TotalFishing

Jong gevist, oud gedaan! 7

Door Han van den Eertwegh

Het is 13 februari 2016. Een nieuw visjaar. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Het begin is voor mij goed: gelijk één van de eerste dagen van het jaar een verrassende start met Yvo. We vangen een aantal heuse winterroofbleien die tijdelijk actief waren door de hoge omgevings- en watertemperaturen.

Twee weken later met Wilfred een succesvolle snoekbaarsdag in de volle stroming op de rivier, met een mooi aantal vissen. Nu Bas nog… en hij is niet zo van de wintersnoekbaarzen…

Mooie snoekbaarzen met Wilfred!

De maanden januari en maart zijn meestal goed, maar februari is altijd wat taai. De vissen zijn soms moeilijk te vinden en een enkel mooi exemplaar moet soms de dag redden. Dit jaar valt het eerste weekend ook nog eens weg in verband met Vastelaovend, zoals wij carnaval noemen hier in Limburg. En dat betekent voor mijn vriendin en ik vijf dagen op stap met ons vaste clubje vrienden!

Vijf dagen lol en plezier… Proost!

Ondertussen is door de regenval in Limburg, maar vooral ook in de Belgische Ardennen, het waterpeil in de rivier flink gestegen. Eigenlijk net wat te hoog om prettig te kunnen vissen. Dit betekent wel, dat de snoekbaarzen zich groeperen op enkele stekken buiten de richting zee denderende stroming. We besluiten ervoor te gaan.

Hoge waterstanden begin februari.

We lopen de komende maanden tegen een probleem aan; de jachthaven waar we normaal gebruik maken van de trailerhelling, gaat deze winter op de schop. De haven wordt opnieuw ingericht en er wordt een aanvang gemaakt met de dijkversterking: er worden nieuwe damwanden geslagen en de omvang en de constructie van de havendijk wordt gewijzigd.

Hierdoor kunnen we tot 1 april (en dus de rest van het seizoen) op deze plek niet het water in met onze Quicksilver. Maar ook al werd er niet gewerkt, bij deze waterstand zou toch de hele helling onder water staan en daardoor niet toegankelijk zijn.

Dan maar optie twee: de jachthaven waar mijn vader zijn boot heeft liggen, een kilometer of twintig stroomafwaarts. Op het haventerrein loopt een weg vanaf het botenterrein helemaal omlaag naar de helling toe. Bij de huidige, hoge waterstanden staat ook hier de traillerhelling onder water, maar we kunnen gewoon ergens halverwege de omlaag lopende weg traileren. Deze is niet zo steil als een “echte” trailerhelling, maar met wat kunst- en vliegwerk lukt het wel.

Gauw alles klaar maken en het water op!

Even later varen we de plas op waaraan de jachthaven grenst. Het is er overal ongeveer zes meter diep en het water is vies en troebel. Onze visvinder geeft gelijk mooie signalen weer…. Dat ziet er goed uit. We laten de rivier even voor wat ze is en steken langzaam backtrollend de plas over. Een wobshad op een zware loodkop moet de klus klaren.

“Ja!"…. Binnen tien minuten haakt Bas een forse vis, die zijn hengel hoepeltje krom trekt. “Yes…” denk ik….. “Eén dagje succes en hij is verkocht….”. Maar helaas…. even later veert zijn hengel terug en is de ongetwijfeld grote snoekbaars weg. Jammer!

Mooie signalen op de visvinder.

Na nog een half uurtje kriskras de plas overgevaren te zijn, met vele signalen maar geen aanbeten, besluiten we toch maar richting rivier te varen. Het water staat erg hoog, en het stroomt behoorlijk. We sturen allebei een zware shad richting bodem en zoeken de hele ingang van de havenplas af.

We vissen op verschillende dieptes, van drie meter vlak langs de struiken tot 10 meter midden voor de ingang. De snoekbaarzen tonen echter geen enkele belangstelling voor de lichte of zware vork- of schoepstaarten.

Flinke stroming op de rivier.

Als we even later een aantal kilometers verder varen naar stek twee, ziet Bas een buizerd op een paal zitten. “Pap, daar!”…. en op dat moment vliegt hij weg. Ik vaar snel richting oever en het lukt me redelijk om hem op de foto te zetten als hij landt op een boomstronk. Helaas heb ik juist vandaag mijn grote zoomlens niet meegenomen…

Roofvogels zijn (samen met het ijsvogeltje) de mooiste vogels die er zijn!

Ook op stek twee blijft het angstvallig stil, hoe geconcentreerd we ook vissen. De rivier stroomt zo hard, dat we alleen kunnen vissen op de koppen van de ingangen naar plassen en havens, en op enkele plekken strak tegen de ver in het water staande wilgenstruiken. Niks levert echter het gewenste succes op. Dan maar weer terug naar stek één van vanmorgen waar Bas zijn vis loste.

Concentratie….

Met de voeten in het water.

Wederom verschijnen er hoopvolle bogen op ons scherm. Verticaal, backtrollend, zelfs even slepend met een diepduikende plug, niks willen ze hebben. Blijkbaar hebben ze geen honger of hebben we nèt het bijtuurtje gemist.

Honger hebben wij wel! We sturen richting gras en eten de zelfgemaakte goulashsoep met enkele boterhammen. Een beetje op tijd houden we het maar voor gezien, net voordat het begint te regenen. Zo kunnen we mooi Bas zijn zusje ophalen bij het paardrijden, zodat ze niet door de regen hoeft te fietsen….