TotalFishing

Gezellige roofvisdag SNB Regio Zuid

Zondag 16 november nemen 27 leden van de SNB regio zuid deel aan de verplaatste visdag op de wateren rond het Eiland van Maurik.
De eerder vastgestelde datum van 26 oktober werd letterlijk en figuurlijk afgeblazen vanwege de harde wind.
Peter Gerits doet verslag, hij en Bert Kerstens bevinden zich onder de deelnemers.

Aan de trailerhelling.
Rond 07.00 uur staan Bert en ik ongeveer als eersten aan de trailerhelling, na een trip van anderhalf uur over de bijna verlaten zondagochtendwegen.
Even later arriveren ook de kunstaasknutselaar en auteur van Roofvisnet.nl Jack van de Mortel, Roel Trum die eerder zijn roofvisescapades aan Metersnoeken.nl toevertrouwde, Roger Grinwis, de oud voorzitter van SNB regio Zuid en de voor ons vrij onbekende rest van het deelnemersveld.
Bert en ik zijn al jaren lid van de SNB en ook van toenmalige regio zuid, die indertijd buiten de landelijke SNB allerlei activiteiten organiseerde. Er zijn ondertussen veel nieuwe gezichten bijgekomen, zodat we ons aan diverse onbekende roofvisbroeders moeten voorstellen.
Als ongeveer iedereen bij de helling aanwezig is wordt er bij een rode bus geroepen: “KOFFIE!” Ik scharrel naar de bus en wat schetst mijn verbazing, het gaat hier niet om oude verlepte thermoskankoffie, maar om heuse verse Senseokoffie, die in de bus via een aggregaat wordt gezet, heerlijk zo’n verse bak!

Maar goed, Jack laat als eerste zijn bootje te water en even later wordt dit voorbeeld door de andere 12 boten gevolgd.
Men is van heinde en verre uit het zuiden van ons land gekomen. Vanuit Wouw bij Roosendaal, tot Well aan de Duitse grens. En van Spijkenisse bij Rotterdam, tot Bunde bij Maastricht. Erik Solberg uit Bunde heeft dik 2 uur moeten rijden en is als opstapper ingedeeld, in de boot van Jack van de Mortel.

Eindelijk is dan alles op het water en wordt afgesproken om rond de klok van 12 weer terug te komen voor het nuttigen van een kop lekker warme soep.
We hebben die dag een Noordwesten wind, kracht 4 die later op de dag nog iets zal aantrekken volgens de prognoses. Geen goede vooruitzichten dus, vooral omdat de wind op eerdere dagen uit een andere hoek kwam.
Toch zijn we optimistisch gestemd en kiezen Bert en ik in eerste instantie ervoor om de snoekbaars te belagen met verticaaltechnieken.
Als we dit zo’n 2½ uur hebben volgehouden en 1 snoekbaarsje van ± 30 cm. kortstondig in de boot hebben gehad, willen we het dan toch maar op snoek gaan proberen.
We hebben een aantal weken geleden ook al eens hier gevist en op de Lek hadden we diverse mooie snoeken mogen haken (na een tip van Steef, merci!) Zal dat nu weer lukken?
Bert start de motor van zijn boot en net als we de plas willen verlaten, zien we Thijs van der Zanden en Hans van de Kant een snoek meten in de boot. De snoek blijkt precies 75 cm lang. Snel een foto gemaakt en op naar de Lek.
Helaas blijkt dat ook de Leksnoeken geen zin meer hebben in het aangeboden kunstaas.
Waar we een precies 2 maanden geleden vooral met de nieuwe Pikefighter Tripple Jointed pluggen die we op de Fair hadden gekocht succes hadden, krijgen we nu op allerlei aangeboden pluggen totaal geen respons.
Dan maar naar het sluizencomplex in het Amsterdam Rijnkanaal.
Weer de verticaalhengeltjes voor de dag en na enig zoekwerk staat Bert met een hevig gebogen hengel. Enkele snoekbaarzen van een mooi formaat trekken onze hengels krom, maar alleen Bert weet er een aan de boot te krijgen, dik 60 cm de rest weet zig los te wurmen! Zelf vang ik een mooie baars met een geschatte lengte van 35 cm op een langwerpige firetiger-kleurige shad.
We beleven daar kortstondig enkele mooie hengelsportmomenten maar de fluit voor “einde wedstrijd” wordt er al snel geblazen en na een half uur is er geen beet meer te krijgen.
Ik kijk op mijn horloge, jeetje half een, de soep helemaal vergeten!
We besluiten om richting helling te gaan en onderweg wordt ik gebeld door Ronald Snoek (hoe kom je toch aan die naam!) waar we blijven.
“We komen er aan!” Maar als we over de plas naar de helling varen komen we de ene na de andere boot weer tegen.
Aan de helling staan alleen nog Thijs en Hans die net weer willen vertrekken.
Helaas, te laat, de soep is op! Geeft niet, we hebben zelf soep bij ons, maar het gezellige samen soepslurpen hebben we dus gemist.
Thijs weet en passent nog te vertellen dat ook hij een snoek heeft gevangen en wel een ouwe tante van 122 cm. Spoorslags vertrekt de boot daarna weer naar het andere einde van de plas.
We vissen de rest van de middag nog wat op de uitgestrekte plas en besluiten rond 15.30 uur dat het welletjes is geweest want de vissen geven in de middag helemaal niet meer thuis.

Rond 17.15 uur heeft iedereen de boot weer op de trailer en degenen die nog iets willen gaan eten gaan gezamenlijk naar het Pannenkoekenhuis, waar gezellig wordt nagekeuveld in een vreemde taal die vroeger door de Romeinen werd gesproken.
Ronald vraagt het woord en heeft nog een verrassing, die eigenlijk is bedoeld voor de vanger van de grootste vis.
Omdat de man in kwestie bestuurslid is van de regio, vindt het bestuur dat ze het niet kunnen maken om deze prijs aan Thijs van de Zanden toe te kennen, dus wordt nu gekozen voor de grootste pechvogels.
Mijn verrassing is des te groter omdat de pechprijs aan ons wordt toegekend, vanwege het missen van de soeppauze. (Ze moesten eens weten hoe graag we deze hebben gemist, omdat de vis net rond die tijd actief bleek)
Beiden krijgen we soort twintail megatwister van wel 20 cm lang, geschonken door R&R-Tackle en ook Erik Solberg krijgt een megatwister van dezelfde schenker, voor het maken van de meeste kilometers. Bij deze aan allen, onze hartelijke dank!

Het was een reuze gezellige dag, helaas met iets te weinig vis. Maar dat maakt onze hobby zo boeiend, want wat als je van tevoren weet dat je bergen vis gaat vangen, is het toch een stuk minder spannend?

Peter Gerits