snoek niet eens uit het schepnet hoeft en lekker nat blijft. Het meetlint geeft precies 96 cm aan. Een kantsnoek die vroeg of laat de magische metergrens passeert. Ook een selfie maken van deze prachtige 90+ vis is gezien de vangplek niet echt handig en zal uiteindelijk leiden tot onnodige beschadigingen bij de snoek, dus dan maar een pasfoto!
Pasfoto!
Werkelijk prachtig om een dergelijke kantvis effe in handen te hebben. Het blijft een unieke roofvis, de snoek. Het mooie nu is dat ik ze rustig in mijn schepnet heb hangen, sterker nog ze is nog niet eens uit het water geweest. Ook het release van de vis gaat zo eenvoudig als ze langzaam uit het schepnet schuift. Heel even blijft ze nog een aantal seconden kort voor mijn laarzen hangen. Dan een staartslag de vrijheid in, doei!
Doei!
Als dan laat in de middag donkere wolken samenpakken en een eerste regendruppel mijn haardos toucheert zeg ook ik doei!! Tja, veel mooier gaat het vandaag niet meer worden op deze passieve herfstdag maar wel natter hahaha. De beloning was wel zoet want die confrontatie met die 90+ kantvis was spectaculair en bewonderenswaardig.
Volgende week ga ik misschien wel wat later op pad mits de dalende trend qua buitentemperatuur doorzet. Wat duidelijk is naar vandaag dat doorzetten loont en de herfst stevig op de deur klopt. Hierdoor zullen de omstandigheden zowel onder aan het kantje als in het kleine viswater de nodigen details omgooien maar dat zien we dan wel weer.....
Tot dan.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
