Even vooraf…
Han van den Eertwegh is geen onbekende op Totalfishing.nl. Diverse bijdragen op deze site zijn van zijn hand en ook in de diverse bladen heeft hij vaker van zich laten horen middels interessante artikelen en mooie fotografie. Het vissen zit hem in het bloed. Opa had in de oorlog al het visrecht op de plaatselijke visvijver. In de jaren zeventig nam hun vader Han en zijn broer mee naar de Maas en leerde hen de beginselen van het witvissen. In de loop der jaren is Han blijven vissen en heeft zich vooral toegelegd op het vissen op roofvis vanuit de boot.
Sinds een jaar of twee heeft zijn zoon Bas (16) ook de smaak te pakken, en samen beleven vader en zoon mooie dagen op en aan het water, waarbij de natuur een grote rol speelt. Hiervan zullen zij om beurten verslag doen in deze nieuwe column Jong gevist, oud gedaan!.
Jong gevist, oud gedaan! 1
Door Han van den Eertwegh
Vrijdagavond 11 september. Samen halen we de boot op en maken alle spullen klaar. Bas heeft er na enkele weken niet vissen zin in en is druk in de weer met hengels en kunstaas. Het nieuwe kunstaas dat afgelopen week is binnengekomen via de post, wordt verdeeld en opgeborgen in de dozen. Na een spelletje yathzee, een biertje en een radler 0,0% liggen we op tijd in bed.
Het is druk in de keuken. Mijn dochter Fenna maakt alles klaar voor paardrijles en smeert haar broodjes. Bas kookt ondertussen eieren en vraagt waar de koeltas is. Ik maak me snel uit de voeten en begin de auto in te laden. Waarom nemen we altijd zoveel mee…. hele tassen vol kunstaas waarvan er soms maar een stuk of tien daadwerkelijk nat worden.
Klaar om te vertrekken.
Even later staan we bij het tankstation. Ik tank de boot vol en Bas loopt alvast naar binnen. Als hij even later heeft betaald rijden we snel door richting trailerhelling. Daar loopt alles op rolletjes en binnen tien minuten varen we de rivier op.
We hebben zes visuren te besteden vandaag. We hebben gisteravond al besproken wat we vandaag gaan doen. Plan is om eerst die diepe buitenbocht af te vissen met groot rubber om te kijken of de snoeken honger hebben. Daarna lekker op ons gemak met kleine plugjes meters maken en slepen op baars.
Mussen aan het badderen.
Het water is alweer iets kouder dan enkele weken geleden. Toen kwam de temperatuur nog boven de 20 graden uit, nu blijft-ie bij 18 graden steken. Valt me op dat de watertemperatuur altijd vrijwel gelijk is aan de middagtemperatuur.
De waterplanten zijn al af aan het sterven en er drijven veel plantenresten in het oppervlak. Lastig vissen. We varen de lange buitenbocht enkele malen op en neer. Halverwege liggen enkele wilgen plat in het water…. werk van Willem Bever van afgelopen nacht. Ja! Een snoekje van krap een halve meter vindt mijn dertig centimeter lange brok rubber helemáál niet te groot en knalt er vol bravour op.
Twee zachtere winters hebben het aantal ijsvogels weer behoorlijk op peil gebracht. In de steile oever bevinden zich diverse nesten. Elke visdag zien we de mooie vogeltjes voorbij flitsen, soms zelfs met zijn tweeën tegelijk.
Hun hoge fluitje herkennen we inmiddels en meestal horen we ze eerder dan dat we ze zien. Het blijven juweeltjes met hun oranje buik en kobaltblauwe rug en vleugels. Helaas zijn ze moeilijk op de foto te krijgen.
De snoeken zijn vandaag niet echt wild dus snel richting de baarzen. Gauw een klein dieplopend baarsplugje aan onze handhengels. Bas houdt het bij één hengel. Hij heeft in de afgelopen twee jaar veel geleerd en heeft niet veel aanwijzingen meer nodig.
Toch vraag ik of hij niet een extra hengel in de steun zet. “Nee, waarom? Zo vang ik ze ook wel” reageert zoonlief. Oke…. Eigenwijze puber. Ik laat wel een tweedelige plug meelopen in de steun. Op vier en een halve meter diep zijn we ver genoeg uit de oever om vrijwel planten-vrij te kunnen vissen.
Met af en toe een baars glijden de kilometers onder ons door. De steunhengel blijft vooralsnog onaangeroerd. “Zie je wel”… plaagt Bas. De frisse ochtend met enkele druppels regen heeft inmiddels plaats gemaakt voor een voorzichtig zonnetje en de jassen kunnen uit. Heerlijk is het op de rivier en we genieten van de uurtjes buiten.
Af en toe een baars.
“Ja, dit is een dikkere!” roept Bas en even later verschijnt een mooie dertiger met zijn stekel omhoog in het oppervlak. Gauw een plaatje en weer terug. We naderen een veerpont. Dit is altijd een goede stek; in het schroefwater van het wegvarende veer raken de prooivisjes hun oriëntatie kwijt en hier liggen de baarzen op te wachten.
Ook vandaag vangen we hier enkele mooie vissen. We varen enkele keren op en neer, rekening houdend met de aan- en afvaart van het veer. Even later twee aanbeten tegelijk, op mijn hengels. Bas reageert direct, draait zijn hengel binnen en neemt er een van mij over.
Mooie dertiger…
Dit is voor ons allebei altijd even omschakelen; Bas is linkshandig en vist dus met de slinger aan de andere kant van de molen.
Slinger aan de andere kant…
Een blik op de klok leert dat we om moeten draaien en langzaam terug moeten varen naar de helling. Vanavond zijn we uitgenodigd bij oma voor een etentje en ik moet nog het voorgerecht voorbereiden: pasta met roodbaarsfilet en een sausje van creme fraiche, een flinke scheut wijn, stukjes appel, spekjes en oesterzwammen. Het water loopt ons in de mond als we eraan denken….
Maar eerst moeten we nog lunchen. Snel schieten we een nabij gelegen plas op en nuttigen in het zonnetje onze broodjes met zalm en gekookte eieren. Nog een laagje uit en we zitten in ons t-shirt.
De ingang van de plas is in oktober vaak goed voor enkele stevige baarzen, maar het is pas half september…. eigenlijk enkele weekjes te vroeg. Toch maar even proberen.
Na drie keer in en uit varen slaat het lichte stokje van Bas hoepeltje krom en een zware vis schiet gelijk de planten in. Ik manoevreer de boot in de juiste positie zodat Bas zich kan concentreren op de vis die onder de boot door wil.
Hij pareert de vluchtpogingen prima en even later ligt er een bak van een baars naast de boot. Ik land de vis voor hem met de hand en overhandig Bas zijn nieuwe PR. Glunderend poseert hij even later met de "mooiste vis van het zoete water" en zet haar even later voorzichtig terug. Dag geslaagd!
Bak uit de planten voor Bas.
Nagenietend van zijn vangst blijft Bas aan het vertellen over de dril en de mooie baars. We varen al trollend terug richting helling. We laten de eerder beviste snoekenstek voor wat hij is en varen het laatste stuk even flink door.
Dag geslaagd!
De inmiddels op gang gekomen scheepvaart heeft de hele hoek door de golfslag troebel gemaakt en de ervaring leert dat dit voor de vangst van de snoeken funest is. Die komen volgende keer wel weer aan de beurt.
Na voor ieder een laatste baars varen we de haven binnen en ruimen samen de boot op. Als we even later de boot in de stalling hebben staan vallen de eerste druppels….
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
