Jong gevist, oud gedaan! 3
10 en 17 oktober 2015
Door Han van den Eertwegh
De eerste koude nachten. De snoeken zijn verdwenen van de zomerstekken en de rivier stroomt nog niet genoeg voor vriend snoekbaars. Het is wachten tot de eerste dikke baarzen zich melden op de vaste najaarsstekken…
Het begint al goed als we de haven uitvaren en rechtsaf slaan richting topstek numero uno voor de grote baarzen. Twee collega (karper)vissers hebben hun kamp opgeslagen op de oever en wachten vanuit hun bivvy’s op gillende beetverklikkers en gewichtige tegenstanders.
Blijkbaar delen de baarzen en karpers van dit stuk rivier dezelfde stekken… Trollende roofvissers en een batterij karperhengels die meters water afdekken gaan echter niet zo goed samen. Waarschijnlijk hebben ze de nacht door gevist en zijn ze rond de middag vertrokken. We komen straks wel even terug. Succes deze laatste uurtjes mannen!
Dan maar linksaf richting snoeken. Er staat weinig stroming en ik heb er niet zoveel vertrouwen in vandaag. Toch ziet het er snoekig uit… De waterplanten zijn af aan het sterven. We kunnen er mooi overheen en tussendoor vissen. Ondanks dat de visvinder regelmatig mooie symbolen laat zien, gebeurt er niet veel….
Regelmatig mooie symbolen op het scherm.
Ja toch, BAM, kromme hengel! Als we voor de tweede keer langs de steile kant varen, knalt er uit het niks een sterke vis op mijn handhengel en duikt langs het talud omlaag. Bas draait snel de overige hengels binnen en ik kan me op de vis concentreren.
Gelukkig waait het bijna niet en komt er net geen beroepsvaart voorbij met hinderlijke golven. De vis laat in het al wat koudere water zien wat hij waard is, en geeft een stevig robbertje vechten weg. Heerlijke dril!
Heerlijke dril!..
Even later draait de snoek op zijn zij en kan ik hem met de kieuwgreep snel binnenboord tillen. Haak is zo los en Bas schiet een plaatje. Snel zet ik ‘m voorzichtig weer terug.
… en voorzichtig weer terug.
Boven ons zien we steeds groepen ganzen die zich aan het verzamelen zijn en in grote V’s vertrekken. Ook zien we veel aalscholvers, die op de palen langs het water met hun vleugels uit elkaar hun veren laten drogen.
Er is van alles te zien rondom en op het water, elk jaargetijde weer andere en nieuwe dingen. Bas krijgt ook steeds meer oog voor de mooie dingen die de natuur ons laat zien.
We vissen de buitenbocht nog enkele malen af waarbij we regelmatig wisselen van kunstaas; groot, klein, zacht, hard. De snoeken laten zich echter niet meer zien. De snoekbaarzen liggen nog tè verspreid en de grote baarzen vinden we maar niet.
We trollen de uren vol met klein spul en kunnen halverwege de middag met toch nog 15 leuke baarzen voldaan van het water af. Bas is begonnen met lessen voor zijn rijbewijs en als hij dat heeft gehaald, wil hij graag het vaarbewijs gaan halen. Zoals elke week laat ik hem de laatste meters onder vaderlijk toezicht stiekem alvast even oefenen…
Oefenen.
Het is woensdag. Bas moet op vrijdagavond tot laat werken in de afwaskeuken en ziet een vroege start op zaterdag niet zo zitten. Ik heb ’s middags andere afspraken dus moet weer vroeg van het water af.
Met ons vaste clubje vrienden zitten we ’s avonds met een biertje rondom de vuurkorf. Dit doen we al meerdere jaren elke woensdagavond. Het zijn allemaal vliegvissers, maar toch waag ik een poging. “Wie heeft er zin om zaterdagmorgen een paar uurtjes in te stappen?” Stefan hapt en de afspraak staat.
Woensdagavond, biertje bij de vuurkorf.
Als Stefan zaterdagmorgen arriveert bij de helling, pruttelt de motor al enkele minuten. Weinig tijd vandaag, daarom ben ik een kwartiertje eerder vertrokken en mijn gast kan zó instappen. De karpervrienden zitten er weer… blijkbaar vangen ze goed op deze stek.
We varen een flink stuk verder, waar ik een bult weet te liggen onder water. We vallen met onze neus in de boter! Hier hebben zich vandaag de grote baarzen verzameld. In zes driften vangen we vier dikke veertigers, die supersport geven op de lichte hengeltjes met de 6-ponds lijntjes.
We hebben ze gevonden!
Als bij de volgende pogingen de aanbeten wegblijven, laten we de stek met rust en zoeken ons heil elders op de rivier, met als plan om hier later nog een keer terug te komen. Hoezeer we ook ons best doen, de andere stekken leveren geen vis op vandaag. Met een schuin oog op de klok zijn we het laatste half uur weer terug bij af en proberen de bult nog een keer. We komen helaas niet verder dan twee lossers… maar we hebben ze gevonden!