Peter Gerits is een verwoed sportvisser en was toe aan een nieuwe polyester boot die aan zijn eisen voor het vissen op zoet én zout water kon voldoen. Hij vond een botenbouwer die de voor hem perfecte visboot op maat ging bouwen….
Een visboot op maat! (Deel 1)
door Peter Gerits
Pff, het valt niet mee om het met dit weer zonder bootje te moeten stellen. Ik heb nog niet zo lang geleden mijn trouwe roofvisbootje verkocht, zodat mijn kunstaas alweer veel te lang droog is gebleven.
Mijn aluminium bootje
Ook het zoute water heeft altijd al een bijzondere aantrekkingskracht op me gehad. Vakanties aan de Spaanse kusten, de Adriatische kust van het toenmalige Joegoslavië, de Noordzeekust en Zeeuwse stromen in ons eigen land en later de visavonturen in Denemarken en vooral Noorwegen, brachten me steeds weer in extase.
Op het zoete water was ik met mijn aluminium bootje vooral te vinden op de Maas en Maasplassen, met heel af en toe een uitstapje naar een verder gelegen plas of rivier. Een roofvisser dus in hart en nieren die het vooral heeft gemunt op de snoekbaars. Heerlijke hengelsportavonturen beleefd in dit 4,50 meter lange bootje, waarvan tot nu toe het meest tot de verbeelding sprekende moment, mijn PR snoekbaarsvangst op het Sneekermeer was.
Peter tijdelijk zonder boot….
96 hele centimeters was de dame, waarbij ik een uurtje eerder een nog groter exemplaar loste, vlak naast de boot. Buiten deze vangst mochten nog vele andere snoekbaarzen en snoekjes deze dag voor even de binnenkant van mijn bootje bewonderen. Onvergetelijk!
Nu, na al deze belevenissen, vind ik het hoog tijd geworden om mijn sportvissersgrenzen iets meer te verleggen.
Een nieuwe visboot
In Noorwegen huurden we steeds visboten, met redelijk goede buitenboordmotoren en visvinders, maar er was altijd wel iets dat je graag anders zou willen zien. Het liefst zou ik er dus met mijn eigen boot gaan vissen, omdat ik dan precies weet hoe ik met boot en apparatuur om kan gaan.
De veiligheid heb ik dan zelf in de hand en nooit meer een haperende 2-takt buitenboordmotor, die door de vorige huurders werd voorzien van benzine met onduidelijke mengverhoudingen.
Ook gaat daar niet iedere huurder met zorg om met de gehuurde spullen, met als gevolg dat de volgende huurder met de brokken zit. We hebben eens driekwart dag moeten wachten, eer we eindelijk eens konden uitvaren met een nog steeds haperende motor.
Seastinger
Het idee was al snel geboren. Mijn 4,50 meter boot werd te koop aangeboden en ikzelf ben gaan omzien naar een grotere boot, die ook tegen het zoute- en bovenal wat ruwere en grotere water is bestand. Het moest ook een open visboot worden, omdat iedere opbouw extra wind vangt en dat is tijdens het driften op groot open water minder wenselijk. Ook tijdens het slepend vissen wil ik liever achterin de motor bedienen, zodat een opbouw een hinderlijke factor is.
Direct verliefd op dit basismodel
Heel veel boten werden bekeken, maar tot nu toe miste ik bij iedere boot toch net dát ietsje.
Op Totalfishing’s “Vraag en aanbod” werd ik opeens geattendeerd op een op het oog wonderschone zeewaardige open visboot, die te koop werd aangeboden onder de merknaam Seastinger. Nooit van gehoord!
De aanbieder woonde in Hippolytushoef, vanuit Limburg niet naast de deur! Toch maar een vrije dag genomen en met vismaat Bert de trip aangevangen van rond de 300 kilometer.
Ik weet niet of u het gevoel kent om in één oogopslag verliefd te zijn, maar bij deze boot was dit écht het geval. Mijn hart sloeg bij de eerste blik enkele malen over! Ook maat Bert was geheel onder de indruk.
Naar Sneek
Helaas was de boot al verkocht, en de tentoongestelde boot was van de oom van de man. Volgens de verkoper was de boot ook verkrijgbaar in uitvoeringen, waarbij je zelf inspraak hebt, hoe het interieur er uit komt te zien.
Dat is net wat ik graag zou willen!
Ik kwam er na enig speurwerk achter, dat de bouwer van deze boot in het Friese Sneek woont.
Na contact met hem te hebben opgenomen maakten we een afspraak, omdat deze fabrikant eerst wil weten met wie hij te maken krijgt.
De Seastinger op de Kleine Belt
Dat had ik nog nooit meegemaakt, iedere botenbouwer wil toch graag zijn product kwijt? Aan wie zal de meeste een grote zorg zijn. Maar ja, nog maar eens een flinke reis er tegenaan gegooid, deze maal in het gezelschap van mijn vader en met de trein.
Tjongejongejonge, dik 4 uurtjes in de trein, met als toetje een diesel- boemeltreintje van Leeuwarden naar Sneek. Ja voor de liefde heb je heel wat over!
Op het station van Sneek werden we opgehaald door de bouwer Gerke Schuurmans, een joviale man die de vooringenomenheid over de “stugge Fries” geheel ontkrachtte.
Gerke heeft ‘n éémansbedrijf en vertelt nogmaals dat hij graag zelf wil beslissen aan wie hij zijn boten verkoopt en dat hij ook zelf de hand wil hebben in het aantal te bouwen boten die hij wil produceren en ook de tijd die hij eraan kan en wil spenderen.
Zelf is hij ook een verwoede sportvisser, die ook net als ik graag op snoekbaars vist. Ook vist hij graag op zee, met name aan de Deense oostkust, waar hij een eigen houten chalet heeft in Middelfart. (is overigens ook te huur, omdat hij er niet het hele jaar door kan zijn) Trots laat hij foto´s zien van een zelfgebouwde Seastinger die op het water bij Middelfart drijft.
Mooie foto’s van een stoere boot
Het ijs was meteen gebroken en hij neemt ons mee naar zijn werkplaats, waar twee buitenschalen klaar liggen om in overleg afgebouwd te worden. Ook ligt er het kleine broertje van mijn toekomstige 5.20 meter boot, de 4.00 meter versie, kant en klaar. Misschien ook iets om in de toekomst aan de botensteiger in de Maas te leggen, als ik eens een keertje alleen er op uit ga.
De casco’s hebben nog niets weg van het eindproduct en als ik die niet had gezien, was ik eerlijk gezegd veel minder enthousiast geweest.Gerke vertelt dat hij een oude Rana 17 en een kleinere Rana 14 had gekocht, waarvan hij mallen kopieerde voor de buitenromp.
Het begin van de op maat gemaakte boot van Peter in beeld….
Rana boten worden niet meer gemaakt, maar vooral deze boten hadden (en hebben) geweldige drift en vaareigenschappen, dat hadden we in Noorwegen reeds vele malen mogen ondervinden.
De verbeteringen die Gerke aan de romp heeft aangebracht komen vooral ten goede van de stevigheid (= veiligheid) De kiel is zwaar verstevigd ten opzichte van de orginele Rana- boten en ook de romp is een stuk robuuster gemaakt.
Toch is de boot lichter dan de orginele Rana’s, omdat er geen zware binnenschaal wordt gebruikt. Wel wordt er een grote vlakke vloer in gegoten, waaronder zich 600 liter lucht bevindt bij de 5.20 meter versie. Dit komt ten goede aan het drijfvermogen en ook is de boot daardoor nagenoeg onzinkbaar! Wordt vervolgd!
Lees hier deel 2 van een Boot op maat!