Groeten uit Patagonië... (deel 4)
Door Gerlof van den Berg
Vertrek naar het noorden…
Zoals in het vorige verslag gemeld, 3 januari: Vertrek naar het noorden. Het zou hoog zomer moeten zijn. Hier op het zuidelijk halfrond zijn de seizoenen precies tegenovergesteld aan de onze; januari en februari zijn hier normaal gesproken de mooiste maanden.
De eerste visstek die ik aandoe ken ik nog van een eerdere trip. Ondanks dat het zomer is, is het weer heel slecht. Heel veel regen en elke forelvisser weet wat dit betekent: hoge rivieren met veelal weinig doorzicht. Daarom besluit ik als eerste stek een meer te kiezen.
Aan de rand van het meer staat een camping en daar verblijf ik twee nachten. Gelijk vissen aan het eind van de middag dus. Mijn favoriete streamer laat me ook nu niet in de steek en ik vang een stuk of 14 prachtige bruine forellen. Dit meer staat bekend om zijn fenomenale visserij met de droge vlieg.
De randen zijn grotendeels omringd met “juncos”, heel dik riet wat een perfecte leefomgeving oplevert voor de grote Libelles en daar hebben de vissen het dus op voorzien. Gezien de “droge versie” vanwege het slechte weer niet rondvliegt, vis ik dus met mijn pancora streamer.
De altijd succesvolle pancora crab.
Chili is ondanks zijn smalle afmeting te verdelen in 4 klimaatzones van west naar oost. Helemaal tegen de Argentijnse grens, als je het Andesgebergte overgestoken ben,t is het een stuk droger. Daar besluit ik op de bovenloop te gaan vissen van een rivier. Ook hier heeft de slechte zomer gevolgen voor de waterstand maar het is wel een stuk droger.
Normaal is hier super te vissen met sprinkhaanimitaties en dergelijke maar nu helaas niet. Het is even zoeken naar de juiste techniek, maar als ik die gevonden heb begint het feest. Stroomafwaarts een niet te grote Woolly Bugger in de stroming laten swingen leveren me vele forellen op.
Prachtige bruine forellen.
Snel even de plaatselijke vangers bijbinden.
Echt grote vis vang je zelden op deze rivier. De meeste vissen zijn rond de 35 á 40 cm, maar de aantallen en de prachtige omgeving maken het erg leuk.
Prachtige omgeving.
Ik vis twee dagen op dit topwater waarna ik besluit weer verder naar het noorden te trekken. De tocht noordwaarts is adembenemend. Voor het eerst deze trip zie ik de Pacifische Oceaan. Het plaatsje waar ik ga verblijven ligt aan een groot Fjord. Hier stroomt ook een rivier die ik graag wil bevissen maar ook deze is compleet “blown out”.
Gelukkig ligt er hier een groot meer in de buurt welke behoorlijk beschut ligt tussen de hoge bergen. Nog niet eerder heb ik zulke grote meren bevist en ik voel me dan ook wat onwennig in mijn kleine bellybootje. De onzekerheid is echter snel over want al snel vang ik een mooie regenboogforel. De riviertjes die het meer voeden stromen op volle kracht en de mondingen zijn topstekken. Ik vang vele vissen op deze stekken.
De mondingen zijn nu topstekken.
De eigenaar van het campinkje Adonai, waar ik verblijf, is ook een fervent visser en hij nodigt me uit om met hem op Robalo te gaan vissen. Samen met hem dus in zijn zelfgemaakte boot het fjord op. Al snel vangen we de eerste vissen, het fjord ligt er vol mee.
Wat een overweldigende natuur. Vissen tussen de zeehonden, walvissen en pinguïns. Heel apart. Adonai vist “estylo chileno” oftewel Chileense stijl; met handlijn en een lepeltje. Ik vind zijn lijn wel erg dik voor de toch niet zo hele grote robalos. Kunstaas is erg duur hier en vandaar de zware lijn. Ik vis met een spinhengeltje met daarop een gevlochten lijn met een voorslag van fluorocarbon. Ik krijg vele malen meer aanbeten dan Adonai. Hij denkt dat mijn groene lepeltje de oorzaak is. Ik denk dat het mijn veel subtielere presentatie is.
Robalo uit het Chileense fjord.
Aan het eind van de trip geef ik Adonai mijn lepeltje en hij is er dolblij mee. ´s Avonds dus gebakken robalo. Heerlijk! Na een paar dagen vertek ik verder noordwaarts. De rivieren die ik in dit gebied tegenkom zijn enorm groot. Door de weelderige oeverbegroeiing niet echt geschikt om te bevissen vanaf de kant en te diep om wadend te bevissen. Door de dure vislodges in de buurt wordt er voornamelijk driftend vanuit rafts gevist.
Ik krijg een tip van een gids het op een laguna te proberen. De forellen hebben het hier op de libelles voorzien en ik vang prachtige grote bruine forellen op grote Chernobyl Ants.
Grote gele libelles….de forellen zijn er verzot op.
Schitterende bruine forel.
Nogmaals deze prachtige fario.
Richting Argentijnse grens bevis ik nog een prachtig riviertje waar ik vele, maar geen grote forellen vang. Het is hier alsof je in het oude wilde westen bent beland.
Je waant je hier in het wilde westen.
Ik bevis nog een aantal meren waarna ik op het noordelijkste punt ben aangekomen deze trip. Op de terugweg heb ik nog een paar succesvolle stekken bevist waarna de 3 weken durende trip er op zit en ik terug ga naar Coyhaique.
Het was dus wederom een supergeslaagde trip waarbij ik ook mijn eerste brook trouts ving.
Brook trout.
Jammer dat door de grote hoeveelheid regen veel water niet echt bevisbaar was, maar gelukkig waren er alternatieven zat.
Groeten uit Patagonië, Gerlof