Jongensdroom; bezoek aan Bass Pro en Cabela’s in de USA

Jongensdroom

door Teye Marra
 

                       

O wat weet ik het nog goed; ik zie Diederik nog de hoek om komen met die grote kartonnen doos. Wat was het geval? Een tijdje terug - ik meen een jaar of vijf - was hij, na een bezoekje aan onze hengelbouwer (Cor Spinhoven), teruggekomen met een catalogus zo dik als de Wehkamp, maar dan stampvol allerhande visspullen. Je kon het zo gek niet bedenken of het stond er wel in. Gekker nog: er stonden zelfs zaken in die je echt niet had kunnen bedenken.
Het mooiste van dit alles was dat het voor een habbekrats werd aangeboden. Van voor naar achter en weer terug werd deze catalogus uitgeplozen; we gingen er als het ware met de stofkam doorheen. En uiteindelijk werd er ook een bestelling gedaan. We durfden de gok aan om een voor die tijd aanzienlijk bedrag aan postwissels, vergezeld van onze verlanglijstjes, naar Amerika te sturen: de plaats waar de maker van de catalogus resideert. Natuurlijk zaten we er over in dat onze zuurverdiende Hollandse centen zonder gêne in de “pockets” van de een of andere malafide Amerikaan zou verdwijnen. Maar o wonder, het geval wou dat er een doos vol met “lekkers” werd bezorgd op het adres van mijn vismaat. Hij was zo begripvol geweest om ‘m niet dadelijk te openen, maar te wachten op de eerste gelegenheid die zich aandiende om samen de opening te kunnen verrichten. Als kleine kinderen zo gespannen, werd achter in mijn toenmalige wildwoekerende tuintje een kartonnen doos uit Amerika met trillende vingertjes geopend.

Er zouden nog vele dozen volgen. Het was toch wat; vanuit je luie stoel in Nederland je visboodschappen kunnen doen in Amerika en ook nog eens vele guldens goedkoper uit zijn. Inmiddels is er wel het een en ander veranderd. Er gaan tegenwoordig wat meer guldens in een dollar en ook de plaatselijke winkeliers hebben niet stilgezeten. Veel zaken kun je tegenwoordig dan ook maar beter in Nederland kopen. Toch was de mogelijkheid om na zoveel jaren menige doos uit Amerika te hebben laten overkomen eindelijk eens in de “keuken” van de grootste Amerikaanse postorderbedrijven te kunnen kijken, een soort uitkomen van een jongensdroom.

Eind oktober jongstleden mocht ik naar het schone plaatsje Ann Arbor, gelegen in de staat Michigan. Toen de plannen voor dit tripje enige vaste vormen begonnen aan te nemen, heb ik natuurlijk direct de mogelijkheid onderzocht om een van de grote postorderbedrijven met een bezoekje te vereren. En wat wou het toeval? De twee grootste bedrijven bleken een vestiging op steenworp afstand - voor Amerikaanse begrippen wel te verstaan - van mijn verblijfplaats te hebben. Bass Pro Shops heeft een vestiging op zo’n 80 kilometer van Ann Arbor en Cabela’s bleek een maand voor mijn aankomst haar grootste shop op zo’n half uur rijden vanaf deze stad te hebben geopend. Twee weekenden van mijn verblijf in de States waren dus al bij voorbaat gepland.

                       

De indrukwekkende winkel van Cabela’s

Het eerste weekend ben ik naar Cabela’s geweest. De reis ernaartoe verliep niet geheel vlekkeloos; de autoverhuurder bleek aanvankelijk zijn beloofde auto niet beschikbaar te hebben, vertelde hij mij doodleuk, die bewuste zondagmorgen. Gelukkig werd er toch nog een auto teruggebracht, zodat ik enkele uren later dan gewenst alsnog het parkeerterrein van de nieuwste Cabela’s winkel mocht oprijden. Dit parkeerterrein deed me al de kriebels krijgen; het was zo immens groot, en indrukwekkender nog was dat de meeste plaatsen reeds waren bezet. Inderdaad was het smoordruk binnen en dat in een gebouw waar met gemak een tiental bouwmarkten in passen. De avonden ervoor had ik op het internet al ontdekt dat er een zogenaamde “Bargain Cave” (koopjesgrot) moest zijn, en als rechtgeaarde Dutchman kon ik vanzelfsprekend niet verhinderen dat ik daar mijn eerste echte kennismaking met mijn “huisleverancier” had. Al snel bleek dat het winkelkratje, dat ik in al mijn bescheidenheid bij binnenkomst had verkozen boven de winkelwagen, te klein was. Al die koopjes kon ik natuurlijk niet laten liggen, en weldra liep ik dan ook - als was ik boodschappen aan het doen in de plaatselijke supermarkt - met een grote groene kar door de onmetelijk lange gangen en langs de welgevulde schappen van deze super-supermarkt. Na zo’n zeven uurtjes sneupen, waarbij ik mij nauwelijks een pauze had gegund - er was namelijk ook nog een schitterend aquarium met zo’n beetje alle Amerikaanse zoetwatervissen erin en een indrukwekkende uitstalling van allerhande opgezet wild, variërend van sneeuwhoen tot Afrikaanse olifant - moest er helaas een einde komen aan deze dag. Gelukkig maar, want de credit card rekening bleek ongezonde proporties aangenomen te hebben.

                       

Een van de Bass Pro Shops

Een week later was het de beurt aan een van de Bass Pro Shops. In dit geval moest ik een stukje verder rijden, maar ach wat is nou een uurtje rijden in dit onvoorstelbaar grote land. Van verre kon ik ook nu alweer de plaats van deze winkel gewaarworden; een immens hoge zuil met daar bovenop het welbekende Bass Pro Shops logo verraadde de ligging van grote afstand. Ook nu weer een parkeerterrein alsof er een internationaal vliegveld in de buurt moest liggen. Bij binnenkomst was ik niet meer verrast door de grootte van de winkel - niet veel kleiner dan de concurrent - en de massaliteit van de aanwezige klanten. Het merendeel van de “merchandise” had ik ook al gezien; gelukkig maar, want mijn beurs was zo goed als leeg. Ondanks dat werd er toch weer het nodige in de winkelkar gekiept. Je bent tenslotte niet iedere dag in de gelegenheid om aankopen te doen in Amerika. Ook hier was er een indrukwekkend “stilleven” van allerlei wild en een schitterend aquarium, waar zelfs om het uur kunstaasdemonstraties werden verzorgd door een ietwat te luidruchtige en nogal gezette Amerikaan.

Uiteindelijk heb ik alles goed en wel in Nederland kunnen krijgen en ook nog een paar vismaten blij kunnen maken. Mocht u eens in de gelegenheid zijn om een van deze winkels te bezoeken, dan zou ik zeggen: zeker doen! Al was het maar om een langgekoesterde jongensdroom in vervulling te doen gaan.