TotalFishing

De trap van Westenschouwen

Door : Leo Stoutjesdijk

Voor Leo Stoutjesdijk is eigenlijk niets mooier dan in weer en wind op of aan zee zijn grote passie uit te oefenen. Op de boot of aan het strand en dan het zout op je lippen proeven. Geboren en getogen in de oude Zeeuwse stad Zierikzeebeschouwt Leo de voormalige eilanden Schouwen en Duiveland als het Mekka voor de zeevisserij.

Al moet ook hij toegeven dat de strandvisserij er de laatste 20 jaar helaas behoorlijk op achteruit is gegaan. Gelukkig zijn er daar noordelijk van de Oosterschelde echter nog steeds prachtige strandstekken te vinden, zoals die bij de trap van Westenschouwen.

Voor de Oosterschelde werd ‘afgesloten’ door middel van de waterkering zoals we die tegenwoordig kennen, trokken werkelijk hele volksstammen vanuit overal in Nederland en België naar dit deel van Zeeland. Er waren daar legendarische stekken te vinden, zoals Levenstrijd nabij Zierikzee, het lichtje bij de val, de vuurtoren van Westenschouwen en met name paal 13, de Scholderlaan en de trap van Westenschouwen. Het waren vooral winterstekken, waar vanaf de kant in dieper water grote gullen werden gevangen (met een beetje geluk zelfs 20 ponders), wijting natuurlijk en enorme hoeveelheden prachtige schar.

Als ik in die tijd op een van die bekende stekken wilde gaan vissen, dan moest ik al vroeg op pad om een plaatsje te zoeken, want anders was ik gewoon te laat en kon ik niet meer staan waar ik dat wilde. In de gultijd was het niet ongewoon om dan vanaf de duinen meer dan 100 Petromax lampen op het strand te zien opgloeien. En dat was niet voor niets, want er werd vaak ongelooflijk goed gevangen. Mensen, als ik terug denk aan die tijden… Hoe ik als kleine jongen van 12 jaar op de fiets naar Levenstrijd fietste en daar samen met mijn vriendje meer dan 40 kg vis kon vangen.

Dan moest je werkelijk twee keer op en neer naar huis om de vis te kunnen thuis brengen. Dat alles klinkt nu volstrekt ongeloofwaardig, maar zo is de viskoorts bij mij begonnen. Goed genoeg gekletst over vroeger; ook al is het niet meer zo als vroeger, ook anno 2009 valt er hier in het Zeeuwse nog prima te vissen. In deze serie kwamen in de loop der tijd al de nodige stekbeschrijvingen voorbij, maar ik neem u graag mee naar een breed Noordzeestrand op de kop van Schouwen; het strand dat bekend staat als de trap van Westenschouwen.

Zicht van het duin naar links ( Oosterscheldekering) ...en rechts ( Noordzee)

Aardige klim
Samen met mijn vismaatje Piet Roskam ben ik de vorige winter weer eens naar die oude, vertrouwde stek gereden. Het is handig dat je vlakbij de duinopgang kunt parkeren, maar pas op: in de winter is het daar vrij parkeren, maar in het zomerseizoen moet er betaald worden. Loop maar liever geen risico, want het is niet prettig terugkeren bij de auto, met een prent achter je ruitenwisser. Vanaf de parkeerplaats is het een korte wandeling naar de trap en aangekomen aan de voet van die duinopgang, word je de adem even benomen. Want wat is dat ding steil en hoog. Dat lijkt niet alleen zo, maar als je de treden neemt met alle visspullen op je nek, dan denk je geheid weer: “hoezo – vissen geen sport?”.

Eenmaal met stevig verzuurde beentjes boven gekomen, kun je gelukkig even zitten op de daartoe speciaal geplaatste bankjes. Daar heb ik in de loop der tijd al heel wat keertjes zitten uitpuffen. Dat alles maakt dat ik toch even wil waarschuwen dat dit geen stek is voor vissers met hart- of andere gezondheidsproblemen; eerst is daardie hoge trap en vervolgens moet je ook nog of het brede strand door het mulle zand naar je stek klunen. Als je eenmaal boven staat heb je van dit hoge duin een schitterend uitzicht over dat prachtige water van de Noordzee. Links van ons glinsterde de Oosterscheldekering in de zon. Als je dat kunstwerk zo ziet liggen, voel je je haast trots Nederlander te zijn vanwege het bouwkundig en technisch vernuft van die Deltawerken…

Ondieper
Eenmaal aan de strandzijde de trap weer afgedaald (de zwaartekracht maakt dat een stuk eenvoudiger), zijn we naar rechts gelopen, de kant van de open Noordzee dus. Daar zie je een palenrij (van de golfbrekers) en zo’n 20 meter daar doorheen kom je op een van de (tegenwoordig) beste stekken van het strand. Een andere ligt ter hoogte van oude aanzet van de Baileybrug, die ten tijde van de werken diende om personeel en werktuig tot op het voormalige werkeiland Neeltje Jans te brengen.

Beide stekken zijn ’s zomers goed voor zeebaars en tong en ’s winters voor wat bot en schar en (vooral) wijting. Vroeger waren dit ook gekende gulstekken, maar die baarddragers worden hier bijna niet meer gevangen. Na de aanleg van de Oosterscheldekering zijn alle stromingen langs de kust ingrijpend veranderd en is het hier door de voortdurende aanvoer van zand een stuk ondieper geworden.De gul komt daardoor niet meer zo dicht onder de kant, al wordt ook hier zo af en toe wel die ene gul gevangen die de regel bevestigt.

Afstand
Moe maar voldaan, pakten we op onze stek onze hengels uit, beide van ARCA/BIFA en wel een Seaboard van 4,50 meter en een Seahawk in de vijf meter uitvoering. Beide hengels zijn in 2009 uitgebracht en te koop lengtes van 4,20 - 4,50 meter en 5,00 meter.Beide modellen worden bovendien geleverd met twee toppen. De witte, stijve top kan men gebruiken voor het werpen van ankerlood tot 200 gram de verre afstanden en de rode, veel zachtere top voor het werpen tot 140 gram en in combinatie met zacht aas zoals witjes, slikjes, mesheften. Deze zachte top vangt verdeelt namelijk de klap die optreedt na het werpen.

Werpend met een strakke hengel plus stijve top gaat er een enorme kracht door de blank, die leidt tot een naschok in de top, waardoor het kan zijn dat zacht aas van je haken vliegt of uit elkaar spat. Verder vissen we met een zogenoemde surfcasting onderlijn met aan de drie haaklijntjes zonder afhouders Mustad haken 4446 B in maat no. 4. Rond deze tijd van het jaar worden hier ook stevige wijtingen gevangen en dan doet zo’n viertje het goed. Als lood hebben we gekozen voor torpedo’s tot 150 gram zonder ankers, waarmee je een groot parcours kunt afvissen.

Het lood zal zich onder invloed van de stroming immers voortdurend wat verplaatsen, zonder dat je zelf actief hoeft te ‘slepen’. Op deze stek dien je bijvoorkeur een kleine 100 meter te werpen, waarmee je toch in iets dieper water komt en je ankerloze lood mooi langs het talud stroomt. Wij proberen die afstand te gooien door de nieuw XPS castinglijn van Trabucco op beide molens te spoelen en wel in 25/00. In combinatie met de tapse voorslag van Trabucco (26 - 57/00) kun je dan flink wat kracht zetten en is die gewenste afstand zondermeer haalbaar.

Over de eb
Na een aantal keren te hebben ingegooid, zag ik op de zachte top van de Sea-hawk 5,00 meter een mooie aanbeet, die me even later de eerste schar van de dag opleverde. Even later ving mijn maatje een doublet; aan de onderste haak een schar en daarboven een wijting van mooie maat. Het water was inmiddels aan het opkomen en dat is hier de beste tijd om een visje te kunnen vangen. Zelf probeer ik altijd te vissen van twee uur vóór tot twee uur na laag water.

Zo over de eb heb je naar mijn idee het meeste rendement. Als je op een onbekende stek in het donker wil vissen, is het wel raadzaam om deze overdag eerst eens goed te gaan bekijken. Er kunnen immers muien en gaten voorkomen die je in het donker niet goed kunt zien en je bij opkomend water kunnen verrassen. Wat dat betreft blijft vissen in het donker altijd enige risico’s met zich meebrengen. Maar goed; daarvan hadden Piet en ik deze winterse sessie geen last, want wij hielden er mee op voor de schemering in viel. We hadden een mooi maaltje schar en wat dikke wijtingen en zo had ‘De trap’ ons ook dit keer weer gebracht waarop we hoopten.

Vismaat Piet draait geconcentreerd binnen Een aardig maaltje schar

Hoe vind je de stek?
Westenschouwen ligt even westelijk (aan de Noordzeekant dus) van de noordoever van de Oosterscheldekering. Let op: vanaf de provinciale weg N57 dien je dus niet de weg over de peilerdam richting Middelburg op te rijden, maar eerst Burgh-Haamstede aan te houden en daarvandaan de borden Westenschouwen en/of strand te volgen. De strandopgang met de bekende hoge trap is te vinden aan de Kraaijensteinseweg.

Buiten het strandseizoen gratis parkeren

Zoals eerder al beschreven is daar (zeker buiten het strandseizoen) ruim parkeergelegenheid.Wilt u komend najaar dus eens met de kop in de wind op een werkelijk prachtig ‘Hollands’ strand staan , genieten van een prachtig uitzicht en kans maken op een leuk maaltje vis, dan is deze stek wat mij betreft beslist een aanrader.