Kantsnoek 117

Kantsnoek 117  

Door Sjak Kroet  

Het is zaterdagochtend 6 januari 2018, ik sta al aan een beek die vanuit Noord-Limburg het grensgebied met Noord-Brabant doorkruist.

Slepend vissen met een dood aasvisje is vandaag niet handig met het troebele viswater. Vandaar dat ik nu werpend ga vissen met grote shads van HM die met de huidige, hoge waterstand ideaal zijn door hun drijfvermogen. De vertraagde actie in deze shads zijn nu perfect omdat het allemaal ‘Slow and Easy’ moet. Efkes een kleurtje uitkiezen….

Kleurtje uitkiezen.

De gele rakker mag te water, een heldere opvallende kleur. De flanken van deze shad zullen nu prima oplichten in de troebele, bovenste waterlaag. Gezien de harde stroming is dat zeker nodig om de snoek uit zijn tent te lokken. 

De auto staat gelukkig bij een bekende varkensboer hier aan de beek geparkeerd. Klaas heeft mij niet alleen de goedkeuring gegeven om hier te mogen vissen maar ook de juiste informatie verschaft over deze indrukwekkende waterverbinding van weleer, echt fantastisch!

Echt fantastisch.

Ondanks de prachtige actie van de shad vliegen de eerste uren voorbij. Het zal vandaag nog een hele uitdaging worden om de snoek aan de schubben te komen. Nee, aan de shad ligt het zeker niet. Maar met de huidige, hoge waterstand en de harde stroming wordt een dergelijke beek gigantisch op kop gezet, waardoor het hele biotoop verandert in een troebele, achtbaan. Een oude watertrap nadert op mijn pad. Tijd voor een kop koffie, een snelle middagpauze.

Middagpauze.

De middagpauze is kort want al snel plonst mijn shad weer gepassioneerd rond. Ook na de middagpauze verstrijken de uren snel maar is er geen reactie waar te nemen. Aangezien ik een positieve doordouwer ben en opgeven geen optie vind, werp ik geconcenteerd verder. Een bocht in de beek nadert.

Dan is er plots een opleving en is mijn shad verdwenen. Een grote waterkolk bolt op, effe wachten en… Bammm, doorhalen, beet! Meteen klapt de snoek er volop, wat een power. Ohhh, dit is een grote, dikke die mag ik niet missen. 

Ik probeer in de stroming de druk af te remmen maar door de kracht van de rover is dat nauwelijks te doen. De dril is niet spectaculair want ik heb helemaal niks in te brengen tegen dit natuurlijke geweld. Het is een geslepen rover want telkens weer knalt ze de stroming in. Ik moet de vis hier scheppen want pakken met de hand gaat niet, te gevaarlijk.

Te gevaarlijk.

Tjonge, wat een joekel, die gaat naar de meter. De ingang van het schepnet stagneert in de harde stroming, scheppen. Yes, wat een klus, zo alleen balancerend onder aan het kantje, maar ze is binnen, wát een bonusvis! 

Bonusvis.

Langzaam til ik het zware schepnet op de kant. Pfff, wat een kanon deze kantsnoek, echt niet normaal, wat een dikke, die weegt zeker 18 pond.

Met de hoofdlijn tussen mijn vingers zoek ik in het rubbernet naar de shad die prachtig door de bovenlip van de snoek hangt en verder geen onnodige beschadiging aan de vis kan toebrengen, als ze wild met haar kop slaat.

Ik leg ze op de randje van het schepnet. De rubberen, natte onderkant bied de juiste bescherming voor de snoek om ze te onthaken. Mondje open…

Mondje open.

Tjonge, wat een muil. De shad is met het tangetje meteen gelost. Ik kom even ogen te kort al is het maar door de omvang van de snoek. Ook haar schubbenkleed is prachtig met de 'lemonspots' die prachtig oplichten. 

Tja, echt niet meer verwacht vandaag na al die uren zonder enige aanbeet. Gelukkig lag deze knoeperd in een diepere geul in de buitenzijde van de uitgesleten bocht waar het zeker een heel stuk dieper is dan elders. 

Nu nog meten… De vermoedens worden werkelijkheid want het meetlint stop bij 103 centimeter ohh… 2018 begint goed, wat een Kantsnoek.

Kantsnoek.

Na nog wat plaatjes voor de verzameling, gaat ook deze meterplus ongeschonden terug haar element in, daar waar ze thuis hoort hier in deze ‘Limburgse Beek!

Tjonge, zo zie je maar dat opgeven sowieso geen optie is want doordat ik toch heb geloofd in die ene aanbeet ben ik nu getrakteerd met een eerste metervis van 2018. 

Ik weet dat ik nu nog een heel eindje moet teruglopen naar de auto, maar wat dacht je, dat gaat nu vanzelf hahahaha…

Tot volgende week!