De Poly-butt: een onderschatte troef!
door Max Wigt
Het is juli, ik heb de rivieren even gelaten voor wat ze zijn. Het is tijd om van de zomer te genieten aan een werkelijk schitterend water We gaan vandaag met de feederhengel en de Poly-butt aan de slag. Maar wat is nu zo’n Poly-butt precies? Het apparaatje laat zich het best omschrijven als een contra-quivertip die aan de onderzijde van de feederhengel, winkle picker of lichte karperstok (1-1 ¼) wordt bevestigd. Een tiental jaar geleden werd deze beetverklikker in verschillende lengtes als noviteit op de Visma aan de man gebracht. Door de jaren heen heb ik de Poly-butt voor eigen gebruik doorontwikkeld tot wat hij nu is: een supergevoelige beetverklikker, die onder alle weersomstandigheden perfect de aanbeten registreert, zeker als er op afstand met gevlochten lijn wordt gevist. Ook is de Poly-butt zeer goed in combinatie met een elektronische beetverklikker te gebruiken; bij het vissen op specimen-brasem bijvoorbeeld. Ik gebruik dan een verzwaarde versie van Poly, voorzien van een schuivend loodgewichtje om de lijn op spanning te kunnen houden.
Verschillende Poly-butts. Om met de Poly te kunnen vissen, is het nodig een aantal zaken goed in de gaten houden. Voor gebruik dien je eerst de exacte plaats te bepalen waar de beetverklikker op de hengel gemonteerd moet worden. Dit is een secuur werkje, want als je dit niet goed doet, zal de Poly bij het strak binnendraaien omklappen, in de richting van het startoog. Gevolg hiervan is dat het hele zaakje vastloopt en dat er vervolgens niet meer normaal kan worden ingeworpen.
Het bepalen van de juiste plaats doe je op de volgende manier; - Plaats twee banksticks ongeveer 1,5 meter uit elkaar en leg hierop de feeder of karperhengel die is voorzien van een molen;
- Wikkel halverwege het startoog en het daaropvolgende oog een stukje isolatieband om de blank. Dit om beschadigingen te voorkomen en eventuele loze ruimte tussen de bevestigingsklem en de hengel op te vullen;
- Zet de Poly op zijn plaats aan de onderkant van de hengel met het oogje naar boven (naar de hengel) gericht;
- Haal vervolgens de lijn door de ogen en loop ongeveer drie meter lijn uit;
- Knoop hieraan een niet te licht wartelloodje of een voerkorf en draai de lijn vervolgens strak;
- Als de Poly nu in de richting van het topoog wijst, betekent dit de dat clip op de goede plaats is aangebracht.
- Is dit echter niet het geval, dan dient de klem een stukje richting het topoog te worden verplaatst.
- Blijft er na enig geschuif voor de Poly per ongeluk onvoldoende ruimte over om zijn verklikkerswerk te kunnen verrichten, kies dan voor een positie tussen de volgende twee ogen. Bij het vissen met de Poly valt onmiddellijk op dat de opstelling van de hengel niet dwars op de oever staat maar, net als bij de vaste hengel, recht vooruit. Om optimaal zicht op de beetverklikker te krijgen, kun je deze een klein stukje naar links of rechts draaien, al naar gelang de positie van de feedersteun. De Poly komt dan wat meer aan de zijkant van de hengel te zitten. Steun de hengel af met behulp van een brede steunkop (quiver rest), met de achterzijde van de greep op je knie (of steuntje) en de top op ongeveer 1 uur. Bij rustige omstandigheden kun je volstaan de top net boven de waterspiegel af te steunen. Staat er echter veel wind, dan kan de top zonder bezwaar onder water worden gestoken. Hier blijkt nu het grote voordeel: geen zwiepende toppen meer die een goede beetregistratie onmogelijk maken. Onder de druk van het gebruikte veersysteem blijft ook de lijn permanent strak staan en worden de aanbeten prima geregistreerd.
Lekker scherp vissen met de Poly-butt. Heeft het vissen met zo’n Poly alleen maar pluspunten? Dat is zeker niet het geval. Op stromend water hoef je er niet mee aan te komen; daarvoor is dit systeem totaal ongeschikt. De (stroom)druk op de lijn zorgt er dan voor dat Poly stijf tegen de hengel wordt aangetrokken. Experimenten met een loodverzwaring vlak achter het oogje zijn tot nu toe op niets uitgelopen. Op stilstaand water zijn er naar mijn mening alleen maar voordelen op te noemen. Je kunt met de Poly werkelijk onder alle weersomstandigheden uit de voeten. Hierdoor kan dus snel op een verandering (bijvoorbeeld ineens veel wind) worden ingespeeld. Als het rustig weer is, kan er door de liefhebbers ook met een nagenoeg slappe lijn worden gevist.Dit alles bewijst gewoon dat de Poly op stilstaand water buitengewoon flexibel kan worden ingezet. Tel hierbij de spectaculaire en nauwkeurige beetregistratie op, en je hebt naar mijn idee een troef in handen om uit te spelen! In het komende nummer van Witvis Totaal staat een zeer uitgebreid artikel met veel foto’s van Max Wigt, over het vissen met de poly-butt.
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
