Jong gevist, oud gedaan! 5
5 december 2015
Door Han van den Eertwegh
Eindelijk stroming op de rivier…. Hier hebben we op gewacht! Bij deze aantallen kubieke meters per seconde verzamelen de snoekbaarzen zich op de koppen en de ingangen van de havens en plassen, en moeten we zorgen dat we er zijn! Maar…het is pas maandag en we kunnen zaterdag pas vissen. Meestal hopen we niet op regen, maar deze week mag het elke dag plenzen!
Helaas. Op woensdag schijnt de zon en begint het water te zakken. Het zakt stevig door… en dit betekent niet veel goeds voor de snoekbaarsvangsten op de rivier. Gelukkig hebben we voor deze situaties altijd nog plan B: ons kanaaltje. Een oud kanaal, waar geen scheepvaart meer komt, en dat in de zomer vrijwel onbevisbaar is omdat het helemaal is dichtgegroeid met waterplanten.
Laat oktober, begin november zijn de waterplanten ver genoeg gezakt om er te kunnen vissen. Jaren geleden viste ik er met Piet, Yvo of de gebroeders Janssen vanaf de kant, waarbij we in oktober de eerste snoeken vingen op de open stukken. Heel mooi getekende snoeken door het leven in het kraakheldere water tussen de planten.
De laatste jaren echter heb ik een plek gevonden waar we de boot te water kunnen laten. Hierdoor kunnen we ook stukken bevissen die vanaf de kant niet bereikbaar zijn.
De snoeken in het kanaaltje zijn supermooi getekend.
Om een uur of negen arriveren we bij het kanaal en zoeken de trailerplek op. Met onze kanteltrailer hebben we boot binnen tien minuutjes in het water liggen. Nadat we even hebben moeten wachten in verband met de KLM die net wil opstijgen, liggen er al snel twee kunstaasjes per man achter de boot en beginnen we te trollen.
We zullen flinke stukken slepen en hierbij ons kunstaas regelmatig wisselen, en de zwaaikommen en verbredingen ook uitwerpen met jerkbaits.
Met de kanteltrailer en een lage oever hebben we eigenlijk geen helling nodig.
KLM.
Bas heeft van Richard van Fish Inn enkele ondiep lopende kunstaasjes meegekregen om uit te proberen. Ik hou het voorlopig bij het bewezen drietal: een Bulldawg, een kleine Flapper en een Triple Devil, van SPRO.
Bewezen drietal.
De eerste honderden meters zijn meestal niet het beste, maar toch nemen we deze elke keer even mee; wie weet wat het oplevert. Ondertussen kijken we rondom ons heen en het is Bas die vlak tegen het kantje een meerkoet ontdekt die zich voor ons verstopt, maar niet goed genoeg….
Verstoppertje spelen….
Rondom het kanaal hangen altijd een heel aantal aalscholvers rond. Er zit veel witvis, het kanaal is niet diep, en hierdoor is het voor de aalscholvers vrij makkelijk om hun kostje bij elkaar te vangen. Regelmatig vangen we ook snoeken die beschadigd zijn door de scherpe snavels van de zwarte vlegels.
Legertje aalscholvers.
Hoge uitkijkpost.
We hebben het hele kanaal al gehad zonder een stootje. We wisselen van kunstaas, draaien ons om en varen in tegenovergestelde richting weer terug. In de grote zwaaikom leggen we de boot vast aan de wal en eten onze broodjes. Het is hier wat dieper, en in het verleden waren hier vaker stevige, donker gekleurde snoekbaarzen die onze jerkbaits te grazen namen.
Maar wat we ook proberen, het blijft bij één twijfelachtige tik die net zo goed van een onder water gelegen tak afkomstig zou kunnen zijn die ik raak met binnen vissen.… Bas blijft geconcentreerd doorvissen, met de mooie vissen die hij vorig jaar ving in gedachten…
Opperste concentratie…
Mooie tachtiger van vorig jaar.
Maar het lijkt wel alsof het hele kanaal uitgestorven is…. Wat we ook proberen, geen enkele snoek keurt ons kunstaas een blik waardig.
Zullen ze misschien bezig zijn met het inpakken van hun sinterklaaskadootjes en het rijmen van de gedichtjes?
Dat herinnert ons eraan dat ook wij nog wat te klussen hebben voor de pakjesavond van vanavond. Vroeg in de middag houden we het maar voor gezien, en draaien op ons gemak de boot op de trailer. Hopelijk kunnen we één van de volgende keren met succes het visjaar 2015 afsluiten!