TotalFishing

Eerder verschenen: Deel 1

Gran Canaria, een schitterende en warme vislocatie in de winter!

Door Yvonne en Lucky Luc Mom

Het kantvissen was natuurlijk erg leuk om te doen en om jezelf te vermaken, maar de echte droomvissen zouden toch vanaf de boot moeten komen. Vanuit Nederland had ik al contacten gelegd met Hans Kruijt die op Gran Canaria/ Puerto Rico woont.

Op jacht naar een droomvis!!!

Hans bestiert de website www.bluemarlin-charters.com en verdeelt via de aanmeldingen op deze website de klanten onder de “Exploramar” of de “Cavalier”, beide varend vanuit de haven van Puerto Rico. Ik vond het zeer praktisch om vanuit |Nederland al diverse visdagen op deze manier te kunnen vastleggen.

Het scheelt je in eerste instantie al een hoop geld, maar nog fijner is het gevoel van zekerheid dat je hebt als fanatiek visser dat er in ieder geval al wat vast ligt. Alleen de wind die in het winterseizoen iedere dag wel aanwezig is, kan dan nog door te krachtig te zijn wat roet in het eten gooien. Zo ook bij ons, maar we zijn daar heel flexibel in geweest en het verzetten naar een volgende dag is slechts 1 keer voorgekomen.

Al trollend de haven uit om geen vistijd te verliezen!

Superdeckhand Hafid zorgt dat je niets te kort komt!

Superdeckhand Hafid belt je bijtijds op met de mededeling dat het echt niet gaat en dus dien je daar naar te handelen. Hafid en schipper/eigenaar van de boot Abraham, weten als geen ander waar ze mee bezig zijn. Niet bijdehand gaan doen dus, wat sommige vissers nog wel eens doen, maar je onderwerpen aan hun regime is het devies.

En dat zal je absoluut geen windeieren leggen!! Deze twee mannen doen er werkelijk alles aan om je maar een droomvis te laten vangen zoals ook uit onderstaand relaas zal blijken. Zij zijn de “supercrew” van de “Cavalier” welke onze boot voor de vakantie zou worden. Eindelijk bootvissen… zal de droom uitkomen?

De eerste dag op zo’n “big-game boot” ben je nog een beetje onwennig wat je allemaal te wachten staat en hoe de dag zal gaan verlopen.

Pittige lures en reels aan boord!

Het eerste wat opvalt is de toch wel pittige gouden Shimana Tiagra reels van een toch wel groot formaat. Daarnaast vallen meteen ook de “lures” in het oog die op de weg naar het rif gebruikt te worden om al trollend geen vistijd verloren te laten gaan. De vaartijd naar het diepe rif van 100 meter, welke Hafid en Abraham als hun stek op de Canarische winter (25 graden gemiddeld) beschouwen, duurt 45 minuten.

Er gaan maarliefst 4 hengels overboord met daaraan verbonden de grote lures om een kans te maken op Wahoo, Zwaardvis of Marlijn. Het winterseizoen is niet het ideale seizoen voor deze visserij, want dat valt vanaf mei tot september. Maar er zwemmen ook in de winter hele grote vissen rond Gran Canaria, dus de mogelijkheid blijft altijd aanwezig dat er één opduikt om je de vangst van je leven te bezorgen.

Aangekomen bij het rif staan de hengels vrijwel direct krom!

Als je dan bij het rif aankomt en het motorgeluid begint af te nemen, weet je dat je visdag bijna gaat beginnen, ook al is er in de tussentijd met de lures al gevist natuurlijk. Maar omdat ik meer gewend ben aan de bodemvisserij, heb ik daar meer vertrouwen in.

Het rif bevindt zich op een diepte van 100 meter, dus dat wordt flink aanpoten geblazen met ophalen, ook voor Yvonne die weer lekker mee gaat vissen om het plezier samen te delen. Het anker plus 200 meter touw en ketting gaan overboord om te ankeren. Als dat eenmaal gebeurd is kan het vissen beginnen.

Prachtige red snapper voor Yvonne!

Hafid en Abraham hebben inmiddels al alles klaargemaakt qua aas om maar geen moment verloren te laten gaan. Gelukkig maar, want de vistijd gaat toch al twee keer zo snel in mijn hoofd!

Het bleef red snappers regenen… genieten dus!!!

Er wordt gevist met ingevroren, verse, kleine inktvis die in z’n geheel op de haak bevestigd werden.

Voor de grotere vissen gaan er hele sardines/haringen aan de haak.

En voor de grote vissen die daar rondzwemmen, zoals amberjacks, worden er hele haringen of sardines te water gelaten. De lijnen aan de zware hengels voor de echt grote vissen worden door Hafid en Abraham zelf uitgezet op diverse afstanden van elkaar en op diverse dieptes om maar zo veel mogelijk kans te maken op een grote vis.

Alles wat maar enigszins het water in kan wordt door Hafid en Abraham te water gelaten om nogmaals geen kans onbenut te laten. Zelf krijgen we een wat lichtere hengel in handen geduwd om daarmee vanuit het handje op alles wat maar aanwezig is op de bodem te gaan vissen.

En daar komt weer een red snapper vanaf 100 meter!

Prima 15-20lbs hengeltjes hoor, met daarop meestal de Shimano Stella welke krachtige molens zijn. Zelfs geen vuile handen deze keer omdat de mannen van links naar rechts vliegen om je haken van aas te kunnen voorzien om je maar zoveel mogelijk vistijd te laten hebben. De eerste keer dat je lood van 3 ons naar 100 meter afdaalt, blijft toch altijd weer het spannendst.

Zullen ze bijten? Die vraag kan ik meteen met ja beantwoorden, want bijten deden ze zeker. Maar ik moest me wel even aanpassen in het begin omdat je de vissen die rond het rif leven, niet zo lang moeten laten doorbijten zoals we gewend zijn in Nederlandse wateren. Het zijn zeer snelle en krachtige vissen die pakken wat ze pakken kunnen daar beneden en een inktvisje is slechts een luttel hapje voor ze.

Na enige missers kregen Yvonne en ik de smaak te pakken en kwamen de eerste, prachtige red snappers met een gewicht van tussen de 1 en 2 kg boven water. Van deze red snappers zouden we er in drie dagen zo rond de twintig vangen wat mij toch een prima aantal lijkt. Maar je moet altijd alert blijven op de bodem, want de kans dat er gewoon een rogje van 50 kg langs komt zwemmen, of een dikke murene of wat anders grootst, blijft op zo´n visrijk rif altijd aanwezig.

Als je in de tussentijd met de wat kleinere vissen bezig bent staan de zware hengels gewoon uit met daaraan sardines of haring. Ze worden scherp in de gaten gehouden door Hafid en Abraham voor eventuele aanbeten.

“Señor Luc, jump into the fighting chair please!!!

En na een 2 uur betrekkelijke rust qua grote vissen, begint er opeens met een knalhard geluid een reel te ratelen. Hafid springt als een jonge hinde op de hengel af en haakt de vis. “Señor Luc, jump into the fighting chair please,” hoor je hem zeggen.

Maar voordat hij uitgesproken was, was ik er met mijn inmiddels 50 jarige maar zeer lenige lichaam al ingesprongen. “Wind, wind, wind!!!” was het dwingende advies in het Engels om lijn op te winden omdat de vis van links naar rechts zwom er zodoende veel ‘slack’ in de lijn zat.

Een prachtige gestreepte tonijn voor ‘Lucky Luc’.

Opeens voelde ik de weerstand van de vis en die was aanzienlijk ook op een wat zwaardere hengel. Aan de snelheid van de vis bleek het niet mijn gedroomde amberjack te zijn, maar een gestreepte Atlantische tonijn/bonito had dit keer het aas gegrepen.

Na een 20-tal minuten kwam de vis naast de boot en werd deze door Hafid vakkundig gegaft. Mijn eerste droomvis was binnen! De aanbeten op de zware hengels worden door Hafid en Abraham onderverdeeld dus voorlopig moest ik weer eventjes mijn beurt afwachten op de boot.

Niet erg hoor, want iedereen heeft een gelijk bedrag betaald op de boot, ook al had ik, doordat Yvonne ook mee viste, dubbel kans op zo’n grote vis natuurlijk. Diezelfde dag kwamen er nog meerdere amberjacks aan boord waarvan ik er nog één mocht vangen. Maar met de hengels vanuit het handje vermaakten we ons prima.

Murene, een visje om rekening mee te houden.

Er kwam zelfs een mooie murene aan mijn haak van bijna 1 meter en die vang je ook niet dagelijks! Er zijn al diverse vissers geweest die een vinger zijn kwijtgeraakt aan deze krachtige kaken die niet meer loslaten. Er wordt dus geen enkel risico genomen met deze krachtige, maar oh zo heerlijke vis.

Heftig bekje heeft zo’n murene!!

Hij wordt dus prima gebruikt en voordat je ermee op de foto gaat is hij dus al naar de zevende (vissen)hemel geholpen. Wat een prachtbegin van onze drie dagen vissen op de boot. We kregen iedere dag steeds meer vertrouwen en we voelden ons steeds meer thuis op de boot met onze tijdelijke familieleden Hafid en Abraham wat nogmaals, als je naar ze luistert(!), prima gasten zijn.

Op één van de drie dagen kwam er een man aan boord die het allemaal wel beter wist dan deze twee mannen waardoor er meteen een felle discussie ontstond. Dom, oliedom van deze man! Hoewel hij zonder meer veel viservaring had, dien je je gewoon niet betweterig op te stellen tegenover de deckhand waar je van afhankelijk bent in deze.

Hafid vergat dit ook niet en gaf de man als laatste een beurt om een grote vis te kunnen landen. Knoop dit in uw oren s.v.p. en denk er het uwe van, maar neem de deckhands die pittig werk verrichten, altijd serieus! Gelukkig kwam er later in deze vakantie ook nog een echt dikke amberjack aan de hengel voor ‘Lucky Luc’, die zijn naam toch wel weer eer aandeed.

Een dikke amberjack van 8 kilo, mooie vissen!

Een prachtige “greater amberjack” van ruim 8 kilo was mijn deel. Ik was er zielsgelukkig mee, ook al kunnen deze grote amberjacks wel tot 50 kg zwaar worden. Maar dat zijn geen dagelijkse en zelfs ook geen wekelijkse vangsten op deze visboten.

Zeer zwaar gevecht met een gigantische rog.

Inmiddels was voorop de boot een Scandinavische jongen al een uur bezig om een gigantische rog naar boven te krijgen die zich aan de inktvis had vergrepen. Ik heb mijn hengel af en toe even aan de kant gezet om te kunnen genieten van dit zware gevecht. Tot bloedens toe van het draaien aan de reel, wist de visser de rog tot vlak onder de boot te krijgen. Dit was een giga vis en hoewel ik hem zelf niet aan de lijn had, voelde ik de spanning ter plekke!

De uitputting nabij.

Totaal uitgeput liet de visser de lijn glippen en de rog maakte hier meteen gebruik van om weer terug te zwemmen naar honderd meter diepte. Aan het hoofd van de visser was wanhoop af te lezen en ik zag aan zijn gelaat dat hij het voor gezien hield en de vis als verloren beschouwde.

De vis had zich inmiddels op de bodem vastgezwommen aan een paar losse lijnen, dus het was onmogelijk om hem te kunnen landen. Super jammer, maar Hafid en Abraham moesten de lijn stuktrekken om de vis nog een grote kans te geven om zichzelf te kunnen redden. Gelukkig lukte dit en de Scandinavische jongen heb ik daarna alleen nog maar languit op het dek zien liggen. Zijn droomvis was helaas verspeeld en had van hem gewonnen in een heroïsche strijd.

Prachtige gestreepte tonijnen voor ‘Lucky luc’.

Mijn dromen in deze vakantie om voor mijn 50ste verjaardag een prachtige vis te vangen die ik nog nooit gevangen had, zijn volledig uitgekomen. Mede dankzij mijn vrouw Yvonne die weer prachtige actiefoto’s van mij gemaakt heeft, kan ik u hierbij dus weer berichten over deze wereldbelevenis. Het vissen op Gran Canaria is prima te combineren met andere overweldigende zaken op deze locatie omdat de vistrips slechts 6 uur duren (inclusief vaartijd).

Wat zijn het toch mooie vissen!!

Dit lijkt altijd wat kort in mijn ogen, maar dat is het voor mij altijd natuurlijk. Maar je hebt genoeg tijd om een vis te vangen die je in Nederland nooit zult vangen. De volgende keer betalen we gewoon wat extra aan de schipper en hopen op wat medevissers die met ons een wat langere visdag willen beleven, want alles is natuurlijk mogelijk aldaar.

Hafid is altijd in de buurt om je te helpen!!

Als je een Full Charter neemt kun je natuurlijk alle kanten op, maar moet je wel een aantal vissers zien te vinden die dezelfde gedachten hierover hebben. Alle waar is naar zijn geld!! En dat allemaal op slechts 4 uur en 15 minuten vliegen vanaf Nederland.

Mijn supervrouw Yvonne staat altijd haar ‘mannetje’.

Yvonne en ik hopen hier een traditie van te gaan maken. De marlijnen lonken natuurlijk vanaf mei tot september, maar dan zal het gewoonweg te warm voor mij zijn aldaar, maar je weet maar nooit met ‘Lucky Luc’. Zeer voldaan hebben we het eiland inmiddels achtergelaten en bedanken nogmaals Hans Kruijt en zijn vrouw Maria voor de zeer goede en praktische zorgen ter plekke.

Wederom een mooie amberjack, klaar om te gaffen door de ‘supercrew’.

Speciale dank gaat uit naar Schipper Abraham en super deckhand Hafid van de boot “Cavalier” die mij in staat hebben gesteld om mij mijn droomvis te laten vangen en mij veel geleerd hebben van deze visserij. Een ware super crew deze twee gasten en ik zal graag weer aanmonsteren de volgende keer!!

Als laatste natuurlijk maar eigenlijk als eerste mijn grote dank aan mijn supervrouw Yvonne die mij in staat stelt dit soort belevenissen te kunnen ondernemen. Super Yvonne!! Op naar de volgende visbelevenis… die al weer zeer nabij is.

Met super deckhand Hafid en schipper/eigenaar Abraham komt u nooit zonder vis thuis.

Mocht u ook eens ee n dromvis op een droomvakantie willen vangen, kijk dan eens op de site van Hans Kruijt: www.bluemarlin-charters.com. Er staan zeer veel foto’s en filmpjes op zodat u vooraf al flink kunt genieten!

We kunnnen niet wachten om nog een keer terug te gaan naar dit supereiland!!