TotalFishing

‘Groeten uit Patagonië 2011’ deel 5

door Gerlof van den Berg

Mijn laatste visdag met Norman is werkelijk ongelofelijk verlopen. Goede en betrouwbare vismaten delen hun stekken! Ik had Norman al een paar watertjes “cadeau gedaan” en hij wilde ook nog graag een waanzinnig riviertje met mij delen voordat hij weer richting Missouri zou vertrekken.

De benedenloop ervan kende ik al wel. Ik had daar al een paar keer gevist en leuk gevangen, maar op een gegeven moment eindigt de rivier in een “kloof”. Norman had echter een plek gevonden om ook op de bovenloop te kunnen vissen. We weten beiden niet wat we meemaken want we vangen schitterende vissen tot wel 60cm!

Goede stekken deel je met je vismaten!

Het zijn allen bruine forellen, maar wel veel lichter dan normaal. Ook typisch zijn de prachtige feloranje stippen. Het is wel een beetje balen dat wij beiden onze camera vergeten hadden, maar ja, zo gaat dat blijkbaar wel vaker op hele goede visdagen.

Nu “iedereen” weg is hier, is het voor mij de hoogste tijd om de al zolang gewenste trip te maken naar het “einde van de weg”. De weg loopt nog 550 kilometer door tot aan het plaatsje Villa ‘O Higgens. Ik wilde er vorig jaar al gaan vissen, maar helaas kreeg ik toen autopech. Het uiterste zuiden van dit deel van Chileens Patagonië is op het plaatsje zelf na vrijwel onbevolkt.

Onderweg ernaartoe, bevis ik als eerste een riviertje waarvan ik de benedenloop wel vaker bevis. Het is prachtig weer, en de vis aast gretig op hoppers. Mijn lievelingsvisserij: Droge vliegen, wadend, liefst zonder waadpak, op niet al te groot water!

Mooie hoppervisserij.

Na een paar uurtjes besluit ik dat het mooi is geweest, want de weg is nog lang. ‘s Avonds besluit ik de laatste uurtjes van de dag op een Laguna te vissen vanuit de belly-boot. Ik tuig mijn hengel op met zinklijn, maar ik zie al gauw dat de regenboogforellen die er zwemmen het op caddisvliegen hebben voorzien.

Dit is meestal heel goed te herkennen aan die typische “splashachtige” kringen die je dan op het water ziet ontstaan. Geweldige visserij! Omdat ik doorvis tot ver in het donker, besluit ik de nacht maar door te brengen in een “Hospedaje”.

De volgende dag sta ik vroeg op om wederom zo’n 150km zuidwaarts te rijden. De volgende bestemming is een plaatsje met zo’n 3000 inwoners, iets wat ze hier zowaar een grote stad noemen! Vorig jaar eindigde mijn reis hier nog door motorpech. Ik besluit een klein eettentje op te zoeken waar ze fantastische “Churascos” verkopen (broodjes vlees).

Met de eigenaar heb ik vorig jaar op een rivier daar in de buurt gevist, waar we toen grote forellen vingen, hij met een handlijn opgespoeld op een koffieblikje: Chileense stijl! Nadat we bij hebben gepraat, besluit ik op een groot meer wederom met de belly-boot te gaan vissen. De visserij is taai. Ik krijg slechts één aanbeet, het blijkt een “Perca Trucha” te zijn.

Perca trucha, oftewel forelbaars.

Het is een inheemse baarssoort die hier al miljoenen (?) jaren rondzwemt. Loeisterke vissen, want ik dacht direct een erg grote forel gehaakt te hebben! De volgende dag vervolg ik wederom mijn weg. Het laatste stukje van de weg (100km) is alleen te bereiken met een veerpont.

Loeisterke oervis!

De laatste boot vertrekt om 18:00 wardoor ik onderweg nog mooi de tijd heb om een fraai uitziende lagoon te bevissen. Ik krijg hier wederom geen aanbeten. Wat doe ik verkeerd? Zit er wel vis? Ik moet echter op tijd stoppen, anders loop ik kans letterlijk de boot te missen.

Op de pont…