TotalFishing

‘De Van Roie/ Stoutjesdijk Heilbotexpeditie 2010’ (deel 1)

Door Leo Stoutjesdijk

Na vele maanden wachten was het dan eindelijk zover: de week van 16 t/m 23 juli was aangebroken. Vrijdag 16 juli 2010 ben ik weer afgereisd naar mijn goede vriend Marc van Roie, die bij iedere zoutwatervisser wel bekend als de topvisser in noord Noorwegen op het prachtige eiland Sørøya.

Terug naar het prachtige hoge noorden.

Vrijdagochtend bracht Piet Roskam mij naar het vliegveld en ik zou de vlucht hebben van 07.10 uur naar Oslo. Daar vandaan zou ik doorreizen naar Trømsø, vervolgens naar Hamerfest en dan eindelijk het laatste station: Hasvik. Voor het eerst alleen op reis zonder medevissers.

Was echt wel wennen en bezorgde mij zowel op de heen- als de terugreis een natte rug. Achteraf gezien was het heel goed te doen, wel altijd opletten en rustig blijven lezen en kijken naar informatie. Zeker ben ik na de reis alleen maar sterker geworden en wil dit zeker meer gaan doen als de gelegenheid zich daar voordoet.

Omstreeks 16.10 uur landde ik op Hasvik, op het eiland Sørøya en het leek wel of ik bij mijn tweede thuis aankwam. Marc stond zoals altijd netjes te wachten in het kleine en begroette me met: “Welkom krullenbol.” “We gaan er wat van maken deze week als het weer dat toelaat.” Beiden hadden we er enorm veel zijn in.

De bedoeling was om deze week materialen te gaan testen, maar ook stekken die Marc nog wilde gaan bevissen, kwamen deze week aan de orde. Tenslotte waren we maar z’n tweetjes en zijn kleinzoon Jonas, een kereltje van 13 jaar die het vissen echt in zijn bloed heeft. Na aankomst en begroeting stapte ik de Toyota van Marc en reden we naar het Hasvik hotel waar Vera de vrouw van Marc me deed begroeten.

De materialen zullen het zwaar te verduren krijgen deze week…

Marc heeft zijn geluk gevonden op Sørøya en is inmiddels getrouwd met Vera, een supervrouw die me echt de hele week top heeft verzorgd. Mijn dank nogmaals Vera, je bent een kanjer! De eerste avond aten we in het Hasvik Hotel waarna we naar Marc zijn huis reden dat in het schilderachtige dorp Breivikbotn staat. Dit dorp ligt aan het bekende fjord waar medio maart de schreikabeljauwen binnentrekken om te paaien.

Heb die nacht van een geweldige nachtrust genoten, slapen doe je als een walrus daar op het eiland Sørøya. Volgens Vera komt dat door de frisse lucht, waar je tevens flink van ontstresst… Wat wil je nog meer? Na het ontbijt meteen aan de slag om de materialen te bekijken en gereed te maken, want er stond een tweedaagse trip voor de deur waarbij we op zee zouden overnachten.

Ook Jonas en Vera gingen mee om van het mooi weer te genieten en heerlijk in de buitenlucht te zijn. Marc vertelde me dat Noren gek zijn op kamperen en na een week heb ik dat echt kunnen zien, deze mensen zijn echte buitenmensen die genieten van de natuur.

En genieten van de natuur kun je hier zeker!

Hengels, molens, pilkers, dyneemalijn, softbaits enzovoorts, werden met elkaar besproken en bekeken, daarna werden deze aanboord gebracht voor de ultieme test. Marc vist voor W.F.T., een hengelsport Fabrikant vanuit Duitsland en ik werk voor Pure-Fishing en zit in het Penn team NL. Beiden moesten we nog voor ons eigen merk een en ander testen onder zware omstandigheden. En daar was de tijd nu rijp voor!

De motor werd gestart van de kotter die Marc even te leen had, zijn eigen boot lag namelijk op het dok voor een grote beurt. Dus was het met deze Noorse kotter even aanpassen, maar het ging echt prima. Na drie uur varen kwamen we op onze eerste stek en hier zouden grote kabeljauwen moeten zwemmen… Na even zoeken en oriënteren was het al snel raak.

Mijn spinhengel kromde machtig en een dril van een aantal minuten was dan ook top. Een kabeljauw van meer dan 15 kilo was de opening van mijn Noors avontuur 2010. Ook Jonas, het manneke van 13 jaar die bijna over de reling ging door zijn aanbeet op de hengel, jubelde en krijste van genoegen. Ook Marc, die altijd koel blijft en de boel goed blijft overzien, stond ook al heel snel met een diep gekromde top.

Prachtige sport op licht materiaal.

Wij visten allen met kleine molentjes (rond de 5000 serie) met spinhengels tot 3 meter. Bijna elke inzet was gewoon een dikke vis. Ikzelf viste met een 20 cm saltshaker en Jonas en Marc visten beiden met Cutbaits, die ik zelf nog niet kende, maar wat een super softbait met loden kop is dit. Prachtige actie, mooi volume, schitterend gekleurd, heel natuurlijk en tot in detail voorzien van alle tekeningen van de nagebootste vissoort.

Na de gehele dag dikke vissen te hebben gevangen werd het tijd om door te varen naar de volgende stek. Deze had Marc goed bestudeerd qua stroming, want ook in Noorwegen geldt: geen stroming, geen vis! Een uur voordat het daar ging stromen had Vera aan boord wat eten klaargemaakt. Inmiddels was het volgens mij al 19.00 uur, maar zeker weet ik dat niet meer, want het verschil zie je niet omdat het niet meer donker wordt in deze periode.

De maaltijd zat er net in en de stroming begon erin te komen. Jonas kreeg de eerste aanbeet en wachtte even voordat hij de haak ging zetten. Jonas gaf een kleine, ferme tik die de haak in een nog onbekende lip vastzette. Zijn slip ging gilde het meteen uit! Dit kon niet missen: “Kveite!”, riep Jonas (Kveite betekent Heilbot). Onze harten begonnen te bonken en Marc stond te glunderen, zijn research was dus goed uitgepakt….

Volgende week deel 2!