Door Sjak Kroet
Het is zondagochtend 2 september 2018. Lekker de Rrrr zit weer in de maand, kantsnoeken zoeken!!
Normaal gesproken moet het eerste herfstblad nu nog vallen, maar door die snikhete zomermaanden zijn de meesten bomen en planten al deels van hun blad verlost. Ook de kleinere viswateren hebben door deze zomerse hitte een flinke klap gehad. De ondiepe veensloten stonden nagenoeg droog en het rivierengebied tussen de Maas en Waal waar mijn favoriete weteringen de kleipolder doorkruisen, was de waterstand gezakt tot een sterk dieptepunt van nauwelijks, 20 centimeter viswater.
De droogte en de hitte hebben door ons gehelen vaderland, in diverse viswateren huisgehouden en gezorgd voor zuurstofgebrek, met als gevolg, massale vissterfte! Goed, gelukkig zitten we nu in september en is het weerbeeld weer vanouds met regelmatig regenbuien en een dalende temperatuur in de nacht.
Het hemelwater wat de laatste 2 weken is gevallen is zeker nog niet genoeg om van een hoge waterstand te spreken maar het is wel genoeg om vandaag te starten met een eerste zoektocht naar een Hollandse Kantsnoek!
Ik zit al in de auto en slinger binnendoor naar diepere waterzones! Van verschillende weteringen die heel kort aan de Maas liggen. De ochtendzon die langzaam opkomt is oogverblindend mooi als ik de auto in de berm parkeer en vandaar uit met mijn visspullen over de schouder, door het hoge gras, het kantje oploop. Waar een eerste steenstort verankerd ligt, in de eindfase van een wetering .
De ochtendzon…
Ik vis vandaag vooral de diepere gaten en kolken uit waar wat stroming staat en de escape mogelijkheden voor de roofvissen aanzienlijk groter zijn omdat er in deze zones gewoonweg meer water staat.
De mooiste maar ook de spectaculairste vismethode is dan om met een licht, strak dropshothengeltje voorzichtig en nauwkeurig stapvoets te peuteren tussen de hinderlagen vanaf het kantje.
Dropshot is een secuur spelletje waarbij het afzinkloodje zeker niet te zwaar mag zijn. Nee, het shadje moet zo langzaam mogelijk afdalen waardoor de connectie met je hengeltop prefect in balans is.
Het afzinkloodje van 5 gram danst langzaam over de bodem en een klein, gifgroene shadje zwemt nerveus op en neer. Al vrijwel direct een eerste beukje, een tikkende hengeltop, beet!! Meteen staat het haakje en een dapper baarsje geeft zeer leuke sport in de vroege ochtend. Nog effe wat spartelen en een eerste rovertje hangt voor de lens, perfect in balans, in een goede conditie.
Perfect in balans.
Zo vang ik het eerste uur, bij deze steenstort, 7 van dit slag baarsjes wat de vispret zeker stimuleert. Goed het zijn wel kleine rovertjes maar de aanbeten op de dropshotmontage geven een gigantische kick, echt supervet gewoon. Dan valt het gigantisch stil op deze stek en is het tijd om hier te vertrekken.
Een volgende kolk ligt iets verder door aan een oeververbinding met de rivier. Ook nu een perfecte dropshotstek. Naar een aantal minuten lopen sta ik ook hier binnen de minuut met een strakke hoofdlijn, die zelfs mijn hengeltop doet doorbuigen. Ohhh, ze worden toch al iets groter, als een mooie baars in de bovenste waterlaag opbolt en in mijn schepnet beland...hebbes.
Hebbes!!
Zo, en nu de hengel effe op de kant. Een lekker bakkie koffie met een gevulde koek erbij en genieten van moedernatuur. Met aan de ene kant de rivier, die langzaam tot leven komt en aan de andere kant een aflopende taludzijde, die gestaagd de diepte inloopt en waar de basaltstenen de ideale bodemstructuur vormt voor de rovers.
Naar de koffiepauze sta ik al weer snel te peuteren en voel ik mijn afzinkloodje perfect over de bodem lopen. Het shadje kan nu zomaar ineens worden opgeslokt! En jawel hoor, net voor de klok van 11 uur beukt er een volgende rover snoeihard op.
Het is een snoekbaars die het gifgroene shadje vol heeft gegrepen en telkens weer naar beneden bonkt om bodem contact te behouden. De mooie goudgele flank van de snoekbaars weerkaatst in het diepere deel van het viswater. Nog een aantal stevige bonken en ze hangt in het schepnet. Machtig zoals het shadje is verdwenen in de bek van de snoekbaars. Weer geen reus maar wel een beauty!!
Snoekbaars!
Als de snoekbaars met een grote plons uitbeeldt verdwijnt vang ik kort daarna in een snel tempo nog 3 baarsjes. Die ook in deze diepere waterzone de perfecte thuisbasis hebben gevonden. Dan wordt het echt muisstil… Ik kijk op mijn horloge, half twaalf geweest! Geen wonder, tijd om naar huis te gaan. Tja het is dan wel september maar voorlopig zullen de vroege ochtend uren het meest productief zijn!! Want vooral dan jagen de rovers, overdag is het gewoonweg nog te zonnig en te warm, dit wordt anders naarmate de winter nadert. Zo, en nu het kantje weer op en met de benenwagen terug door het hoge gras naar de auto.
Auto…
Oké, de snoek was nog niet te vinden vandaag maar dat maakt de uitdaging des te groter. Wel leuke sport beleefd aan die snoekbaars en de baarzen, misschien komt een eerste kantsnoek volgende keer inbeeld…
Tot dan!
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
