Hoppa de eerste 2 blanks zijn binnen!

Afgelopen zaterdag was de wind richting noordoost gedraaid en afgenomen  tot kracchie 4. Ik herinnerde me nog dat ik een behoorlijk aantal jaren terug mijn eerste zeebaarzen van dat seizoen al rond de 3e week van maart wist te verleiden.

Wat ik me ook nog vaag kan herinneren was dat het voorjaar super warm verliep met temperaturen tot soms ver boven de 20 graden. Nu anno 2021 mogen we heel blij zijn als we momenteel de dubbele cijfers aan kunnen tikken. Terwijl ik op de radio het supergave nummer van de LovinSpoonfull ....."What a day for a daydream" brulde wist ik het. Het was gewoon tijd om mijn eerste zeebaars sessie van dit seizoen te gaan vervissen.

Om kort te gaan na pakweg een kwartier was ik ( eigenlijk geheel tegen beter weten in)onderweg richting Hoek van Holland. De zeewatertemperatuur tikte tijdens onze eerste boottrip van vorige week rondom Maassluis slechts 9 graadjes aan.....Maar met die mooie score van 2 jaar terug ( 6  zeebaarzen op 9 april)in mijn achterhoofd ging ik dit avontuur toch wel met open vizier in. Werkelijk alle ingrediënten voor een super zeebaarsavontuur waren aanwezig. Mooi "stroompie" wind in mijn rug en redelijk helder water dus.....!

Na ruim een uur smijten zakte de moed me alweer in de bekende schoenen. Tijdens een boterhammetje en een drankje raakte ik in gesprek met een bootvisser die ik nog kende uit de periode dat ik vanaf 's-Gravenzande vistte met mijn boot. Hij herinnerde mij aan de vangkracht van de gebondenj jig-twister combi. Het superkunstaasje waar we al ruim 40 jaar mooie vangsten mee hebben weten te boeken. Het is één van de weinige kunstaassoorten die de tand des tijds heeft weten te doorstaan. 

Zoals de vaste lezers van mijn rubriek weten maak ik deze "killers" nog steeds. Ik heb nog bucktails genoeg om de komende jaren in mijn productie te voorzien. De kracht van dit mooie stukkie kunstaas ligt zonder enige twijfel in het feit dat de kern van de hertenharen hol is waardoor er tijdens het binnenvissen een gefiltreerd spoor van luchtbelletjes ontstaat die om wat voor rede dan ook zeer aantrekkelijk blijkt te zijn voor onze gestekelde vrienden.

Tel daarbij op dat de twisterstaart ook nog voor het nodige tumult onder water zorgt dan kun je begrijpen dat ze de aantrekkingskracht van dit stukkie vernuft niet of nauwelijks kunnen weerstaan. Ik krijg wekelijks nog vragen binnen hoe je deze vangertjes zelf kunt binden. Als je terug kijkt op de eerste nummers van Zicht op dan kom je deze manier van binden vanzelf tegen in een gedetailleerde fotoreportage. Hierbij nog even de benodigdheden die je nodig hebt. Witte en gekleurde bucktails, jigkoppen (14-18gram) een sterke wikkelzijde en een scherpe schaar. Zelf gebruik ik altijd 2/3 witte bucktail met een pluk gekleurde haartjes die ik altijd boven op de rug zet.

Na het leuke gesprek met deze enthousiaste hield ik het voor gezien. Je gelooft het niet maar de volgende dag stond ik weer met een stevige rugwind op de pier. Maar je raad het al ook nu bleef ik steken op een dikke blank. Maar uiteraard geef ik niet op want voor dat zeebaarsvirus bestaat helaas geen vaccin!

Oja...mocht ook jij kennis willen maken met die allereerste snoeiharde zeebaarsaanbeet schrijf je dan in voor één van mijn zeebaarsworkshops. Indien nodig zorg ik geheel gratis voor het materiaal en kunstaas tijdens de cursus. Kijk voor meer info even op mijn site zeebaarsworkshops.net je kunt me ook altijd even mailen joopvis@caiway.nl 

Stekel ze

The Bass Whisperer. 

Joop.