Kantsnoek 116

Kantsnoek 116  

Door Sjak Kroet

Het is woensdagochtend 20 december, ik sta al onder aan het kantje. Vandaag heb ik een extra visdag en dat nog net voor de Kerstdagen, echt super. 

Mijn dobber drift al gestaag richting een eerste brug, een prima schuilkelder voor alles met tandjes. De steenstort aan de open zone van deze wetering verraadt dat de zachte kleibodem hier onder de brug overgaat naar een hardere bodemstructuur. Het water is hier glashelder en de spiering kantelt prima tijdens zijn fladderende actie. 

Dan zijn er ineens een aantal rimpels in het water bij de voorste brugpaal, links van mijn dobber. Ik rem de drift iets af en laat de spiering in de bovenste waterlaag opbollen. 

En als mijn spiering dan langzaam naar beneden dwarrelt, maakt de dobber een hupje, en pang, weg is de rood/witte zoeker. Beet! Controleren, contact zoeken, doorhalen, hangen.

Whooo, wat een klap, ik kan gewoon heerlijk in het gewicht van de vis gaan hangen, dit is een dikke. De waterkringen tijdens de dril worden groter en groter, maar de Stella 5000SW van Shimano is heer en meester tijdens de dril. Wat een molen is dit toch, fantastisch!

Omdat de steile waterkant hier glad en gevaarlijk is en vol met stenen ligt, schuif ik toch voor alle veiligheid het schepnet van Rapala uit als de vechtjas, als een dolle kopschuddend, de spiering lost maar niet de takel. 

Nog twee meter en hebbes. De takel meteen lossen in het schepnet, dobber verwijderen en die dikke rug op de kant.


Dikke rug op de kant!

Zeker negen pond deze snoek die echt prachtig van kleur is en in een topconditie verkeert. In eerste instantie had ik deze rover qua afmeting groter verwacht maar de dag starten met een mooie tachtiger is niet verkeerd, dacht ik zo!

Omdat het veiliger is voor de snoek, loop ik voorzichtig stapvoets, met de snoek in het schepnet, de steile en gladde waterkant naar beneden, zodat de snoek niet voordat die is teruggezet al honderd keer de kant heeft geraakt, echt fout. Nee, ongeschonden terugzetten, dat is en blijft een must.


Ongeschonden terugzetten.

Pfff, heerlijk! Mijn hengel die nog onder aan het kantje ligt is snel weer geladen met een tweede spiering. Nog even alles op scherp zetten en verder.

Dit is echt een prachtig watergebied van de oude-wetering. De bruggen die hier verankerd staan zijn nog van voor de Tweede Wereldoorlog. De Waal ligt hier op steenworp afstand vandaan en dat kun je ook goed zien aan het uiterlijk van de snoek. Die zijn hier grof en compact gebouwd en sterk tijdens de dril, rivierrovers, echt gaaf! 

De eerste brug ben ik nu al een eindje voorbij en ook het middaguur is gepasseerd. De inwendige mens begint te knorren, en uit de wind verstop ik mezelf achter een beukenhaag.  Het meeste blad ligt al op de grond, maar er is voldoende beschutting voor een koffiestop!
 

Koffiestop.

Zo en nu verder, de tweede brug nadert, gas erop! Vlug ruim ik de etensresten op, spring overeind en zet de getakelde spiering te water. Voor de brug gebeurt er niks en ook niet bij de ingangspalen van de brug. 

Maar als ik mijn dobber dan onder de brug doorstuur is deze plots uit beeld verdwenen, beet! Langzaam draai ik de hoofdlijn op spanning, doorhalen en hangen! Een zware stamp vanaf de bodem bonkt door mijn hengeltop als het water onder de brug ontploft. 

Pfieuw, dit voelt goed. Dan moet ik ineens heel snel mijn lijn opdraaien want de snoek is gedraaid tijdens de dril en komt rap mijn kant op. Ik draai de slip iets strakker waardoor de snoek meer energie tijdens de dril verbrandt. 

En dan hangt ze plots stil voor de kant. Glibberend in de klei zoek ik naar de juiste balans en schuif het schepnet eronder. Yes, binnen!


Yes, binnen.

Ohhh, echt een klassieker, wat een schoonheid. Alleen al aan die prachtige snoekenkop kun je goed zien dat ze van de rivier komt. Die diepgrijze kleur is echt magistraal zo mooi! Nog nooit gevangen deze kantsnoek, echt in een top conditie, geen schub verkeerd. Trots maak ik effe vlug een Pikeselfie!


Pikeselfie!

Ook deze 90+ snoek wordt netjes teruggezet en zoekt kort daarna haar ligplaats onder de brug weer op om te herstellen van het drilmoment met deze oude soldaat, haha!

In het begin dacht ik even aan een metervis maar het is een vette negentiger. Is ook supercool, wat een dag! Mooier gaat het vandaag niet meer worden dus een derde spiering blijft gespaard en de weg terug naar de auto, hoever het ook mag zijn, het gaat met een grote glimlach op mijn gezicht, van oor tot oor. 

Wat overblijft zijn voorlopig de Kerstdagen en ik wens alle lezers van Kantsnoek een fijne Kerst.


Fijne Kerst.

Kan ik voorlopig even een dergelijke maar andere looproute bedenken. Hoe ik dat ga doen, is duidelijk: met de fladdermontage, kort lijntje onder de dobber, stroomafwaarts…. Plop….

Zie je!