TotalFishing

Gran Canaria/Puerto Rico Zomer 2015

Trollen op groot wild

Door Lucky Luc Mom

We waren nog nooit in de zomer op Gran Canaria geweest. Dat hoefde ook niet, want Gran in de Nederlandse winter beviel ons uitstekend. De temperatuur is dan gemiddeld 25 graden in Puerto Rico.

Nu was het gemiddeld 30 graden en dat was ietsje te warm voor Lucky. Maar het groot wild houdt van warm water, dus we zijn het toch maar een keertje gaan proberen.

Heerlijk om weer terug te zijn op Gran Canaria. En van deze ons bekende schitterende wandelroute van Puerto Rico naar het strand van Amadores hadden we van tevoren alweer meerdere malen gedroomd.

We hadden weer onze intrek genomen in Hotel Morasol Suites, waar we nu al een beetje aan verslaafd zijn geraakt. De ligging is perfect aan de haven en alles is piekfijn in orde.

Het leven is goed en zeer betaalbaar op Gran Canaria. Als u zelf even niets vangt heeft een van de vele restaurants het al voor u gedaan. En kunt u alsnog aanschuiven voor een kakelverse maaltijd.

Gran Canaria leent zich uitstekend voor een combinatie van een strand en visvakantie. Voor Lucky was het in augustus iets te warm, maar dat is persoonlijk.

Je loopt zo'n 500 meter naar alle boten en dan kan het feest beginnen. En iedere avond een prachtige zonsondergang vanaf je balkon.

Het uitzicht over de haven van Puerto Rico vanuit Hotel Morasol Suites is fenomenaal en verveelt nooit.

In de zomermaanden wordt er op een enkele boot na alleen maar getrold op blauwe marlijn, witte marlijn, speervis, diverse tonijnsoorten en wahoo. Met het trollen moet je geluk hebben dat de vis op de hengel aanbijt die jou is toegewezen.

Er liggen genoeg visboten te Puerto Rico. Onze geliefde boten, de Reel Time en de Cavalier, liggen gebroederlijk naast elkaar.

Om meer kans te maken nemen Yvonne en ik dus altijd allebei een hengel voor onze rekening. Op de Reel Time, die maximaal zes vissers toelaat, heb je dan al een derde van de hengels in bezit.

Augustus is midden in het trollingseizoen op Gran Canaria. Er word gevist met grote lures die het natuurlijke voedsel van de marlijn en ander groot wild, de skipjack tuna/gestreepte tonijn, moeten imiteren.

En dat schiet dus lekker op kwa kansberekening voor een aanbeet. De Cavalier en andere boten laten meer mensen toe op hun boot, maar varen ook met minder mensen uit. Het aantal hengels neemt dan ook toe bij het trollen.

De gestreepte tonijn op zichzelf is al een heerlijke sportvis aan licht materiaal.

Het is dan een ware kunst, om zoals bijvoorbeeld Hafid en Abraham van de Cavalier, de lijnen uit elkaar te kunnen houden met het trollen. Het zijn zeer vaardige vissers die geen kans onbenut laten om u uw droomvis te laten vangen.

Super mooi om ze naar boven te zien komen in het heldere water van de Atlantische Oceaan.

Er wordt getrold met grote lures met een waarde van zo'n 150 tot 200 euro per stuk. Het zijn ingenieuze kunstazen, die om de zoveel meter een 'splash' veroorzaken, om nog meer een vis te imiteren die in de problemen is.

De gestreepte tonijn is een prima consumptievis dus die gaat mee. Niet alleen de marlijn vindt ze lekker. Ik ook.

De speciale haken kunnen zo'n 500 kg dragen. En dat moet ook wel op Gran. Er kan in de zomer zomaar een blauwe marlijn van een paar honderd kilo aanbijten. Alle vissen met een 'bill' zijn al tijden beschermd op Gran. Ze mogen niet meer in de boot worden gehaald zoals vroeger.

De vissen worden na een zo kort mogelijk gevecht naast de boot gehaald en weer losgelaten. De gewichten van de vissen worden geschat en dat leidt natuurlijk ook regelmatig tot overschatting daarvan. Dat is menselijk en begrijpelijk.

Als de lures zijn uitgezet, wat een ware kunst is met zoveel hengels, begint het wachten. Dat kan heel saai zijn. Maar als er een aanbeet volgt breekt de hel los aan boord.

Op onze vakantie afgelopen augustus 2015 troffen wij helaas een hele slechte periode kwa vangst van grote vissen. Daar doe je niet veel aan. Hooguit kan je dan in een andere periode gaan de volgende keer.

Maar de marlijn en andere grote vissen volgen de warme golfstroom en dat water vinden ze pas lekker als dat boven de 23 graden uit komt. Als die golfstroom afbuigt, om wat voor reden dan ook het ene jaar, volgen ze die, want daarin vinden ze ook hun geliefde vismaaltijd, de gestreepte tonijn.

En tijdens het soms lange wachten heb je genoeg tijd voor een romantisch samenzijn en het uitwisselen van verhalen met de andere medevissers.

De eerste dag van zes uur trollen op de Reel Time leverde helaas voor de gehele boot geen vis op. Maar wel constant dolfijnen en walvissen rond de boot. Dus dat was prachtig. En constant duikende meeuwen om ons heen.

Maar opeens kan de rust verdwenen zijn als er een marlijn van een paar honderd kilo op de lure duikt. Foto: Facebook/Reel Time Gran Canaria

Maar meestal waren het dan weer dolfijnen die de aasvissen naar de oppervlakte joegen. Maar het bleef wel spannend. Als je helemaal niets ziet is het ronduit saai. Het is niet anders. Als je zoals ons weet hoe het los kan gaan na een aanbeet, heb je hier vrede mee.

Via een ingenieus maar ook tegelijkertijd eenvoudig systeem lopen de lijnen via een elastiek naar een klem toe. Bij een aanbeet knalt het elastiek met een luide 'Pok!' uit de klem. Dat geluid vergeet je nooit meer.

Vanwege motorpech ("Koop een boot werk je dood!") op de Reel Time, stapten we dit keer weer eens over op onze eerste liefde ooit op Gran Canaria, de Cavalier.

En oude liefde roest niet bleek, want de Cavalier is al enige jaren een compleet nieuwe boot met dezelfde naam. Schipper Abraham en super deckhand Hafid beheersen de boot en de visserij tot in de puntjes.

We waren met tien personen aan boord op onze visdag. Op zo'n dag zetten Hafid en Abraham dan 12(!) hengels uit om te trollen. Twee extra hengels, want je zal er maar een te kort komen. Een ware kunst kan ik u vertellen. Maar hoe mee hengels hoe meer kans.

Een grote wahoo bijt toch nog onverwachts aan. Hectiek alom
Eigenlijk hadden we ons allemaal al verzoend dat ook deze trip weinig of geen vis zou opleveren. Maar de vangst door een Noorse dame van een kleine tonijnsoort 'melba' genaamd maakte ons toch weer even wakker.

Als die aasvissen er zitten, kan er natuurlijk ook wat groters zwemmen wat hier achteraan zit.

Er waren ook nog een paar Nederlandse jongemannen aan boord. Ze gooiden alles in de strijd, want ze hadden allebei twee hengels afgehuurd. Dus ze hadden aanmerkelijk meer kans dan een ander dat een grote vis op hun hengels zou klappen. Maar geen garantie natuurlijk. Bij deze visserij gaat het nogmaals om geluk en kansberekening dan wel vergroting van je kansen door meer hengels af te huren.

Een van de Nederlanders was een combi-Nederlander genaamd Danyal Cevik. Turkse roots vandaar de aparte naam. Maar als je hem ziet denk je eerder aan John Belushi van mijn ultieme favoriete muziekfilm "The Blues Brothers".

Wat een grappig ventje. Hij had mijn verhalen gelezen voordat hij naar Gran afgereisd was en dat schept al snel een band. Grappig hoor en ook leuk dat mensen op basis van mijn verhalen een keuze maken voor Gran. Dus genoeg gesprekstof aan boord.

En die knalharde "Pok!" kwam er voor medevisser "Blues Brother" Danyal Cevik. Hij werd in de vechtstoel gezet en kon aan de bak. Wij konden slechts toekijken deze keer maar wel hele mooie opnames maken.

In de video die ik gemaakt heb hoor je de teleurstelling in mijn stem. Maar ook de blijheid aan de andere kant dat er toch een vis voor de camera verscheen.

Maar opeens knalde het elastiek van de lijn waaraan de lure vastzit met een keiharde 'Pok!' uit de klem. Dat geluid zal ik nooit meer vergeten. Hafid kwam direkt in actie en stormde van het bovendek zeer snel naar beneden.

De vis zat aan de hengel van Danyal. Dus wij konden helaas slechts toe kijken hoe Danyal in de vechtstoel werd gehezen. "Wahoo", "wahoo" schreeuwde Hafid over het dek met zijn kenmerkende stem. Dat wist hij natuurlijk uit ervaring.

De aanbeet kwam aan een relatief zware hengel, dus de dril duurde slechts zo'n 15 minuten. Maar de vangst was er niet minder om.

Van de prachtige wahoo die Danyal ving moeten wij helaas nog even verder dromen. Maar we komen steeds dichterbij!

Danyal haalde mijn droomvis binnenboord. Een prachtige wahoo van meer dan 20 kilo. Wat een schitterende vis. Ik was er deze keer toch wel heel erg dichtbij! De wahoo mag wel meegenomen worden en is een prima consumptievis. Daarom werd de wahoo aan boord direkt gedood en koel gelegd. Wat prachtig om dit mee te maken in zijn totaliteit, ook al zat de vis dan dit keer niet aan mijn hengel.

Gran Ganaria tot spoedig weerziens!

Volgende keer beter en gaan we het weer proberen. De wahoo kan maximaal 2.50 meter lang worden bij 85 kilo zwaar. Het was dus maar een relatief kleine vis die Danyal gevangen had zeg ik jaloers pfff. Maar wie weet. Gewoon maar weer gaan volgende keer.
"Wie niet vist vangt niets". Maar wie wel vist soms ook helaas.

Gran Canaria tot spoedig weerziens !

Lucky Luc en Yvonne Mom

Met speciale dank aan: Yvonne Mom voor haar nooit aflatende steun bij alle 'weertypes'.

Voor meer info en boekingen :
Boot : Reel Time: Facebook / Reel Time Gran Canaria en www.escapeforreelfishing.com
Boot : Cavalier: www.bluemarlin3.nl