Door Ron Smits
Vandaag, donderdag 11 november 2021, heeft Bertus Rozemeijer een heel dikke punt achter zijn carrière als visgids gezet. Op 71 jarige leeftijd gaat hij samen met Moniek en hondje Mike genieten van zijn pensioen. In mijn gesprekken vooraf zijn beiden ook toe aan zijn pensioen. Het gescheiden leven, Moniek in Friesland en Bertus in Oude Tonge eist nu eenmaal zijn tol.
Speciaal gemaakt voor zijn pensioen. Foto gemaakt door Moniek.
Ruim 20 jaar heeft hij gewerkt als visgids en door velen wordt dit vaak gezien als een betaalde hobby, maar vergis je niet het is lichamelijk, maar ook geestelijk, echt loodzwaar werk. De zware boot achter de auto plaatsen, in het water laten, maar ook aan het einde van de dag de boot weer uit het water en achter de auto hangen. Altijd de druk van het moeten presteren. Daar komt nog bij dat Bertus in Friesland woont, waar volop viswater is, maar de grote snoeken zwemmen volgens Bertus toch echt in het Volkerak. Daarom verblijft hij, gescheiden van Moniek en Mike, een week en soms meerdere dagen langer in een recreatie park te Oude Tonge. Hij wil zijn gasten de beste kans op meter snoeken kunnen bieden. Zijn visboot is uitgerust met de juiste elektronica om de vis te vinden, en als visgids weet hij waar en waarom de vis zich juist daar bevindt. Zelfs al zie je hele bulten met vis op de fishfinder, is dat nog geen garantie dat je deze vangt. Naarmate de jaren verstrijken wordt het zwaarder en zwaarder voor Bertus, maar ook voor Moniek.
De eerste dagen, dat ze alleen is, gebruikt Moniek om de “rommel” van, zoals Moniek haar echtgenoot beschrijft, rommelkont Bertus op te ruimen, maar daarna is het stil in huis en wordt het gemis steeds groter, ook bij Bertus vertelt hij mij. Moniek heeft het prachtig verwoord: “De bezieling is uit ons huis en uit mijn hart”. Hij heeft ook op de Randmeren als visgids gewerkt. Dat is qua afstand nog wel te doen, een anderhalf uur rijden en dan is Bertus weer thuis. Helaas zijn daar de vangsten niet meer zoals vroeger en daarom is dit voor hem geen optie meer. Bertus is niet alleen een visgids, maar heeft ook veertien boeken geschreven, acht onder zijn eigen naam en zes boeken met een andere schrijver samen.
Eén van de 14 boeken.
Vele lezingen in binnen – en buitenland heeft hij gegeven, vele artikelen geschreven in Russische, Franse, Duitse en Nederlandse bladen, zoals bijvoorbeeld Beet en Blinker. Niet te vergeten de prachtige actie foto’s van kop schuddende snoeken die hij vastgelegd heeft. Hij is een echte natuurliefhebber en heeft zelfs een natuurfilm gemaakt over de weide vogels zoals de kievit en de grutto. Deze film is op sommige basisscholen zelfs als lesstof behandeld.
Een lezing tijdens de hengelsportbeurs in Duisburg 2015
Als sportvis journalist heeft hij de mogelijkheid gehad om wereldfaam te genieten, maar helaas heeft hij deze kans zelf om zeep geholpen. In Rusland heeft hij, voor een reportage, op een rivier gevist nabij het schiereiland Kola. Op dat moment vist ook CNN baas daar samen met zijn vrouw. De boot met Bertus drijft richting CNN baas en Bertus ziet dat de vrouw een zalm aan het drillen is, wat maar niet wil vlotten. De hulp van Bertus is ingeroepen en hij heeft de zalm vervolgens keurig geland en vervolgens nog een paar foto’s gemaakt van en voor de vrouw met gevangen zalm. Hierna gaat ieder zijn eigen weg. Pas later heeft Bertus gehoord dat die vrouw de grote filmster Jane Fonda is. Wat hij toen gezegd heeft, zal ik jullie besparen.
Bertus aan het werk, vlakbij Ooltgensplaat op het voor hem vertrouwde Volkerak.
Het valt niet mee om in een paar zinnen zijn carrière weer te geven. Hij is zo belangrijk geweest voor de roofvisserij in het algemeen en voor het snoekvissen in het bijzonder. Frans Oomen, een bekende snoekvisser in binnen – en buitenland, zegt hierover: “In zijn reportages in magazines zoals Beet en in de video opnames van Visvisie neemt hij ons, snoekvissers, mee in een aluminium boot het grote water op. In een tijd zonder internet zijn die reportages en video’s een hele waardevolle bron van informatie. Hij en een heel select clubje vrienden hebben hier in Nederland het kunstaas uit Amerika geïntroduceerd. De sleepdobbers en takels die we gebruiken voor het snoeken, maken dan plaats voor kunstaas bestemd voor snoek en muskie. Gevlochten lijnen doen hun intrede en vinden daarmee hun toepassing in de kunstaasvisserij.
Met dat nieuwe kunstaas, hengels met heel specifieke eigenschappen voor het snoeken en grote, goed uitgeruste, boten wordt het jachtterrein van de snoekvisser met kunstaas verlegd naar het groot water. Alles komt op het juiste moment bij elkaar. Wat Bertus en zijn maten teweeg hebben gebracht is in feite het begin van moderne snoekvissen zoals we dat nu nog steeds doen, in heel Europa. En in de gesloten periode neemt hij ons, in zijn reportages, mee naar Ierland en Zweden. Tussen al dat snoekgeweld heeft hij ook een grote rol gespeeld bij de introductie van het vertikalen. Bertus is altijd een bevlogen type geweest en dat heeft hij altijd als geen ander, goed over weten te brengen. Hij is zeer zeker een inspiratie geweest voor mij en vele anderen, die het snoekvissen op gepakt hebben. Bertus heel hartelijk dank”.
Momenteel schrijft hij zijn vijftiende boek over zijn favoriete sportvis de snoek. Bertus vertelt dat hierin de natuur beleving tijdens, voor en na het vissen wordt belicht, maar ook de ontwikkeling in het materiaal van toen Bertus als jochie het vissen heeft beleefd en zoals het nu gaat, met alle elektronica hoogstandjes, superlichte carbonstokken, gevlochten lijn, kunstaas, inclusief de voor – en nadelen daarvan komen aan de orde. In dit boekwerk verwerkt Bertus een autobiografie. Dit is perfect te combineren, daar het boek om de pure beleving gaat van hem zelf. We zijn al meermaals getuige geweest van de prachtige actie foto’s tijdens het vissen, nu hij er veel meer tijd voor gaat krijgen wil hij meer de natuur in om daar foto’s te maken van alles wat hem op zijn pad kruist. We gaan dus nog veel van deze andere hobby zien.
Bertus pikt mij op bij de botenhelling van Ooltgensplaat
Rond 15.00 uur kom ik nog aan boord om wat plaatjes te schieten van het drietal. Jammer dat er geen snoeken boven komen, als ik aan boord ben met mijn fototoestel in de hand, klaar voor actie. Achter de schermen heeft Moniek een waardig afscheid als visgids voorbereid, waar Bertus helemaal niets van afweet. Iedereen aan boord, behalve Bertus, weet ervan. Aan alles komt een einde, zo ook aan werk als visgids. Vandaag is hij de laatste dag als visgids werkzaam op “zijn” Volkerak. De gasten, die, net als ik, getuige mogen zijn van deze dag, zijn BN - ers Savannah en Wesley van Swol. De dag begint veel belovend, als Savannah direct twee meter snoeken vangt, daarna is het stil, heel stil. Ook bij de andere visgidsen en sportvissers.
Wat mij opvalt, tijdens deze laatste zoektocht naar de snoek, is dat Bertus een bijzonder goede band met de andere visgidsen daar ter plaatse heeft. Hij kent iedereen bij naam en er zijn vriendschappen ontstaan. Bertus deelt positieve maar ook negatieve ervaringen in het snoekvissen met hen, die dat heel erg waarderen. De Belgische snoekvisser Frank Mylle heeft een heel leuke ervaring met Bertus gedeeld: Frank en zijn vismaat Nils Gabsa hebben een huisje gehuurd, direct naast het huisje van Bertus en de Zweedse sportvisser Claes Claesson.
Na een dagje vissen op het Volkerak raken ze met Bertus en Claes aan de praat, onder het genot van een pintje en even later zitten ze met zijn vieren achter hun huisje te barbecueën en te genieten van elkaars visverhalen met het nodige spraakwater. Bart, de broer van Frank komt die avond met Danny Dillen langs, om de volgende dag mee te gaan op de snoek. Nu het is een avond tot in de vroege uurtjes geworden met heel veel leuke visverhalen en ervaringen. Wat hebben ze ontzettend gelachen. De volgende morgen, ook al doet het wat pijn, weer vroeg uit de veren en met jeugdig enthousiasme weer achter de meter snoeken aan, die ze (heel) veel hebben gevangen.
Het weekend met deze vrienden is in stijl afgesloten met een avondje op restaurant gaan in Oude Tonge. Genieten pur sang! Tijdens een weekend zoals dit ervaar je, dat er meer is dan alleen vissen vangen. Een weekend met een gouden randje om niet snel te vergeten, aldus Frank.
Voor de laatste keer draait de pensionaris zijn hengel binnen.
Wesley en Savannah zijn de aller laatste gasten van Bertus.
Hoe groot is de verbazing en de blijdschap dat Moniek “even” overgekomen is om de laatste paar kilometers varen, mee te maken.
Omstreeks 15.30 uur word ik weer aan wal gebracht en heel groot is de verbazing bij Bertus als Moniek aan de kant staat om de laatste keer, dat de boot van Ooltgensplaat naar Oude Tonge vaart, Bertus te begeleiden, naar zijn pensioen.
Een paar minuten geleden zegt Bertus: “daar staat iemand in carnavalskleding op de kant”. Dan blijkt het dezelfde persoon te zijn die hij o.b.v. het dragen van dikke kleding tegen de koude, een kwartiertje geleden, een Michelin vrouwtje genoemd heeft …………………… En dat terwijl Moniek ruim drie uur in de auto heeft gezeten om hem te verrassen.
Zonder woorden.
De laatste boottocht van Ooltgensplaat naar Oude Tonge. Volgende week hangt Bertus zijn visboot definitief aan de wilgen.
Maar nog is het met de verrassing van Moniek niet gedaan. In Oude Tonge wacht nog een grote, speciaal voor het pensioen, gebakken taart en ook hebben Savannah en Wesley een afscheidscadeau voor Bertus.
Bertus, houdt wel van een goede whisky en is dan ook heel blij met dit geschenk van Savannah en Wesley.
De thuiskomst van Bertus op vrijdag morgen twaalf november. Foto Moniek
Zaterdag hebben Moniek en Bertus nog een feestje met intieme vrienden. Dan komt het laatste gedeelte van de verrassing van Moniek. Een speciaal gemaakt boek waar vele vrienden en bekenden een bijdrage aan hebben geleverd in de vorm van een A4 tje met daarop een boodschap, een anekdote of een herinnering en een aantal foto’s. Moniek heeft hier een boekwerk van gemaakt, zodat Bertus nog vele herinneringen kan ophalen aan de toch wel heel mooie en bijzondere carrière van Master Bertus Rozemeijer.
Hij is heel blij verrast met het boek dat Moniek voor Bertus heeft gemaakt.
Met ontzettend veel plezier heb ik dit artikeltje dan ook gemaakt over en voor Bertus en Moniek. Twee hele oprechte, warme en dankbare mensen. Veel hebben ze mij verteld over hun leven en niet alles heb ik kunnen vermelden in dit artikel, anders wordt het wel erg lang. Bovendien wil ik ook niet al het gras voor de voeten van Bertus wegmaaien. Bedankt Moniek en Bertus dat ik even een tipje van jullie leven heb mogen oplichten. Ik wens jullie twee, samen met hondje Mike, nog een heel lang leven in goede gezondheid, voorspoed en geluk. Geniet maar van je pensioen, kanjer. Ik denk dat heel veel mensen je dit pensioen gunnen. Vergeet niet: Niets moet, niksen mag…………………vanaf nu als Legend Bertus Rozemeijer.
Het gezin aan boord. Foto Moniek of Bertus
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
