TotalFishing

Persbericht Sportvisserij Nederland

Geen waterkrachtcentrale bij Borgharen

Uitspraak rechtbank heeft consequenties voor toekomst waterkracht Er mag geen waterkrachtcentrale worden gebouwd in de Maas bij Borgharen. De Rechtbank van Maastricht heeft vandaag geoordeeld dat Rijkswaterstaat hier vorig jaar ten onrechte een vergunning voor heeft verleend aan Arbra B.V..

Dit aangezien de schade die de twee bestaande waterkrachtcentrales bij Linne en Lith aan de visstand toebrengen al groter is dan toegestaan.Sportvisserij Nederland, Sportvisserij Limburg en hengelsportvereniging Visstandverbetering Maas zijn zeer verheugd over dit vonnis, dat als een mijlpaal mag worden beschouwd in de nu vijftien jaar durende strijd tegen de komst van deze waterkrachtcentrale (WKC).

Bovendien heeft deze uitspraak naar verwachting grote consequenties voor de waterkrachtcentrales die in het kielzog van de centrale bij Borgharen op de planning stonden om te worden gebouwd. Met dit keerpunt in denken over waterkracht, is het logisch om ook de koers die ten aanzien van dit onderwerp wordt gevaren te veranderen.

Uitspraak rechtbank heeft consequenties voor toekomst waterkracht.

De motivering van de Rechtbank is dat de schade die de bestaande WKC’s in de Maas bij Linne en Lith toebrengen aan de visstand al groter is dan toegestaan. Bovendien ziet het er niet naar uit dat die schade de komende jaren zal verminderen: vooralsnog zijn er geen effectieve maatregelen – zoals een goed werkend ‘visgeleidingssysteem’ – voorhanden die migrerende vissoorten als zalm en paling om een WKC heen kunnen leiden. Sportvisserij Nederland is blij dat de Rechtbank het opneemt voor deze met uitsterven bedreigde vissen die, net zoals tal van andere vissoorten, in de turbines aan hun einde komen.

Geen waterkrachtcentrale bij Borgharen.

Nadat onlangs werd besloten om de Haringvlietsluizen bij vloed op een kier te zetten voor trekvissen – het zogenaamde Kierbesluit – is dit in korte tijd de tweede overwinning voor migrerende vissoorten als zalm, paling, zeeforel en zeeprik. Die vinden nu niet alleen de deur naar de grote rivieren op een kier, maar komen onderweg naar hun paai- en opgroeigebieden weer een obstakel minder tegen.