Gefopt!
Door: Don Schley
Als controleur word ik vaak geconfronteerd met de meest uiteenlopende smoezen, je kunt het zo gek niet bedenken of ik heb het wel gehoord. Nou ja, dat hoort erbij zullen we maar denken.
Soms moet ik er ook wel om lachen, maar ja geen papieren is geen papieren en de regels zijn zoals ze zijn, maar soms kan ik het niet laten om mijn gram eens terug te halen. Zo zaten er laatst twee mannen te vissen, de één had een grote vergunning die in orde was en de ander een kleine vergunning van vorig jaar.
Nou zei z'n vismaat, dan ben je mooi de pineut, dat word een prent. Ja, maar ik moet er ergens toch ook één van dit jaar hebben, zei de man. Z'n hele viskist ging overhoop. Nou zei zijn maat knipogend tegen mij, hij maakt er altijd een troepie van, hij kan nooit wat vinden. De man werd steeds zenuwachtiger. Hij begon nerveus een sigaretje te draaien, stak die op en liep naar de auto om te kijken of daar misschien z'n vergunning was.
Neem hem maar eens flink in de tang zei z'n maat en zat zich al te verkneukelen op zijn terugkomst. Al zuchtend ging de man zitten op z'n visstoel, nou ik kan hem nergens vinden, zei hij.
Da's niet zo mooi zei ik en er komt nog een boete bij. Hoezo zei de man.
Hij begon nerveus een sigaretje te draaien.
Omdat u ook zit te roken aan de waterkant. Hij stond op en begon te briesen, waar moet het heen in dit land, wildplassen mag niet meer, moet je het zeker in je broek doen, roken aan de waterkant mag niet meer, voor mij hoeft het allemaal niet meer. Z'n maat liep rood aan, maar hield zich goed.
Al stampvoetend maakte de man z'n sigaret uit, toen kon ik mij niet meer goed houden. We hebben er met z'n allen hartelijk om gelachen. De man dacht echt dat het verboden was om te roken langs de waterkant.
Don Schley