Interview Bertus Rozemeijer
"Zoetwatervisserij is compleet wild west"
Door Sjoerd Beljaars
Een interview over sportvissen als (levens)werk en een blik op de toekomst.
Naam: Bertus Rozemeijer
Bekend als internationale roofvisexpert/auteur in magazines en op websites.
Geboortejaar: 1950
Getrouwd: Met Moniek, vanaf 2007
Kinderen: Noop, maar ook weer veel die ik in mijn hart gesloten heb en nu zelf vader zijn.
Woonplaats: Fochteloo
Favoriete visserij: Roofvis
Loopbaan: Een boek op zichzelf
Het is gesloten tijd. Hoe komt een roofvisser als jij die door?
"Naast vissen heeft de natuur mij altijd al erg geboeid. Ik was al snel in de natuur aan het filmen en deed dat eerst met dubbel acht, daarna super acht. Wat een tijd. Toen nam fotografie het over en dat is nu nog zo. Ik vermaak me dus prima in de gesloten tijd en weet eigenlijk wel zeker dat juist het omgaan in en met de natuur mij als sportvisser gemaakt heeft tot wat ik ben."
Hoe was de maand voor de sluiting voor jou? Productief?
"Oh ja hoor. Maart is vrijwel altijd een topmaand met veel en grote vis die gevangen wordt in ondiep water. Juist in het ondiepe water kun je het meest creatief aan de slag."
Hoe ben je eigenlijk begonnen met vissen?
"Als kind was ik al geboeid door vis en vissen. Als kinderen visten we met alle buurtkinderen in een paar lokale sloten. Helaas, ik mocht al snel niet meer meedoen, want ik ving steeds de meeste visjes die braaf in een emmer naar huis gebracht werden."
Kunnen we nu zeggen dat sportvissen voor jouw 'werk' is?
"Ja, dat is wel zo. Ik schrijf enorm veel in bladen van Rusland tot Frankrijk, maar tegelijk ben ik volkomen a-commercieel en heb ik veel te weinig gedaan met wat mogelijk zou moeten zijn."
Zoals bekend ben jij niet verbonden aan het merk Rozemeijer. Kun je dat eens uitleggen?
"Ja, dat kan ik wel, maar dat doe ik niet. Zou ik eerlijk zeggen hoe heel het proces verlopen is.. Is eigenlijk ongelofelijk en nog steeds in mijn beleving ongehoord."
Hoe kom jij terecht bij Pure Fishing en wat is daar precies je rol?
"Na Ultimate en het merk Rozemeijer werd het Yaris Sports, maar die had helaas niet de kracht door te gaan en is nu ook weer van het toneel verdwenen. Wat dat betreft heeft de crisis hier ook een rol in gespeeld. Dus de stap naar Pure Fishing en dat had ik misschien vijftien jaar geleden al moeten doen."
Pure is geweldig. Eerlijk en open, maar ook een olifant. Ik barst nog van de ideeën en die worden wel uitgewerkt, maar dat duurt wel eens een beetje langggg. Tegelijk wordt me nu wel eerlijk gezegd hoe de vlag erbij staat. Met name Jan Mertens, Robert Valkeneer en Jan van de Bovenkamp staan erg open voor me en dat geeft vertrouwen."
Terug naar het vissen zelf. Je meest memorabele visbelevenis ooit?
"Jeetje, je hebt het over vijftig jaar roofvissen … Ik denk dat de meest memorabele een visvakantie met Henk Rusman was. Henk is natuurlijk een roofvis kanjer.
We zijn met z’n tweetje in Ierland waar we de lokale kroeg delen met Neville Fickling die zes gasten gidst. Nev met doodaas, Henk en ik met jerkbaits, waar toen nog niemand mee viste. Je ziet tegen Neville op, maar al snel was dat omgekeerd. Nev niet hoor die vond Henk en mij maar niks.
Maar Henk en ik hadden per dag rond de 20 snoeken en de groep van Nev had er dan een… Ja… een! Henk heeft mij toen wel geholpen een mega snoek te vangen. Stel je voor. Windkracht zes op Lough Mask in mijn Alumacraft Backtroller. Een eigenlijk platte boot die niet voor dergelijk groot water geschikt was.
Maar toch, het water op, mega aanbeet en aan mijn hengel een dikke snoek. Henk naam het stuur over en deed dat zo goed dat ik in de wind en grote golven toch de snoek die na afloop 127 cm lang was in de boot kreeg. Vraag niet hoe, maar binnen was hij. In de kroeg was Nev zeer te spreken, Hij had een snoek van 36 LB gevangen. “Nou” zij Henk “wij hadden er een van 38 LB”. En weg was Neville."
En je grootste blunder?
"Dat was in Rusland op het Kola schiereiland. Ik viste daar met een groepje andere schrijvende sportvissers, maar wel onder heel eenvoudige omstandigheden. Helikopter die je dropt met tent en een bak groente en de vis moest je zelf maar zien te vangen. Nou, dat lukte wel, maar wij moesten het stuk rivier delen met een groepje zeer welgestelde Amerikanen. Keurig lodge met alles erop en eraan.
Of we maar een beetje uit de buurt wilde blijven want de gast, eigenaar van CNN hield van zijn privacy. Maar goed, ik dwaalde toch af, richting de CNN baas. Zijn vrouw drilde een dikke zalm aan een splitcane hengel, maar dat schoot niet op.
Of ik maar even wilde helpen. Nou ja, ik had al een week geen vrouw gezien, dus wilde wel. Landde de zalm waarna ze vroeg of ik een paar foto’s van haar wilde nemen. Dat wilde ik ook wel en na drie, vier foto’s ging de vis terug, zij naar links en ik naar rechts.
Twee dagen later, terug bij de lodge waren de Ami’s weg en kregen we koffie aangeboden. Top natuurlijk waarna het geroddel over de Ami’s begon. Nergens mee tevreden.. Niets was goed… alleen die vrouw, dat ging, voor een bekend actrice dan wel.. Beseffend dat ik die vrouw met haar vis gefotografeerd had vroeg ik wie dat was. Wie dat was?? Heb je Jane Fonda dan niet herkend??? En ik? %&*#@& en ik geen foto van haar genomen."
Je bent behoorlijk kritisch op de politiek omtrent het visbeleid. Waar wringt de schoen?
"Was het maar een schoen. Het is meer een olietanker die op ramkoers ligt met heel het onderwater milieu. Zoals het u gaat, loopt het faliekant verkeerd! Er is geen enkele controle op wat er gevangen wordt en wat er werkelijk aan vis wordt aangeland.
Ook Economische Zaken heeft geen benul wat er verhandeld wordt, met andere woorden, het is binnen de (zoetwater) visserij compleet wild west. Er worden paai- en opgroeigebieden aangewezen waar gewoon met de zegen gevist wordt.
Er verdrinken tienduizenden duikende watervogels in de netten van het beroep. Ed & Willem Bever, waarvoor we zo ons best doen, verdrinken ook in die netten. Dat er tweeduizend gezinnen afhankelijk zijn van inkomsten uit de sportvisserij wordt als een niemanddalletje van tafel geveegd. Kortom, er moet.. MOET op korte termijn iets gedaan worden en anders toch maar het onvermijdelijke, actie voeren!"
Wat is de oplossing?
"Er is al zoveel geprobeerd. Denk maar aan de actie tegen Geke Faber. Ik had toen het voorrecht met haar in gesprek te gaan. Daarbij blijkt dat de staatssecretaris geen benul heeft van wat haar ambtenaren plannen, afspreken of uitvoeren. Ik had echt met haar te doen, want ze wist het echt niet, maar heeft wel haar plannen bijgesteld."
Hoe ziet de toekomst er uit volgens jou?
"Zonder een overheid die niet beseft wat ze aan een paar handenvol beroepsvissers verkwanselen zie ik het somber in. Wij willen een duidelijk quotum aan visonttrekking, maar hoe zit dat bij ons zelf? We hebben nu een miljoen sportvissers. Stel dat het beroep er wel af gaat, moeten we dan ook een quotum stellen aan het aantal sportvis vergunningen wat uitgegeven wordt?"