Een Kraal met een gouden randje

Witvisperikelen (deel 95) 

Een Kraal met een gouden randje

Door Leon Haenen

Ik kan niet ontkennen dat ik me vereerd voelde dat niemand minder dan Marco Kraal me benaderde om een dag samen te gaan vissen in de Ardennen. Het mag duidelijk zijn dat ik me enorm verheugde om hem eens een dag mee te nemen naar mijn specialiteit. De Barbeelvisserij in de Ardennen. Marco is minstens even fanatiek als ik. Gepassioneerd en echt! Daar hou ik van.

Twee keer eerder stond ik met Marco aan het water. Twee keer in een totaal andere setting. Beide keren was heer Kraal aan het werk voor Vistv. Geloof me, Vistv staat ver van een ontspannen visdag vandaan. Vistv kan serieuze stress situaties opleveren en enorme decepties. Inmiddels weet ik er iets van. 

Als de passie vissen namelijk werken wordt, dan dient er gepresteerd te worden. Dat is echt anders. Prestaties in de vorm van gerichte vangsten. Dan staat er ook een andere man aan de rivier. Zakelijker. Professioneel. Er wordt vooraf bepaald wat er die dag op de gevoelige plaat gezet moet worden……en dat is niet altijd even gemakkelijk, geloof me. 

Er komen camera ploegen aan te pas, er is een heuse regisseur mee die je ook nog eens gaat aangeven hoe je moet staan, wat je moet doen. Het is gewoon hard werken als vissende acteur voor de camera. Ik heb er veel respect voor gekregen.

Als mijn gast bij mij thuis arriveert en uit zijn auto stapt om me de hand te schudden besef ik weer hoe groot hij ook al weer was. Jemig. Met mijn 177 cm lengte val ik een beetje in het niet tegenover deze grote gast. Snel laden we de spullen in mijn bolide met “midlife velgen”…..zoals Kraal ze gekscherend beschrijft. Ik ben me van de prins geen kwaad bewust……en geloof me….ik ken behoorlijk wat “midlife” mannen……dat is anders…..

Voor we er erg in hebben zitten we in Wallonië. Een ding hebben we in elk geval gemeen, we hebben beide geen last van gebrek aan gespreksstof. Kraal kan verhalen vertellen, dat is niet normaal. Hij heeft de halve wereld afgereisd en komt met zeer smeuïge anekdotes op weg naar de Ourthe.

Ik leg hem in de auto al een en ander met betrekking tot de visserij uit. Er is duidelijk een klik. Wij zitten qua visserij op een lijn.


Een brok spieren.

Aan het water kijkt hij zijn ogen uit en reageert “des Kraals”. Enthousiast.  Als ik hem aan de hand van mijn montage uitleg wat we gaan doen en hoe we gaan vissen, duurt het hem te lang voordat ie van start kan gaan. Ik roep dat deze stek waarschijnlijk snel vis gaat opleveren.

Meestal al binnen 5 minuten. Hij is in de veronderstelling dat we voerplekken gaan opbouwen en particles gaan voeren, maar ik spreek dat allemaal tegen. Niets van dat alles. de vis ligt er al. We hoeven ze niet te lokken. Er is iets onder water wat er voor zorgt dat ze altijd in de buurt zijn.

Ik leg uit hoe het zit. Aan het eind van onze stek wordt het steeds ondieper. Tot 30 cm diep ongeveer. Wij vissen in de strook voor de ondiepe plaat. We hebben ongeveer een meter water staan, Ik voorspel dat we snel vis zullen vangen en dat er dan sprake zal zijn van een pauze van ongeveer een uur.

Een pauze waarin je misschien wel een tik krijgt, maar daar blijft het dan ook bij. Na die pauze ( die zich lang kan trekken) komt de volgende ploeg vis aan en dan gaat het schouwspel zich herhalen. Ietwat ongeloofwaardig start hij aan de opbouw van zijn montage.

Uit fatsoen wacht ik in eerste instantie even, maar dan krijg ik min of meer groen licht om alvast te starten. Ik heb Marco ( als gast) aan de stroomafwaartse kant van de stek neergezet en ik start aan de linkse kant.


De eerste voor Marco vroeg op de dag.

Ik leg uit dat we de beste vangkansen hebben als we met de hengel in de hand gaan vissen. De steun kan in het foudraal blijven. De hengel registreert alle aanbeten en aan de hand van die lichte tikjes reageer je en vang je barbeel. Veruit  meer dan dat je uit een hengelsteun zou vangen.

Uit de hengelsteun vang je veelal enkel die vissen die er met je aas vandoor gaan. De gevoelige aanbeten die zich enkel manifesteren met een paar korte, vaak felle, tikjes krijg je uit de steun nooit verzilverd. Nooit!

Terwijl hij monteert en gebruik maakt van de uitnodiging om mijn montages en onderlijnen te gebruiken, werp ik voor het eerst in. IK heb het niet gezien, maar kan me voorstellen dat hij ietwat ongeloofwaardig naar me heeft staan kijken………..het duurt echt geen twee minuten of ik krijg de eerste tikjes van de dag.  


Verslavend!

De Victory blank van Rod visions reageert zoals verwacht. Akelig snel!  De eerste barbeel van de dag is een feit. Mijn gast staat met het landingsnet naast me en geniet met me mee. Omdat het de eerste vis is, krijgt deze alvast wat extra aandacht van ons allebei. We aanschouwen de vis op de mat alsof het de eerste barbeel is die we ooit live gezien hebben.

De eerste inworp van Marco is een kopie van mijn eerste. Hangen! Marco weet even niet hoe hij het hier heeft. Hij  schreeuwt het even uit. Zijn waanzinnig mooie Matrix feeder pook staat in contact met een prachtige barbeel. Een mooie eerste dril volgt.

Ik land de vis voor hem en een harde “ yessss” schalt over het water. Het is dat hier niemand in de buurt woont, anders werd de lazy sundaymorning bruut verstoord.  Na een paar platen wordt de vis teruggezet. zijn volgende worp is het direct weer raak.  


Een tevreden gast.

Hij zegt al klaar voor vandaag te zijn. Alles wat nu nog komt is bonus.  Ik voorspel een goede dag. Meestal als we ze zo snel achter elkaar weten te vinden, dan wordt de rest van de dag vaak ook goed. Niet altijd…maar vaak wel.
Zo vangen we zes vissen binnen een half uur. De kop is er wel vanaf vinden we beiden. Ik trakteer mijn gast op een bakje koffie. Dat heeft ie wel verdiend, lijkt me.


Ze bleven maar komen.

Voordat Marco zijn eerste vier vissen gevangen heeft, mist ie er ook nog een paar. Ik leg uit dat zijn hengel in het bovenste deel te zacht is voor deze visserij. Je kunt deze directe manier van vissen eigenlijk alleen maar doen met een zogenaamde Avon tip en niet met een 4 of 5 oz feedertip. 

Ik ben wel erg onder de indruk van de kwaliteit van de matrix hengel. Ik kende het merk van naam , maar verder ook niet. Ik weet dat deze hengels gebruikt worden voor de moderne visserij op vijverkarpers. Als er een karper mee gedrild kan worden, dan zeker ook een barbeel.


Geen schubje verkeerd

Terwijl van de koffie staan te genieten, vertelt Marco over de vliegvisserij op Bonefish. Hij kan erg beeldend vertellen. Zo goed, dat ik het idee krijg dat ik erbij was.  Dan vertelt ie iets waar ik het helemaal mee eens ben. Wij hebben namelijk beiden het idee dat de kinderlijkheid nooit uit ons zelf zal verdwijnen….en dat willen we beiden ook niet.

We zijn speels, ondanks dat we al wat ouder zijn. We gedragen ons geregeld als jongens die voor het eerst contact maken met een vissoort. Het maakt hem net zo min uit als mij dat de barbelen niet allemaal specimen vissen zijn. We genieten net zo van een vis van 50 of 60 cm.

We waarderen  elke vis. Of het nou een brasem is of een prachtige blankvoorn. Het kinderlijke enthousiasme dat we beiden in ons genenstelsel verweven hebben zitten,  zorgt ervoor dat we van het hele “ spelletje” genieten.  Dan blijkt dat we nog een gemeenschappelijke interesse hebben.

We houden allebei van lekker eten en drinken. Culinair voer. Heerlijk!! Ik kom erachter dat zijn andere passie koken is. De mijne is eten……er is een overeenkomst.  Als er een grote groep Canadese ganzen overvliegt, legt hij uit hoe lekker die beesten zijn als ze niet te oud zijn.   Ik ga er van watertanden. We vergeten haast te vissen, zoveel info gaat er over en weer.


Een tevreden man!!

Er worden nog een paar barbelen gevangen door Marco en dan valt het stil. IK ben inmiddels overgeschakeld op kopvoornvisserij, maar dat houd ik na een half uur al voor gezien. Dat gaat vandaag niks worden. Er zwemt teveel barbeel rond en de volgende groep kan elk moment arriveren.

Het duurt ongeveer tot een uur of twaalf als de teller of 10 vissen staat. Een resultaat om trots op te zijn. Veel vis voor een paar uur vissen in de ochtend. Als Marco alle aanbeten had weten om te zetten in barbeel, dan was er een veelvoud aan vis op de kant gekomen. Ik ben er zeker van dat dit te wijten is aan de zachte hengeltop.

Dat registreert net niet zo lekker als de Avon tip. De nieuwe bijtronde start zo ongeveer rond half een. We hebben tot 15 uur gevist.


De eerste dikke bak van de dag was voor Marco.

 Tot het allerlaatste moment hebben aanbeten gekregen en hebben we barbeel gevangen. Zoals voorspelt werden de barbelen aan het eind van de dag groter. De 65 plus exemplaren kwamen allemaal aan het eind van de rit.
We vingen er uiteindelijk 23.

Marco had er daar twaalf van. Deze dag zal hij zich nog wel even kunnen rappelleren. Niet eerder ving hij zoveel Barbeel in de Ardennen.


De dubbele 12 mm robin red en halibut pellet  was ook vandaag de “  killer”.

 IK vond het geweldig om te horen dat hij vandaag bijzonder veel geleerd had en dat hij ervan overtuigd is dat deze kennis hem dit jaar tijdens zijn vakantie in Frankrijk veel barbeel zal gaan opleveren.

Tot nu toe viste hij hier altijd uit de steun en kreeg hij heel veel van die tik tik aanbeten,. ……………….”dat was allemaal barbeel” mijmert hij hardop……………de reis terug naar huis verloopt euforisch.  Ik voel gewoon dat hij uitermate voldaan de lange terugreis tegemoet gaat.


Gezonde vissen. De ene nog mooier dan de andere.

Mooi is ook dat ik word uitgenodigd om eens een dagje mee te gaan verticalen op een groot water bij hem in de buurt.  Daar kan ie dus van op aan. Die uitnodiging ga ik graag aan deze winter.


Een verslaving is geboren.

We hebben er in elk geval een verslaafde bij….daar ben ik zeker van.


Tot de volgende keer


Leon Haenen

 

ANDEREN LAZEN OOK