Kantsnoek 108

Kantsnoek 108                         

Door Sjak Kroet 

Het is zondagochtend 29 oktober, het is nog vroeg de winterklok is weer gestart vandaag. Mijn auto staat al geparkeerd.

Ik sta in een zone waar verschillende boerenslootje dwars door de Kempen stromen en uiteindelijk uitwateren in kraakhelder grindgat.

Alleen om bij de juiste inloopputjes te geraken vanaf de kant, moet een kilometerslange zandpad bedwongen worden en dan kun je er maar beter vroeg bij zijn.

De ochtenddauw hangt nog boven de hei, konijnen springen op, houtduiven pikken in de toplaag van het zandpad en kort aan mijn rechterzijde liggen de bieten torenhoog opgestapeld op het veld.

Torenhoog opgestapeld….

Halfweg komt vanuit de hei in een grote bocht een eerste boerensloot kort langs het zandpad op en ben ik heel benieuwd hoe de waterkleur is in de sloot.

Nu de maïs eraf is en de bieten en de aardappels gerooid zijn, worden vaak direct daarna deze slootjes opgeschoond door het waterschap en is het, als je pech hebt als kantvisser, “enne grote bende!” Of wel een modderpoel, met poepie bruin slootwater waar nog geen kikker in wil rondzwemmen.

Snel loop ik naar het kantje van de sloot om te zien hoe de waterkleur is. Gelukkig is het  glashelder en er is nog niet gemaaid; alles nog in een natuurlijke ongerepte stand!  

Glashelder en nog niet gemaaid!

Dit is echt superbelangrijk want nu zijn de inloopgeultje waar de duikers staan aan het grindgat ook goed bevisbaar met natuurlijke kleuren waardoor de shad ook in de bovenste waterlaag goed opvalt.

Na een dik half uur sta ik boven op de eerste duiker en kijk ik over het grindgat waar meeuwen en aalscholvers rondhangen. Het viswater ziet er echt perfect uit en al heel snel meld zich een eerste rover die niet veel groter is dan het Fox shadje!

Niet veel groter….

Je kunt aan het baarsje zien dat ze uit glashelder water komt, wat een prachtige kleuren! Echt zoals nu de herfst is, zo is dit baarsje ook diepgekleurd.

Ik vang in het eerste aanlegputje kort bij de duiker, vijf van dit slag baarsjes. Er is in de uitloop en het open water van het grindgat nog geen snoek actief. Dan maar een bakkie koffie voordat ik bij de tweede duiker aanklop.

‘Het vrouwtje’ heeft extra koffiebroodjes in mijn draagtas gestopt en ook moet ik vandaag voor mijn eigen avondeten zorgen; ze zijn nu al kerstshoppen hahaha. De koffie smaakt fantastisch in de buitenlucht.

Het uitzicht is schitterend over het grindgat waar de aalscholvers om de beurt kopje ondergaan en heel wat witvis wegvangen. Tja, je ziet deze vissenvangers echt overal opduiken, zelfs bij de particulier. Geen vijvertje wordt gespaard tot grote ergernis van de eigenaren.

Na een tweede kop koffie en nog een overheerlijk koffiebroodje, spring ik overeind en loop ik de tweede betonnen duiker op. Langzaam laat ik het shadje de uitloop van de duiker passeren tot in het boerenslootje. Maar ook hier is de snoek niet thuis.

Dan werp ik de shad het open water in van het grindgat en laat deze mooi in de bovenste waterlaag fladderend terugkomen. De eerste worpen leveren geen aanbeet op maar als ik het shadje dan voor de zoveelste keer net voor de duiker uit het water wil optillen is daar plots een keiharde ‘Rammm’….

Meteen haal ik stevig door, beet! De snoek zwemt direct het open water op en neemt meters hoofdlijn mee…. Springend komt ze omhoog en schud wild met haar snoekenkop om het shadje te lossen. Spectaculair is deze dril want de snoek geeft goed gas, wat ook de lens van mijn camera constateert en mooi vastlegt.

Dan lijkt de energie ineens op te zijn. Wát een mooie herfstrover, echt puntgaaf. Tja, de natuurlijke kleurenmix die deze snoek op zijn schubben heeft is gewoon bewonderenswaardig, zó mooi.

Langzaam buig ik voorover, balancerend op het randje van de duiker en laat de snoek voorzichtig met alle recept terugzakken in het water van het grindgat. Heel even blijft ze stilhangen totdat ze langzaam via de taludzijde uitbeeld verdwijnt, yes!

Ook ik zet er een punt achter, haak het shadje vast, schud het schepnet droog en nu’ regelrecht naar de friettent.

Naar de friettent.

Het frietje smaakt heerlijk en ook de frikandellen speciaal krijgen een dikke 10’ wat een feest. Volgende week zondag ga ik naar de rivier waar enkele kribben en een supergave steenstort heel wat speldaas opvangen….

Tot dan!