TotalFishing

Een dag op de Soca

Door Arjan Maat – http://www.pro-flyshop.com/

Tijdens de gezinsvakantie in Kroatië waar ik eigenlijk bewust niet ben gaan vissen, heb ik toch één dag geheel voor mijzelf mogen inplannen. Die dag ben ik ruim 250 km terug Slovenië in getrokken. Had die dag dan ook van te voren goed gepland. Na wat struinen op het internet kwam ik op een heel informatieve website van een jonge Sloveen.

Op die website stond een aantal visverslagen en rivieren beschreven waar ik toch wel een positief gevoel over had. Ook de rivier die ik op de kaart had gevonden, werd er beschreven. Dan is een mailtje snel verzonden, ik zocht natuurlijk wat info over de rivier, waar ik mijn vergunning etc. kon bemachtigen. Enige dagen later kreeg ik een zeer volledig antwoord terug.

De door mij gekozen rivier zou tijdens de zomermaanden heel weinig water bevatten; vissen kon wel, maar zou buitengewoon moeilijk zijn. Die rivier was echt voor in het voor- en najaar. “Maar… waarom niet de Soca?”, stond er in zijn mail. De Soca bestaat uit 3 delen en je kunt er eigenlijk het gehele jaar door vissen. Er volgde nog heel veel info en de laatste regel uit zijn mail was heel uitnodigend: “Waarom spreken we niet samen af? Als jij voor die visdag de kosten van mijn vergunning voor je rekening neemt, dan zal ik er voor zorgen dat je een zo optimaal mogelijke visdag gaat beleven.”

Tja, das dan makkelijk hè! Zo gezegd, zo gedaan. Om 8.00 uur hadden we afgesproken in Nova Gorica, dat ligt tegen de Italiaanse grens aan en daar kon ik mijn auto gerust achterlaten. Dat betekende wel dat ik de camping in Umag om ongeveer 6.00 uur moest verlaten om daar op tijd te zijn. De Kroatische en Sloveense grensovergangen zijn soms enorm druk en met urenlange files, dus… zeker op tijd vertrekken.

Dan zouden we overladen en de Soca via weg nummer 103 en 102 door het dal een stuk stroomopwaarts volgen. Onderweg in Kobarid een dagvergunning “No Kill” gescoord en hup, weer verder stroomopwaarts gereden. Die dag zijn we begonnen bij het dorp Zaga. Ongelofelijk, wat een overweldigend natuurschoon. Links en rechts massieve bergketens, de witte keien van de rivierbedding en dan dat azuurblauwe water, machtig gewoon.

Wat een magistrale omgeving!

In het kristalheldere water zie je met een goede polariserende zonnebril, bijna overal waar je vis zou verwachten ook daadwerkelijk vis staan. Soms een schooltje regenboogforellen, soms ook een heel statige vlagzalm. Ondanks dat we redelijk vroeg in het water stonden - het was inmiddels 9.30 uur - was het al 32 graden met een strak blauwe hemel. Kan je het je voorstelen in een waadpak? Best wel warm. Gelukkig zorgt het water voor de nodige verkoeling.

Al snel begonnen de rafts en kano’s de rivier af te komen. Soms wel met 4 tot 6 rafts tegelijk. Gelukkig instrueren de gidsen de mensen zodanig dat ze niet in ‘jouw stroom’ terechtkomen, maar netjes achter je langs varen. Zo blijft het voor iedereen leuk. Gedurende de hele dag blijf je ook stijgende vis zien, ook als er net een groep vaartuigen is gepasseerd blijft de vis stijgen. Vond dat heel vreemd, wel heel uitnodigend om dan je vliegje op het wateroppervlak neer te zetten.

Ook in Slovenië kan je heel mooie vissen vangen op een f-fly.

Een prachtige vlagzalm, supermooie gele vinnen en heel anders dan in Scandinavië.

Zo hebben we het stuk terug naar Tolmin afgevist. Tja, wat kan ik er van zeggen, ben een enorm positieve ervaring rijker! Tussen de middag hebben we op een heel kleine camping in Kobarid zalig gegeten en gedronken en waren we in totaal 18 Euro kwijt.

Lunchtijd op de camping!