De haken en ogen van een vistrip: Wales deel 6

Tekst en fotografie: Geert Luinge

Hallo vismaat.

Vorige keer heb ik je verteld hoe er tijdens mijn jarenlange visavonturen nogal wat kampeer-toestanden, tent-taferelen en camping-crises zijn geweest die we steeds hebben moeten oplossen, voordat we eindelijk achter de hengels konden kruipen.

Deze keer zal ik je nog wat 'overige problemen' laten zien die je gegarandeerd zult tegenkomen, als je met een kampeertent op visvakantie gaat. Het zijn de hindernissen die je moet nemen voordat je eindelijk kunt gaan vissen. Bijvoorbeeld de volgende akkefietjes :

Onze tent staat op een ideale plek. Pal aan het water, met een prachtig uitzicht over de visstek. Kan niet beter. De weersvooruitzichten zijn gunstig en we hebben al vis zien springen aan het oppervlak... Maar... tijdens het opzetten van de tent en het optuigen van de hengels beginnen de eerste vliegen en muggen ons al lastig te vallen en als we 's avonds achter de hengels willen kruipen... zoemt- en zwermt- en krioelt het van de duizenden verdomd irritante insecten.

Muggen op je handen, horzels rond je hoofd, teken in je broekspijp, vliegen op je aas, wespen op je boterham, motten voor je hoofdlamp, knoeten in je oor en langpootmonsters in je nek. Samengevat: kutbeesten ! Gek wordt je d'r van. Opzouten met die krengen ! Het zijn leuke diertjes in de natuur, maar niet als je een beetje relaxed in de buitenlucht wilt zitten.

Onder het grondzeil van mijn tent heeft zich ondertussen een kolonie mieren gevestigd die druk bezig zijn om daar hun eieren te verstoppen en naar voedsel te zoeken. Als ik het spoor volg waarlangs de mieren lopen .. dan eindigt dat spoor in mijn koelbox... bij mijn bak met pieren. Potver... ! Afblijven !

Op een gegeven moment zit ik vlak voor de tent te vissen... en opeens hoor ik achter me iets ritselen... Blijkt dat er een duif voor de ingang van de tent loopt... dus ik zwaai met mijn arm en roep Kssjjt ! Oprotten! ... maar daardoor vliegt die duif van schrik precies mijn tent binnen ... waar hij een wolk aan dons en veren achterlaat... en in paniek mijn slaapzak onder schijt. Zucht... ik zat nèt zo lekker te vissen. Trouwens... de voorluifel van de tent stinkt een uur in de wind, want die wordt elke avond besproeid door de plaatselijke camping-kater die zijn territorium afbakent. Van die dingen, ja !  Allemaal leed dat kamperen heet.

Zo kan ik nog wel even doorgaan. Onze tent staat deze keer namelijk op een camping  waar nogal wat 'ongedierte' rondloopt en als we 's morgens de tent openritsen blijkt dat onze kookhoek is verruïneerd door een vos, dat de tent is ondergescheten door de duiven, dat het zelfs in de slaaptent barst van de mieren en de volgende ochtend is er stiekum een egel in onze vuilniszak gekropen ... dus je pakt die vuilniszak op ... en dan begint er opeens iets te bewegen. Je schrikt je te barsten!

Ander voorbeeld:  Mijn tent is een geweldig luxe tent, waarbij ik diverse vernuftige ventilatieroosters kan openritsen om frisse lucht binnen te laten. Goed hè. Maar onze buurman heeft zojuist de dieselmotor van zijn oude Landrover gestart en onze binnentent staat nu blauw van de dieselwalm. Uche uche. Vervolgens kom ik op het slimme idee om mijn meegenomen ventilator blaaskacheltje aan te zetten om die vette dieselrooklucht gewoon even de tent uit te blazen... maar... dat is blijkbaar te veel wattage voor het camping-stroomnet ... en de stoppen slaan door. Weet jij in zo'n geval waar de meterkast zit ? Ik niet. Zo heb ik al heel wat tent-toestanden en kampeer-crises moeten oplossen... voordat ik overdag een beetje normaal achter de hengels kon kruipen. En altijd komt er uit onverwachte hoek weer een nieuw probleem opdoemen !



We staan deze keer met de tent pal naast een rivier waar we willen gaan vliegvissen. Het stinkt er vreselijk naar koeienstront en overal liggen flatsen, maar daarover moet je niet zeuren, want ... 's nachts gaat het vreselijk hard regenen... het regenwater spoelt van de heuvels af en de volgende morgen is de rivier niet alleen een bruine soep geworden, maar het waterpijl is dusdanig hard aan 't stijgen... dat het dreigt de camping te overspoelen. We kunnen nog net op tijd onze tent afbreken, maar het was kantje boord.
Voor hetzelfde geld kom je terug na een dagje vissen... is heel je tent weggespoeld.

Op een volgende camping staat onze tent met zijn rug tegen een dicht struikgewas, waarachter een spoorlijn blijkt te liggen... Dus 's nachts zit je rechtop in bed vanwege een keihard langs denderende trein en het luide geklingel van de spoorwegovergang bij de camping. Mijn vismaat (die veel op karper vist en gewend is aan piepende optonics) sprong steeds in een reflex op uit bed en rende keihard de tent uit naar zijn hengels... omdat er een trein aankwam.



De tent staat goed, de luchtbedden zijn opgeblazen, alle kampeer-rompslomp is achter de rug, dus nu kunnen we eindelijk gaan vissen...
Na een mooie avond met goede vangsten en volop vis kom je dan laaiend enthousiast-, maar tegelijk ook doodmoe terug bij de tent en je wilt eindelijk lekker gaan uitrusten van al die vermoeiende visavonturen... maar wacht eens even ... dat luchtbed is hartstikke lek ! Helemaal leeggelopen. Snotverdorie. En dan kun je wel slim een tube pvc lijm in de noodtrommel hebben zitten, maar ga jij hier in het holst van de nacht zitten zoeken naar het lek en zitten knoeien met- en wachten op een tube langzaam drogende lijm?  Dacht het niet. Dus jij ligt vannacht met je kont op de keiharde grond. Vissen is soms echt afzien.

Diezelfde week had ik trouwens ook een lek waadpak (prikkeldraad) en op de terugweg hadden we een lekke band met de auto. Dus... dan moet jij die hele volgestouwde achterbak vol hengelzooi helemaal leeghalen, alle rotzooi uitpakken en langs de kant van de weg neerzetten, alle opgetuigde hengels tijdelijk (!) even in het gras leggen... dan de reserveband opdiepen en die lekke band verwisselen en dan moet alle hengelzooi weer in omgekeerde volgorde terug in de achterbak... Dus dan kan er wel eens wat vergeten worden... We vergaten sowiezo om de braaf neergezette gevarendriehoek weer op te halen, maar na dat akkefietje miste ik ook opeens mijn schepnet... dus ik denk dat dat daar nog steeds ergens in de berm ligt. Die zien we nooit meer terug.



Onze tent staat deze keer prima, maar we krijgen buren. Naast ons strijken twee vrouwen neer die voor het eerst hun tentje willen gaan opzetten, maar ze zijn vergeten om een hamer mee te nemen. Dus: lenen van die aardige buurman. Vervolgens willen ze hun tweepersoons luchtbed gaan opblazen, maar ze zijn ook de pomp vergeten (idem).   Maar ... het tentje dat ze bij zich hebben is 140 cm breed... en hun luchtbed blijkt 160 cm breed te zijn. Kun je je voorstellen hoe dat er uit zag ? Een enorme donut in een veel te krappe puntzak. Zo kan ik nog wel even doorgaan. De waslijst van kampeergekloot en tenttoestanden die ik tijdens mijn visvakanties heb meegemaakt is nog lang niet afgehandeld. Er was nog veel meer chaos en narigheid. Bijvoorbeeld die allerlaatste kampeerdag in Wales...

Op deze foto zie je in de verte mijn oranje tent op een richel staan aan zee. Het is nu overdag, zonnig, windstil en het is eb. Maar... hoe ziet diezelfde plek eruit als het donker is ? ... met harde wind en kletterende regen, terwijl het vloed is ? We gaan het meemaken.

We staan hier namelijk op een eiland dat bij hoogwater bijna onderloopt ( Shell Island, Wales)  en bij de slagboom van de camping hangt een getijde-tabel waarop duidelijk staat aangegeven wanneer het springtij is, want dan kun je het terrein absoluut niet bereiken en zul je moeten wachten tot het water gaat zakken. Iedereen die te lang in zijn bed is blijven liggen kan dan niet meer de camping af.

Onze tent stond daar een week lang op een (voor het uitzicht) prachtige plek, en er was een hogedrukgebied met een zwak oostenwindje, dus tot nu toe was alles okee... Maar vandaag is de wind gedraaid en sterk aangewakkerd, hij komt nu pal uit het westen over zee aanrollen, onze tent staat met zijn bek in de wind... en er steekt een fikse storm op. Je zou kunnen zeggen: hoe haal je het in je hoofd om op zo'n winderige plek je tent neer te zetten ? Maar deze camping stond al propvol en de enige vrije plekken die er waren bestonden uit zompig gras. Dan maar een beetje risico nemen, dachten we... en we kozen voor een mooi weids uitzicht over zee.  Fout .



Ik word 's morgens wakker van het geklapper van de tent en ga de haringen inspecteren. Scheerlijnen losgeslagen. Keiharde wind uit zee. Foute boel. Weersvoorspelling op de smartphone: toenemende wind, hevige regen, storm, windkracht 9 !De tent staat te rammelen in zijn scheerlijnen en te kraken op zijn stokken. Bij de buren is er al een tent tegen de vlakte gegaan en de andere staat nog, maar bol van de wind. De hele camping is in rep en roer en iedereen is overhaast aan het afbreken. Overal waar ik kijk zie ik losgeslagen scheerlijnen, gescheurde tentflappen en geknakte tentstokken. Een jong stel neemt nog de moeite om alles netjes in te pakken maar de motor-macho-boys laten zelfs hun tentjes achter als afval en kiezen halsoverkop het hazenpad. Op de foto's kun je het niet goed zien, maar reken maar dat het keihard waaide !

Een eindje verderop staat een nylon bungalowtent te klapperen in de storm. Ik denk dat daarin nog mensen liggen te slapen. Wordt het niet eens tijd om wakker te worden ?! Gelukkig kwam al gauw de heer des huizes naar buiten... en weet je wat die ging doen? Die begon met het weghalen van het windscherm. Dat lijkt me niet zo slim.

Doordat je het windscherm weghaalt gaat die opgeblazen tent juist nóg meer wind vangen. Vanuit de binnenkant van de luid klapperende tentballon hoor je een vrouw schreeuwen dat ze bezig is haar biezen te pakken maar dat dat effe tijd kost... en manlief probeert ondertussen als een mislukte kitesurfer het zaakje enigzins in bedwang te houden.

Eindelijk kwam zijn vrouw met een verward hoofd naar buiten gekropen en die begon willekeurig aan een paar lijnen en flappen te trekken zonder dat ze eigenlijk wist wat ze wou.

Terwijl je het nylon hoorde scheuren en de stokken zag omknakken stond ze tegen de storm in te schreeuwen dat die vent nu toch ècht moest komen helpen (die was nog steeds bezig om het windscherm op te rollen), maar de wegwaaiende tentballon was inmiddels losgeslagen van de grond (kijk maar naar die kale grasplek) en een paar seconden later zag je de complete tent als een luchtballon opstijgen, terwijl zij er onderaan hing.



Ik heb het exacte moment van opstijgen helaas niet op de foto kunnen vastleggen, omdat mijn eigen tent ook het luchtruim begon te kiezen  en dat was voor mij urgenter. Hieronder zie je nog een laatste foto van mijn dierbare tent, terwijl ik wanhopig probeer om hem overeind te houden, vlak nadat de stangen waren gebroken.Op deze stormkracht 9 crisisfoto zie je rechtsonder nog het overleden skelet van mijn voortent liggen.

Ik kan moeilijk beschrijven hoe gauw we in vliegende vaart die complete tentchaos hebben afgebroken, maar we flikkerden halsoverkop alle zeiknatte troep in de achterbak,  smakten veel te hard de klep dicht, doken (in de stroooomende regen) in de auto achter het stuur, zetten gauw de airco en de ruitenwissers aan en toen keken we elkaar aan ... lachend .... maar wel als een stel verzopen katten. MAAR... op dat moment vergat ik dus die opgetuigde zeeforel-hengel waar ik gisteravond mee had gevist. Die had ik tijdelijk even naast de tent in het gras gelegd...maar vergat hem nu dus terug te leggen in de auto ... en ik reed weg zonder mijn kostbare hengel. Maar... daar kom je natuurlijk pas achter bij thuiskomst in Holland... als je de auto uitruimt. Zucht... Dure hengel... Kwijt... Domme fout... Zonde... Shit happens.

Hiermee is het grote kampeeravontuur dat mijn levenlang heeft geduurd nu toch echt tot een einde gekomen. Je mag het gerust truttig noemen, maar sindsdien heb ik dus een comfortabele(re) caravan aangeschaft. Dit was voor deze meneer echt de aller-allerlaatste kampeer-ellende die hij ooit zal meemaken ! Of toch niet ?

We zullen de zaak afronden met een laatste sfeerplaatje van een goudgerande zonsondergang. Ik hoop dat je hebt genoten van deze waargebeurde kampeer-problemen tijdens onze jarenlange vistrips. Soms was het om je kapot te ergeren, maar achteraf konden we er meestal wel om lachen. Ik hoop jij ook.

Je kunt de vorige afleveringen over vistrips naar Noorwegen, Denemarken, de Middellandse Zee, Normandië, Bretagne en Ierland nog eens bekijken via deze link 

Vissersgroeten van  Geert Luinge

g.luinge2@upcmail.nl