Hollandse bullebakken op de vlieg.

Hollands bullebakken op de vlieg

Tekst & fotografie: Edwin Kerssies

Een donkere schim verschijnt, wat een machtig beest, de adrenaline begint te pompen en ja hoor de leader schiet weg, een korte tik volgt, een hevige boeggolf ontstaat, de hengel slaat dubbel en de vliegenlijn giert door de ogen, daar is de backing al, wat een ongelooflijke kracht, ik kan niks, helemaal niks en de vis gaat en gaat maar. Daar sta je dan met je strakke vliegenlat, krom tot in het handvat, de butt in de buik, de slip strak afgesteld, 2 handen erboven, pompen of verzuipen, het feest kan beginnen.

Ga je mee?

Bovenstaande inleiding zou zomaar van toepassing kunnen zijn op het haken van een GT - de beast of the ocean – of een bone, waar zoveel vliegvissers over de hele wereld naar op zoek zijn. Ook ik ben knettergek van de vliegvisserij op tropische krachtpatsers, heb het geluk gehad dat ik nu meerdere trips heb kunnen ondernemen, waarbij bonefish, tarpon, tonijnen en nog vele andere krachtpatsers aan de vliegenlat gevangen zijn, geniet elke keer weer bij het zien van de backing, sta versteld van de kracht, de snelheid en de schoonheid, maar ja, de Carib ligt niet om de hoek, helaas.

Dus dan ga je zoeken, het liefst zo dicht mogelijk bij huis, met de vliegenlat uiteraard, want dat is nu eenmaal de visserij waar ik helemaal gek van ben. Niet de meest effectieve zegt men wel eens, het zal me wat, wel de meest leuke, zo die is eruit. We gaan dus op zoek naar Hollandse bullebakken op de vlieg, onder het motto ik wil backing zien, ga je mee?

Hangen…

Struinen en observeren met een heerlijk zonnetje erbij

Het is heerlijk weer, een graadje of 22 en er staat nauwelijks wind. Kortom de ingrediënten voor het karpervliegvissen op zicht en na een stevige bak koffie loop ik dan ook niet veel later langs de waterkant. Alles krijgt mijn aandacht en met de polaroid op en de zon achter me kan er veel ontdekt worden. Iets verderop beweegt een rietstengel, het lijkt erop dat ze actief zijn, maar net voordat ik de carpbol middels 2 valse worpen tegen de rietkraag aan wil gooien, zie ik dat koppie. Krijg nou wat, gevolgd door nog 4 veel kleinere koppies, de meerkoet schrikt van me, maakt heftig kabaal, met kleine miepjes van de ukkies er tussen, shit, ‘t was niks.

Dikke rug door de oppervlakte.

Het struinen gaat verder, maar buiten wat voorntjes, die rustig in de oppervlakte hangen zie ik weinig. De hoop wordt gevestigd op het afgelegen hoekje van deze plas waar ik in het verleden al menig karper gezien en gevangen heb. Eerst moet ik me een weg banen door een haag van brandnetels, het is hard gegaan de laatste weken, want een maandje terug stond er nog niks. Zo rustig mogelijk benader ik nu het water en twee meter voor de oever sta ik schuin achter een boompje de oppervlakte af te turen. En dan, ik kan me nauwelijks inhouden, zie ik zes donkere schimmen verschijnen, op nog geen vier meter van me vandaan. Sowieso een mooie spiegel en twee enorme schubs, zeker dertigplus, juistem daar gaat mijn aandacht naar uit.

Een van de voordelen van het vliegvissen op karper is dat je de vis bijna kunt uitkiezen en ongeduldig haal ik pakweg tien meter lijn van de reel, maak twee valse worpjes - wat hier in deze drukke bebossing niet echt gemakkelijk is - en plop daar landt de gele carpbol, zinkt tergend langzaam af op pakweg 50 cm van die ene grote schub. De adrenaline giert door mijn lichaam, als deze gaat, dan gaat ie echt, een absolute recordvis aan de vliegenlat en terwijl ik me allerlei scenario’s bedenk, problemen zie met grote rietkragen en mijn 26/00 leader ben ik de vis kwijt. Nee toch he, tja het hoort erbij, lang niet alle karpers die je ziet, hebben interesse, of nog liever vang je.

De auteur met een beste leder.

Nee, het is de story van het vliegvissen op karper, makkelijk is het zeker niet, doorzettingsvermogen is vereist en stel je alvast in op teleurstellingen, want soms kussen ze de carpbol om vervolgens weer rustig verder te zwemmen. Je ziet alles, kunt jezelf wel opvreten, maar er gebeurt dan helemaal niks, nadas noppes.

Ondertussen is de carpbol naar de bodem gezonken op pakweg een meter twintig diepte. Het water is hier niet al te helder, dus ik zie niks liggen behalve mijn beetverklikker in de oppervlakte. Daar gaan de gedachtes weer, nee he. En terwijl ik de hoop al langzaam aan het opgeven ben, schiet de beetverklikker als een sneltrein weg, $%^$%$^ hallelujaaaa, ik bedenk me geen seconde en sla aan. En wat er dan gebeurt heb ik niet vaak meegemaakt. Overal schieten karpers weg, enorme stofwolken komen van de bodem af, de hengel zo krom als een hoepel en de backing is al tevoorschijn. Ietwat beduusd komt het besef langzaam tevoorschijn wat er aan de hand is en zachtjes, zonder dat iemand in de buurt is, hoor ik mezelf woehoeeee schreeuwen, wat een vis, wat een kracht.

Krachtpatsers…

Ongeloof maakt plaats voor realiteit en snel ga ik de riedel af die van te voren is  doorgenomen na het bekijken van de stek. Die rietkraag rechts vormt nu geen gevaar, maar die daar links op pakweg 60 meter zeker wel. Ik kan hier weinig beginnen aangezien de boom mijn zichtveld en mogelijkheid om te anticiperen beperkt. Dit gaat niet goed, ze kunnen me wat en hop ik ga het water in, dan maar een natte broek. ‘T is hier rond de meter, kan nog net, eindelijk en daar in de verte kolkt de vis, waarbij er nu beduidend meer controle uitgeoefend kan worden.

Met de butt in de onderbuik begin ik nu langzaam te pompen. De vis geeft zich nog lang niet gewonnen, maar het tij is aan het keren en gaandeweg krijg ik er met mijn #7lat steeds meer vat op. Een vijftiental minuten later kan de machtige schub dan eindelijk geschept worden en na enkele foto’s glijdt ze weer rustig de diepte in, wat een geweldige ervaring.

De koningin

Het weer, de gebruikte vliegen en de wijze van vliegvissen

Een zonnige zomerdag met een lekkere temperatuur van plusminus 25 graden is wellicht het meest geschikte moment om er met de vliegenlat op uit te trekken. De karpers liggen bij deze temperaturen vaak te zonnen in de oppervlakte en zijn dan goed te verleiden met een langzaam zinkende carpbol voor hun neusje. Een carpbol heeft veel gelijkenis met een zalmeitje die makkelijk na is te binden. We gebruiken verschillende kleuren waarbij geel, wit, olive en lichtbruin de boventoon voeren. Wel worden extra sterke haken (zalm, steelhead of de standaard karperhaken) gebruikt met een vrij grote haakbocht, zodat de haak bestand is tegen de echte grote mama’s en goed vlees pakt.

Daarnaast willen we ook nog wel eens andere vliegen gebruiken mits de omstandigheden het toelaten. Experimenteren is het devies, zoals de maisbol waar we al de nodige karpers op hebben gevangen, de broodbol die voor verrassende resultaten zorgt en een bonefish bitter die op zicht tergend langzaam binnen vissend over de harde zandbodems op de ondieptes van een groot meer een echte knaller kan zijn. Wat een geweldige visserij is dit. Je ziet alles, staat soms met knikkende knieën van de geweldige duikboten die langs zwemmen en test eindelijk je vliegenlat weer eens tot het uiterste, net als de reel trouwens!

Enkele gebruikte vliegen…

Naast het op zicht vliegvissen tijdens zonnige warme dagen is de karper toch ook zeker wel op andere manieren te vangen, zoals bij harde wind, tijdens regenachtige dagen, in het vroege voorjaar als ze de ondieptes opzoeken, etc. Let daarbij op bewegende rietstengels, grote belplakkaten, boeggolven, of bijvoorbeeld een rustig hoekje met drijfvuil.

Zodra je iets verdachts ziet kun je proberen de vlieg zo dicht mogelijk bij je observatie te gooien. Laat een carpbol (of maisbol, die met deze methode ook zeer goed bruikbaar is, kleiner van stuk, het formaat maiskorrel zegmaar) dan langzaam zinken en gerust even een 30tal seconden op de bodem liggen. Geef vervolgens een klein rukje en wacht weer 30 seconden. Op deze wijze hebben we toch al de nodige karpers gevangen die het beetverklikkertje hard meenamen waarna de aanslag kon volgen. Een totaal andere visserij met de vliegenlat, iets minder spectaculair, maar toch zeker af en toe doeltreffend.

De maisbol, een topvlieg!

Maar ook de broodbol doet het uitstekend!

De uitrusting

Pak je 7- of 8lat, bij voorkeur eentje met een flinke body, welke bij een dertigponder ook nog wat kan betekenen. Zorg voor een reel met een goede slip en voldoende backing, zeker honderd meter en maak het af met een drijvende wf lijn. Een goede werptechniek is handig, zodat je direct kunt reageren op een karper die je ziet zwemmen. Daarbij is snelheid vaak een must, anders ben je de vis weer uit het oog verloren. Leer de vliegenlijn op lengte te krijgen middels 2 a 3 valse worpen (zelf gebruik ik soms 1 valse worp, oftewel een directe cast, een keer naar achteren en gaan maar, ook geschikt voor het ruigere streamerwerk op snoek) wat meerdere voordelen heeft, zoals het simpele feit dat je vlieg meer in het water ligt en de kans op vangst dus vergroot, maar vooral omdat je hierdoor sneller kunt anticiperen op een vis die je ziet zwemmen.

Materiaal moet gewoon in orde zijn.

Als leader gebruiken we een stuk nylon, of fluorcarbon van pakweg twee en een halve meter met een beetverklikker die we kunnen verschuiven naar gelang de diepte en ja dan komt het er soms op neer dat de verklikker een simpele dobber is, maar veel vaker gebruiken we de verklikker om de vlieg hoog te houden, in de oppervlakte en waarbij we om de tien seconden een klein rukje geven om de zonnebadende karpers te triggeren voor hun neusje. 

De leaderdikte is afhankelijk van het water en van de aanwezige karpers, kennis van het water loont zeker. Zijn het met name kleine karpertjes die in het water rondzwemmen, dan kun je 20/00 a 23/00 gebruiken, maar worden te karpers groter en heeft het water vele obstakels, dan schroom ik niet om met 35/00 aan de slag te gaan.  Last but not least zorg voor een polaroid zonnebril, wat het spotten van de vis aanzienlijk vergemakkelijkt, maar dat wist je natuurlijk al! Enne natuurlijk een goed net…

We love them…

Een echte Hollandse bullebak.

De stekken

Als je net begint met het vliegvissen op karper, dan raad ik je aan om eens te gaan struinen in stadswateren, of bekende karperkolken die overal in ons land wel te vinden zijn. Geef je ogen de kost, waar zie je tentjes staan, loop eens langs de waterkant, praat met wat karpervissers, strooi wat brood of kattenbrokken, kortom zoek en je zult ze vinden. Vele stadsgebieden hebben wateren met een groot bestand aan karpers. Soms kennen deze wateren een dusdanige dressuur dat de karpers behoorlijk spooky kunnen zijn. Juist in deze gevallen kun je met de vliegenlat uiterst succesvol zijn!

Het is ons al menig maal voorgekomen dat de aanwezige karpervissers met complete uitrusting de complete dag geen aanbeet kregen, terwijl wij gedurende een aantal uurtjes meerdere karpers op zicht met de vliegenlat wisten te vangen. Langzaam maar zeker ga je dan deze prachtige manier van vliegvissen begrijpen en zul je waarschijnlijk ook eens onbekendere wateren op zoeken, of zoals wij zo graag doen, grote wateren, ongerept en met enkele grote karpers die we na observaties hebben gespot.

Sensationele visserij.

Als je op zoek gaat kijk dan uit naar rietkragen, plompenbedden,  ondiepe slootjes die in verbinding staan met groot water, grote wiervelden, bij pijlers en bruggetjes, in rustige hoekjes waar drijfvuil ligt of wellicht het mooiste, ondiepe zandbodems / plateaus in grote wateren, want hier mag karper graag cruisen en daar houden we van! 

Oja en dan nog dit. Hierbij een filmpje van paaiende karpers op een van de ontdekkingstochten langs de waterkant. Mei is een uitstekende maand om karpers te spotten, zodat je enigszins kunt bepalen hoe het bestand van het water eruit ziet. Vangen is in deze periode trouwens een heel ander verhaal…;

Paaiende karpers

Op pad met de belly

Meestal gaan we al struinend op zoek naar karper, maar als we de tijd hebben dan pakken we de belly.  Heerlijk dobberend in het zonnetje op een zomerse dag. En als de karper niet wil, dan is de boel zo omgewisseld voor snoek of wordt de andere vliegenhengel erbij gepakt voor ruizers, winde of whatever. Enfin op karper in de bellyboat dus en dan bij voorkeur vliegvissend op groot water, want groot water is grote vis, meestal tenminste.

Enkele weken terug was het zo’n avond , dat het weer eens tijd was om een paar uurtjes op de kolk te gaan dobberen. Rond 19.00 uur lig ik erin. Het water is mooi vlak en de vliegenlat ligt klaar voor karper, tenminste als ze zich laten zien. Tevens heb ik een 5latje met zinklijn erbij, waarmee in eerste instantie met een klein ep streamertje de baars opgezocht gaat worden. Zodra de karper zich laat zien ben ik van plan om te switchen.

Zo gezegd zo gedaan en niet veel later is een school baars gevonden op pakweg 3 meter diepte. Sterke baarzen van 30cm en groter trekken de hengel lekker krom en het is op en top genieten, wat een mooie vissen zijn het toch. En dan, uit het niets, verrek wat is dat? Een schim verschijnt in de stroom van mijn flippers. Uit nieuwsgierigheid komt er iets kijken, wat ik hier aan het doen ben, krijg nou wat, de vis komt dichterbij en op nog geen 2 meter afstand zie ik dit prachtbeest nu duidelijk  Een machtige volschub spiegel, goud van kleur, zwemt voor me, even weet ik niet wat ik moet doen en besluit te stoppen met peddelen om de vis nog beter te bekijken. Je raadt het al weg is ze…

Het feest kon beginnen…

Ik sta perplex van het gebeuren, maar besef tegelijkertijd dat ze hier dus zitten. Hoplakee 5je zijwaarts neerleggen en de 7 wordt gepakt. Kijken of er meer vissen op dit gepeddel afkomen, want buiten dat heb ik nog niets gezien in het wier die hier talrijk aanwezig is. En ja hoor na pakweg vijf minuten verschijnen er weer drie schimmen onder mijn belly, drie schubs dit keer. Ik bedenk me geen moment en werp de carpbol in. Een lachertje dus, ze talen er niet naar. Even later zijn ze weg, mij vol ongeloof achterlatend.

Dit spelletje gaat nog twee keer zo door, totdat ik aan het eind van de avond eindelijk wat beweging zie in een van de wierbedden. Rustig peddel ik  er naar toe, zie een mooie boeggolf verschijnen in een gat, werp de carpbol met vijftig cm daarboven de beetverklikker in op pakweg een meter voor de boeggolf, op twintig meter afstand, zie de carpbol zakken, de boeggolf die richting opkomen, ratsss weg is ie, hangen, het feest kan beginnen, wat is dit toch heerlijk zeg! Probeer het ook eens dat vliegvissen op karper…

Voor meer informatie: www.dyckers.com