TotalFishing

Handige dingetjes

door Arjan Willemsen

‘Door schade en schande word je wijs’ luidt de tekst van een spreekwoord. Van een ander ‘al doende leert men’. En de tekst van een derde: ‘wie de schoen past, trekke hem aan’. Drie spreekwoorden waaraan Arjan Willemsen met betrekking tot zijn visserij graag gehoor geeft.

De eerste twee spreekwoorden hebben te maken met bepaalde vaardigheden, handigheidjes en weetjes die eenieder in zijn leven opdoet, onverschillig waar hij mee bezig is. Nu is het niet mijn bedoeling om een hele levensbeschrijving te geven en u deelgenoot te maken van alles wat ik zoal geleerd heb. Maar in de jaren dat ik vis heb ik toch een aantal handige dingetjes die betrekking hebben op de visserij ontdekt en ook afgekeken van anderen.

Visserij in zijn algemeenheid, maar ook een aantal dingetjes die louter te maken hebben met visserij op roofvis. En ik wil het specifiek hebben over handige dingetjes die niet in de reguliere sportvishandel te koop zijn, maar die je bij de benzinepomp, de Blokker en doe-het-zelf-zaken kunt kopen.Met de derde tekst wil ik aangeven dat er beslist wel een aantal dingetjes is die u allang wist, maar wellicht zit er iets bij waar u toch iets aan heeft.

De toilettas als handig opbergmateriaal.

Toilettas
Jarenlang heb ik lopen tobben met mijn onthaakspullen, meetlinten, slijpsteentjes, kniptangen en noem al dat kleine spul maar op, waar je je soms wezenloos naar zoekt in alle vakken van je viskoffer of vistas. Totdat ik op een keer tijdens een vistrip per vliegtuig naar Ierland besloot om geen vistas mee te nemen en mijn weekendtas bestemd voor de handbagage hiervoor te gebruiken.

Een klein probleempje was dat in deze tas geen opbergvakken zaten. Na een paar dagen knoeien met al dat kleine spul overal in mijn tas besloot ik het ergens in op te bergen en mijn oog viel toen op mijn toilettas. Zo’n tas gebruik je eigenlijk nooit, behalve als je buiten de deur slaapt. Dus werd de inhoud ervan gestald in de badkamer en al mijn onthaakspullen erin. Dit beviel mij zo goed dat ik dit sinds die tijd altijd ben blijven doen. Gewoon alles in een stevige toilettas naast je in de boot en je hebt in een handomdraai alles bij de hand.

Antislipmatjes en klittenband
Er zullen er ongetwijfeld meer zijn die net als ik problemen hebben met spullen die tijdens het varen in de boot liggen te rammelen of van de banken afglijden. Mijn boot is nogal basic. Een Alumacraft T14-V zonder vloerbedekking en beslist niet vallend onder de categorie ‘varende bankstellen’. Een afdoende remedie voor dit probleem is het op de banken leggen van antislipmatjes die je bij automateriaalzaken zoals Halfords of Brezan kunt kopen voor op het dashboard.

Mijn dieptemeter heb ik ook niet vast aan de boot, maar gemonteerd op een plankje samen met een houdertje voor de accu. Dit omdat ik het ding ook nogal eens meeneem op een vistrip naar het buitenland, waarbij mijn boot thuis blijft. Onder op dit plankje heb ik ook een stukje antislipmat gelijmd en de dieptemeter blijft sindsdien staan als een rots.Andere handige dingen zijn strippen dubbelzijdig klittenband waarmee je de hengels kunt bundelen en ook aan de boot bevestigen. Het gerammel kun je hiermee aanzienlijk beperken.

Rubberen matten
Ook alweer zoiets simpels. Mijn boot heeft geen vlakke bodem en is ook niet voorzien van vlonders. Hij heeft gewoon een aluminium vloer waar ook nog een keer aluminium spantjes opzitten. Je staat er dus niet altijd even lekker in. Ik zat er al aan te denken om er vlonders in te maken, tot ik een keer bij een trailerhelling een paar collegavissers zag met een soortgelijke boot. Die hadden dit probleem simpel opgelost door tussen de spantjes strippen rubberen ringmat te leggen.

Deze matten hebben ook nog eens een keer een dikte die ongeveer gelijk is aan de hoogte van de spantjes, dus is de bodem in een keer gelijkvloers en antislip. Bovendien isoleert het ook nog eens behoorlijk en als het regent sta je ook niet meteen in het water. En door hun gewicht waaien ze tijdens het rijden beslist niet uit de boot. Ik laat ze er dus gewoon in liggen.Mijn vismaat vond dit ook wel een idee, maar hij bezit een 14-voets Seanymph die hij altijd op het dak van de auto vervoert. Elke keer die matten erin passen is ook zo’n gedoe en daarom hebben we dit opgelost met twee losse rubberen matjes. Hebben we in elk geval droge en in de winter niet zulke koude voeten.

Een goede kniptang
Voorafgaand aan een recente muskietrip maakte ik, om niet alles dubbel mee te nemen, met Henk Rusman afspraken over wie wat mee zou nemen. Ik stelde voor mijn onthaakspullen mee te nemen. “Dat is goed”, zei Henk, “maar dan laat je de kniptang maar thuis, want die neem ik mee”. Zo gezegd zo gedaan. In Canada werd mij al snel duidelijk waarom de keuze op deze tang was gevallen. Een tang van het merk Knipex gebaseerd op het principe van een betonschaar, waarmee je zelfs de dikste dreggen en splitringen moeiteloos doorknipt en bovendien een tang die niet zoals vele anderen meteen vastroest.

Voordeel van deze kniptang is ook dat door het systeem van knippen de afgeknipte onderdelen niet alle kanten opspringen. Wel zo veilig, vooral voor je ogen. Thuis in Nederland heb ik mij ogenblikkelijk zo’n tang aangeschaft. En hoewel ze met een prijs van bijna €50,- niet echt goedkoop zijn, moet ik bekennen dat er geen betere is.

Smeert alles.

WD 40
Ooit van gehoord? Dit spul zit in spuitbussen en is bij bijna elke benzinepomp te koop. Het is te gebruiken als smeermiddel, kruipolie en ook nog eens als contactspray. Ik heb er standaard altijd een in de auto en ook nog eens een in mijn viskoffer. Ideaal voor gebruikers van boottrailers voor het gangbaar houden van spanbanden en de lier, om maar eens wat op te noemen en ook dus als contactspray voor de stekkeraansluiting. Want hoe vaak zit hier niet een storing in?

En in de boot is het ook verrekte handig voor piepende reels of molens, roeispanen, of als contactspray voor de aansluitingen van de dieptemeter en accu’s.En om nog even op piepende roeispanen terug te komen; ooit had ik niets anders voorhanden om de roeidollen te smeren dan zonnebrandolie. Dit goedje werkt hiervoor wonderwel, want na het insmeren hiermee hebben ze zeker een maand niet meer gepiept.

Tweecomponentenlijm en ducktape
Alweer een jaar of twintig geleden ondernamen wij voor de zoveelste keer een vistrip naar Ierland, met de auto en op het dak van de auto een 12-voets aluminium bootje van het merk Monark. Een bootje dat met zijn 60 kilo bijna niets weegt en oerdegelijk is, kortom een bootje waarmee je kunt gooien en smijten. Dat toch niet alles ermee kon, bleek echter toen bij het omkiepen van de boot deze nogal hard met de bodem op een steen terecht kwam. Op het meer kwamen wij erachter dat deze steen het bootje precies op een klinknagel had geraakt, waardoor deze naar boven was geponst, hetgeen resulteerde in en parmantige waterstraal die als een fontein de boot in spoot.

Dit was geen doen, dus snel weer naar de kant. Toen we het bootje hier omdraaiden, zagen we een behoorlijke deuk in de bodem met in het midden die klinknagel. Nu heb ik gelukkig altijd sneldrogende tweecomponentenlijm bij me en ik besloot de deuk na het afkrabben van de verf hiermee op te vullen. Dit werkte wonderwel. We hebben het bootje nog steeds en het heeft op die plek in twintig jaar nooit meer gelekt.

Een ander voorval overkwam ons toen we er bij de trailerhelling achter kwamen dat de stop van de boot verdwenen was. Gejat? Wie zal het zeggen. Dit toch wat grotere gat opvullen met tweecomponentenlijm leek ons niet zo’n goed plan. Nu was het echter ducktape dat aan de buitenkant in meerdere lagen erop geplakt uitkomst bracht. Weliswaar een lapmiddel, dat beslist geen twintig jaar blijft zitten, maar die dag waren wij in elk geval gered.

Ducktape, kneedbaar staal, elastisch lijm en secondelijm komen met regelmaat van pas.

Striptang en kabelschoentjes
Het gebeurt altijd aan het begin van de visdag. Je wilt de kabelschoentjes van de dieptemeter op de accu schuiven en het kabeltje breekt af bij het kabelschoentje. Die kabeltjes zijn ook altijd te dun en het gebeurt meestal bij snertweer en als het koud is. Te vaak heb ik met een zakmes zitten pielen om een kabel af te strippen voor een nieuwe en geïmproviseerde aansluiting. Zo vaak dat ik dacht: “Dit gebeurt mij niet meer!” Sindsdien heb ik altijd een striptang en een doosje met kabelschoentjes in mijn viskoffer.

Een IKEA-tas
Een jaar of vijf geleden gebeurde het ons. Plaats van handeling de Zweedse scherentuinen. Al een dag of drie hadden we prachtige driften over de met planten begroeide plateaus gemaakt en de vangsten waren uitstekend. Tot op een gegeven moment de driftzak aan een van de daar veelvuldig voorkomende gezonken boomstronken bleef haken. Zo vast als een huis en de zak was reddeloos verloren. Die dag waren we in elk geval uitgedrift, maar we hadden het geluk dat we er voor de rest van de trip een van Piet van Saasse konden lenen, zodat de trip voor wat het driften betreft toch voor ons gered was.

De laatste dagen van de trip sloot Alex van der Horst, een in Zweden wonende Nederlandse visvriend, zich bij ons groepje aan. Ik vertelde hem het voorval. Dan moet je zo’n IKEA-tas nemen vertelde hij. IKEA heeft inderdaad prachtige grote nylon boodschappentassen, ongeveer twee keer zo groot als die van Appie Hein en ze kosten een habbekrats. Terug in ons land heb ik dit geprobeerd en inderdaad, ze werken uitstekend als driftzak. Dus voor noodgevallen nemen we zeker naar het buitenland altijd zo’n ding mee.

Als hij afwaait, blijft hij tenminste droog!

Een touwtje
Ooit last gehad van een afgewaaide vispet. Ik wel! En die dingen zinken vaak ook nog. En als hij niet zinkt, zit je toch mooi met een natte pet. Zo’n natte ‘flots’ op je hoofd is niet prettig.Als het hard waait een stukje touw of desnoods dyneema aan het lusje van je jas en ook nog eens aan je pet. Hij waait dan nog steeds af, maar je bent hem in elk geval niet kwijt en hij wordt niet nat.Dingen kunnen vaak zo simpel zijn!

Deze en diverse andere opnieuw weer zeer

lezenswaardige artikelen en álles over de

komende Fair foir Lure & Fly kunt u terugvinden

in het rond 29 augustus verschenen nummer 67

van Dé Roofvis.