Eén jaar op stap met de Tomasco (deel 2)

Door Johan Caneel

 

Ondertussen is Jan-Philipp meerdere keren geweest. Na die eerste keer, toen het nog erg koud was, had hij de smaak te pakken. De dagkaarten zijn omgezet in een Vispas en zijn zoon van acht jaar komt nu met hem mee. Schitterende dagen hebben we al gehad. Niet altijd even makkelijk maar wel met hele gedenkwaardige momenten.

 

Die ene dag met de vals gehaakte karper schoot er helemaal uit. Anderhalf uur hebben we toen staan trekken aan een vermeende meerval. Toen kwam de vis voor het eerst in de oppervlakte en bleek het om een vals gehaakt spiegelkarper te gaan.

 

Jan Philipp is meerdere keren geweest.

 

Zelf heb ik een half uur voor mijn rekening genomen. De eerste de beste keer dat de vis langszij kwam, schoof ik het schepnet voor zijn kop. In het net viel de haak van de vis af! Ondertussen waren we 1 kilometer verwijderd van de plek waar de vis werd gehaakt en was junior het wel zat. Hij had al een paar keer gevraagd of hij weer kon gaan vissen, maar dat liet de dril helaas niet toe.

 

Die ene dag met de vals gehaakte karper...

 

Alle soorten vissen hebben ze reeds gevangen. Pa is helemaal in zijn nopjes als zoonlief iets helemaal zelfstandig vangt. We passen allerhande technieken toe en daarbij doe ik mijn best om het de jonge Philipp zo goed mogelijk te leren. Zittend op de punt van de boot leer ik hem verticaal te vissen en dan is het schitterend als de hengel ineens de onverwachte aanbeet laat zien en zijn gezicht begint te stralen.

 

Bij het binnendraaien werd de lijn telkens te ver binnen gehaald. Dus zijn de hengels waar hij mee  mag vissen, voorzien van een rubberen kraaltje op de lijn, zodat de wartel en speld niet meer door het topoog kunnen schieten. Dit probleem is dus verholpen. Nu moet hij nog leren om minimaal de lengte van de hengel aan lijn uit te laten staan, zeker bij een dril.

 

De jonge Philipp met een baars.

 

En dan die dag dat we in de buurt van Wijk bij Duurstede op de rivier zaten, terwijl er daar een windhoos overtrok. De schade was daar gigantisch en de boten die een eind verderop op het water zaten, waaronder wij, wilden er heel snel vanaf. Ik heb eerst vader en zoon de kant opgestuurd en hen plaats laten nemen in hun auto.

 

Daarna heeft Tjeerd van der Ploeg mij geholpen de boot zo snel mogelijk te traileren. Dit was een belevenis op zich. Niet ieder voor zich bezig met zijn eigen boot, maar met z’n allen met alle boten. Saamhorigheid ten top!

 

Een aantal snoeken later werden ze opgehaald.

 

De laatste keer dat ze kwamen, was ik volkomen verrast, want moeder en dochter kwamen ook mee. Zij hadden een rondwandeling in Amsterdam besproken en gingen daarna natuurlijk winkelen. Vader en zoon stapten bij mij in en werden een aantal snoeken later, weer opgehaald. Daarna ging het gezin overnachten, om daarna nog een dag aan het strand vertoeven. Ze hadden het piekfijn gepland. 

 

In hun kerstkaart pronkte de gedenkwaardige karperfoto van vader en zoon en daarmee werd nog maar weer eens aangegeven hoe fijn ze het hebben gevonden. Het geeft je als gids een goed gevoel als mensen die vreugde en erkenning zo tot uitdrukking brengen.

 

Voor meer informatie kijk op: Visgids Johan