TotalFishing

De Lofoten, een visbelevenis temidden van puur natuurgeweld! (deel 1)

Door Luc Mom

Sinds jaar en dag spreken de Lofoten tot de verbeelding van menig sportvisser om daar eens je geluk te gaan beproeven wat betreft de visserij. Zo ook voor mijn vrouw Yvonne en mij. Samen hadden we een droomplek uitgezocht op het eiland Vestvagoya, nabij het dorpje Leknes. Twee weken de blik en mind op het vissen gericht.

Samen hadden we een droomplek uitgezocht.

En natuurlijk hebben we de Lofoten van voor naar achteren en van links naar rechts doorkruist om al het moois te zien; een ware totaalvakantie dus. Hieronder ons relaas van ons vistochtje van 6700 km retour. Een echte wereldreis en wereldervaring die diep op onze harde schijven staat gegrift.

De voorbereiding
Omdat we reeds 15 keer in Noorwegen zijn geweest, regelen we onze visreis meestal zelf. En daar komt best wat bij kijken hoor! Alles wat normaal door een gedegen visorganisatie wordt geregeld, doe je nu zelf. Dit bespaart kosten, maar kost ook veel energie.

Energie om terplekke de juiste visplekken te vinden, maar ook in de voorbereiding, dus de keus is aan u! Bij ons is het nog altijd gelukt, ook al moet je soms wel creatief zijn in praktische oplossingen. Al weken van tevoren voordat de reis gaat aanvangen, beginnen de hengelspullen zich te verzamelen in de gang van ons huis te Avenhorn. Vanwege wat minder budget dan voorgaande jaren hadden we besloten om met de “Vis-Berlingo” richting het hoge noorden te trekken.

De “Vis-Berlingo”

Dus even niet letten op de maximaal 20 kilogrammen die je mee mag nemen in het vliegtuig, maar gewoon meenemen wat je denkt nodig te hebben. En daar begint het meestal al voor mij qua spullenkeuze.

Al weken van tevoren ben ik in mijn hoofd al aan het vissen en heb ik al diverse zware aanbeten gehad in mijn dromen waardoor toch maar weer die iets zwaardere boothengel en die iets grotere reel ook mee moeten. Daar ik in principe een echte piervisser ben en mijn vrouw meer de bootvisser is dan ik, gaan natuurlijk ook de lange stokken voor het vissen in de nacht mee.

Ben zelf meer van de lange stokken en die gaan dus ook mee voor de nachten.

Nacht? Vergeet het maar!! Het wordt daar geen nacht, dus vistijd genoeg om alles uit de kast te halen. Echt ongelooflijk wat er zich allemaal opstapelt in de kleine gang, maar de Berlingo kan heel veel hebben weet ik uit ervaring. Wat absoluut mee moest naar Noorwegen was ook de demontabele dieptemeter.

Wat absoluut mee moest naar Noorwegen was ook de demontabele dieptemeter.

Zonder dieptemeter ben je in Noorwegen kansloos om de mooie visdrempels te vinden waar de vis zich meestal op bevindt. Natuurlijk vang je anders ook wel je visje, maar je bent zwaar aan het gokken en daar hou ik niet zo van. Het merk Eagle heeft hele betaalbare dieptemeters op dit gebied.

Omdat je niet helemaal weet hoe je boot die bij het huisje hoort is opgebouwd qua reling en zo, heb ik van alles bij me om de dieptemeter te bevestigen. Enkele lijmtangen en tie-wraps bieden eigenlijk altijd wel uitkomst. En nu dus ook.

Het materiaal
De vishengels die meegingen waren mijn vertrouwde uglysticks van Shakespeare. Twee 20 lbs stokken en twee zwaardere tigers van 30 pond voor het aanbieden van groot aas op de bodem. Daarnaast nog twee lichtere 2.70m lange spinhengels voor de aasvisserij en de lichtere bootvisserij. Altijd wat extra hengels in verband met hengelbreuk wat nu ook helaas weer gebeurde.

Maar het is en blijft materie, en dus vervangbaar, hoe rottig ook op dat moment. De 4.50 meter K2 hengels moest ik natuurlijk ook niet vergeten zodat er weer een aardige oorlogsuitrusting ontstond om de hopelijk aanwezige monstervissen te belagen.

De Penn/Slammer molens en de diverse reels waren allen voorzien van whiplash pro met een diameter van 17 tot 24 honderdste. Genoeg om de boot aan te verankeren dus. De prachtige gaf van Solvkroken en het grote landingsnet van Shimano maakten de uitrusting compleet. Nog geen visje op de kant dus, maar aan het materiaal zou het niet liggen!

Een verse portie zeepieren steken waarvan er daar ontelbare aanwezig zijn.

Aas mee?
Dat blijft altijd een keuze en een inschatting terplekke, maar ik heb al diverse keren meegemaakt dat het niet wilde lukken met het vangen van makreel of koolvis de eerste dagen en dan wil je toch wat bij je hebben om meteen te kunnen starten. Ook al kun je natuurlijk meteen met kunstaas aan de gang, maar dat vind ik na een lange autorit wat minder relaxed.

Aangezien Yvonne verzot is op de aasvisserij en meestal ook de meeste vissoorten vangt is dit een visserij die je nooit mag vergeten om uit te voeren. Ik had een koelbox aangeschaft die zowel op de accu van de auto als op 220 Volt kon werken zodat de visfilets van de diverse soorten die ik mee naar huis wilde nemen diepgevroren zouden aankomen.

Dat zou toch zonde zijn van de gevangen vis die voor niets gestorven zou zijn. Er kan zo’n 20 kg visfilet in en dat is ruim genoeg. Omdat je in Noorwegen tegenwoordig 15 kg vis per persoon mag uitvoeren blijven we hiermee ver onder de norm. Een goede zaak vind ik, dat houdt je scherp met hetgeen je meeneemt. Maar goed, op de heenweg was de koelbox leeg, dus er gingen hele ingevroren haringen mee en grote spieringen van 20 cm die ik aan onze geschubde vrienden die in het fjord leven, wilde aanbieden.

Verder dit keer geen zagers, maar een riek mee om iedere dag een verse portie zeepieren te kunnen steken waarvan er daar ontelbare aanwezig zijn. Deze keer bleken de zeepieren pal naast ons gehuurde huisje te zitten wat een meevallertje was. Het landschap waar ik mijn zeepieren uithaalde was na onze vakantie daadwerkelijk veranderd in een omgeploegde akker en zal nooit meer hetzelfde worden.

Volgende week deel 2!