Dé Karperwereld 75: Oude liefde roest niet (deel 1)

Oude liefde roest niet (deel 1)

Door Martin Doelman

De KD-rig is tegenwoordig niets meer of minder dan een hype. Je kunt werkelijk geen magazine openslaan of je leest over die nieuwe revolutionaire wonderlijnmontage. In feite is die KD-rig echter helemaal niet zo nieuw, maar beslist wel effectief, zoals Martin Doelman in deze bijdrage laat zien…

Alweer een prachtige vis, een halve rijen.

Diverse grote producenten hebben de KD-rig verleden jaar weer in de publiciteit gebracht en mede daarom werd mijn nieuwsgierigheid opnieuw gewekt en ben ik ermee aan de gang gegaan. Dat deze simpele rig een absolute meerwaarde heeft ten opzicht van andere ‘standaard’ rigs is mij intussen wel duidelijk geworden. Het afgelopen voorjaar heb ik, vissend op ondiep water waar de stek goed in de gaten gehouden kon worden, veel geleerd.

Die stek betrof een vergeten water, midden in een veengebied, waar ik ruim 10 jaar geleden veelvuldig heb gevist. Begin mei 2010 heb ik daar weer eens een hengel uitgegooid, omdat het op mijn thuiswater nog niet echt wilde; de schrale oostenwind en koude nachten gooiden daar telkens weer roet in het eten.

Het vergeten water was ooit een echt paradijs, waarin mooie stokoude Valkenswaard spiegels ‘rustig’ hun rondjes zwommen. Nieuwsgierig naar hoe dit water tegenwoordig zou zijn, heb ik de vergunning voor het betreffende water weer eens aangeschaft en begin mei ben ik vol goede moed begonnen met het aanvoeren van een goed ogende en strategische stek. Deze stek wordt dagelijks voorzien van drie kilo scopex bollen van Triggerbaits.

Snowman
Dinsdagavond, na mijn werk, stap ik uit de auto en loop een klein stukje naar de stek. De zon schijnt; het is windstil, maar het ruikt er gewoon naar karper. Bedenken doe ik me geen moment en voel me weer helemaal thuis. Normaliter zou ik eerst de paraplu en alles eromheen in orde maken, maar ik voel aan mijn water dat de hengels erin moeten. De Snowmanmontage van een vorige sessie hangt nog aan de onderlijn, maar is compleet uitgedroogd, waardoor er diverse scheuren zijn ontstaan.

Desondanks zegt mijn gevoel dat de montage er snel in moet en zo vliegt mijn rig meteen al snel richting de aangevoerde stek. Rustig leg ik de hengel op de steun. Zo, die ligt. De tweede hengel wil ik ook voorzien van een Snowman, maar dan op een soepele onderlijn. Ik kies voor die soepele onderlijn omdat ik deze hengel enkele meters verwijderd van de aangevoerde stek wil vissen en hier is de bodem aanmerkelijk zachter. De S60 voerboot van Skarp zal er voor zorgen dat mijn eindmontage veilig en correct op de stek wordt afgeleverd.

Tijd om deze hengel in orde te maken heb ik niet, want een harde tik op de top van de eerste hengel verraadt een gehaakte vis. De karper wordt meteen geblokt, om te voorkomen dat ie in de sloot erachter verdwijnt. Er verschijnen direct kolken aan de oppervlakte en ik kan goed zien dat de vis niet op snelheid kan komen. Het blokken lukt en al snel zwemt de vis in open water, waar ik hem rustig kan afdrillen.

Binnen 5 minuten.

Mijn all-time buddy Vincent komt net aangelopen en kan de vis direct al bij de eerste poging scheppen. De dikke schub blijkt vol voer te zitten en eenmaal op de mat lopen de ingewanden leeg met boiliepulp. Het voer heeft duidelijk zijn werk goed gedaan. Met het middagzonnetje op de achtergrond schieten we enkele plaatjes. Dit belooft wat voor de rest van de sessie.

De volgende morgen pak ik tevreden in; zeven vissen, waarvan de grootste net over de 16 kilo. Ik besluit de voerplek nog een poosje te onderhouden en voer nog een aantal kilo’s triggers voordat ik huiswaarts rijd.

Enkele dagen later ben ik weer terug en vang dan acht vissen, met wederom enkele echte monumenten die het vissen in ons kikkerlandje nog interessant houden. Het vergeten water is mij duidelijk niet vergeten. De puzzel past precies en het is net zoals de naam van dit artikel zegt: oude liefde roest niet.

Een mooie schub van het vergeten water.

De vis is volop aanwezig
Ik ben helemaal in mijn nopjes en kan niet wachten het maximale uit deze stek te halen. De voerhoeveelheid wordt duidelijk opgeschroefd en de volgende sessie dient zich alweer aan. Traditiegetrouw gaat eerst de montage te water, de rest komt later wel. Als ik rustig op mijn stoeltje zit, zie ik al snel wat bellensporen verschijnen en verwacht dus ook snel de eerste vis te haken.

Een enkele piep op de Delkim en een trillende lijn verraadt een azende vis; een grote boeggolf verraadt een geschrokken karper. Shit happens; ik vaar mijn onderlijn opnieuw uit en voer wat bij. Een klein half uur later zie ik tot mijn ontsteltenis weer een aasplakkaat, gevolgd door een misschien nog wel grotere boeggolf. Omdat het hier zo ondiep is, kan ik de gedragingen van de karper goed waarnemen en begin ik me af te vragen hoe ik dit ga oplossen.

De vis is volop aanwezig, maar ze zijn nu een stuk waakzamer. Ik besluit om mijn running rig te vervangen door een shocker variant, met een KD-rig in plaats van de vertrouwde standaard Snowman. Deze montage heeft me afgelopen winter in Frankrijk ook een bak van een spiegel opgeleverd en ik heb daar dus automatisch blind vertrouwen in.

Vlak voordat het donker wordt, ligt de nieuwe val klaar. Even nog een vijftigtal boilies erbij schieten en nu maar hopen dat deze wijzigingen helpen bij het verzilveren van een aanbeet. Heel lang hoef ik gelukkig niet te wachten. De hengeltop trekt weer krom, gevolgd door enkele piepen. Hangen! Weer wordt de vis direct geblokt en even later ligt de eerste paairijpe hommer op de kant. De curve shank van Korda zit prima in het harde gedeelte van de onderlip van de vis.

Deze nacht vang ik weer prima en losse piepen krijg ik niet meer, alleen maar volle fluiters. Nu geen grote vissen, maar allemaal kleinere doch oersterke hommers, die zich al klaar beginnen te maken voor de jaarlijkse paai. De Snowman die vlakbij mijn voerplek ligt, geeft deze nacht geen teken van leven. Deze montage ligt anderhalve meter dieper dan de rig op de voerplek en dat deze geen vis produceert, kan natuurlijk met diverse factoren te maken hebben.

Deze montage heeft me afgelopen winter in Frankrijk ook een bak van een spiegel opgeleverd en ik heb daar dus automatisch blind vertrouwen in.

Misschien ligt hij niet op de aanzwemroute of haakt deze rig niet agressief genoeg op de zeer actieve vissen. Maar met zes vissen op één enkele hengel mag ik beslist niet klagen; een uitstekend resultaat.
Nog een nacht wordt er gevist op deze stek en ook nu blijven de resultaten, ditmaal op beide hengels, niet uit. Beide hengels zijn nu voorzien van een KD-rig, hoewel die op een andere manier worden gepresenteerd.

Door verschillende factoren moet ik verdere sessies annuleren, maar ik kom hier later in het seizoen zeker nog enkele nachten doorhalen.

Vrijdag a.s. deel 2!

Bovenstaand artikel is een van de opnieuw uiterst informatieve en lezenswaardige bijdragen die zijn opgenomen in de 116 pagina’s tellende nieuwe uitgave van Dé Karperwereld.

Nummer 75 van dit magazine ligt zo rond 15 november a.s. in de bus bij de abonnees en is vervolgens ook voor € 8,75 te koop in de boekhandel en kiosk. Kijk voor een interessante abonnementsaanbieding op www.hengelsporthuis.com