De haken en ogen van een vistrip: Vertikaal vissen ( deel 3 )

Maar... er zijn nog veel meer spelbrekers die onze plannen in de war kunnen schoppen, en er is een waslijst aan faktoren die onze vangsten negatief kunnen beinvloeden. Dat zijn de hindernissen van het vertikaalvissen. 

Je was bijvoorbeeld van plan om een dag te gaan vertikalen op een grote rivier. Je was 's morgens vroeg opgestaan, had alle noodzakelijke rompslomp en voorbereidingen getroffen, alle hengelzooi en kunstaas ingeladen, de loodzware (en opgeladen!) accu in de boot getild, de trailer met boot en (werkende?) lichtbalk aangekoppeld en je was gelukkig nog nèt voor de ochtendspits op de stek, waar je met je vismaat had afgesproken bij de trailerhelling... Maar... waar is verdomme die trailerhelling gebleven ?!

Dat was een vette domper. Hier konden we niet verantwoord te water gaan. Te veel obstakels en te veel stroming. Geen sprake van. Zucht. Dus... dan maar naar een andere trailerhelling rijden en... alsnog achteraan sluiten in de ochtend-file... zodat je uiteindelijk (4 uur later dan de wekker ging) de boot in het water hebt liggen en met een hengel in de hand eindelijk kunt gaan vissen. De les die we leerden was: bekijk altijd vooraf de waterstanden van de rivier en lees de dag vantevoren de allerlaatste berichten op internet, want een goede voorbereiding is het halve werk. 

Een hele grote spelbreker als je gaat vertikalen op een grote rivier is... stroming. Op de stek hierboven vingen we in zeer stroebel water op 2 meter diepte wel een paar bakken van snoekbaarzen, maar... moet je kijken hoe hard het stroomt ! Voor de vangsten is het meestal gunstig als er een flinke stroming staat, maar voor het schipperen van de boot is het extra lastig en soms ronduit gevaarlijk. Tijdens het varen door deze kolkende massa rivierwater moet je goed opletten dat je niet perongeluk over een drijvende boomstam heen vaart, want dan wordt de boot gelanceerd en is het visverhaal meteen afgelopen. Je zou niet de eerste zijn. 

De laatste jaren zie je op de grote rivieren steeds meer takken die zijn afgeknaagd en komplete bomen die zijn omgeknaagd door bevers. Die boomstronken kunnen meedrijven met de stroming en tijdens het varen onder jouw boot terecht komen. Dus kallempies an... en tijdens het varen goed vooruit kijken of er niks op het water drijft. Vaak zit de voorste man in de boot eigenlijk onhandig in het blikveld van de schipper achterin, die heeft dan een dooie-hoek waarin hij niks ziet, dus allebei goed blijven opletten. Samen zie je meer.

Tijdens het varen ook altijd zorgen dat het gewicht in de boot evenwichtig is verdeeld, dan snijdt hij beter door het water en heb je minder last van de golven. Eventueel ga je op een andere plek zitten, zodat je geen spetters water over je heen krijgt en je zorgt natuurlijk dat de motor in de juiste tilt-hoek staat afgesteld zodat de boot niet op-en-neer klapt en wel in planee kan komen. En daarna... ga je géén onnodige partij gas geven om eens lekker weg te scheuren, maar ga je met een rustig gangetje de visdag beginnen ! Sowiezo is dat beter voor de motor, maar ook voor jouw psyche. Je hebt immers vrij, je hebt heerlijk de tijd om te vissen en het is nu officiel een rustdag. Dus je hebt geen haast en het wordt tijd om te genieten van het leven zonder op je horloge te kijken. Relax. Geef je over aan de schoonheid van moeder natuur, geniet van het avontuur en leef in-het-moment. Haastige spoed is zelden goed.  

Maar... er zitten heel wat haken en ogen aan een onschuldig dagje vertikaalvissen. Er is altijd wel ergens stront aan de knikker en je moet overal op letten. Zoals bijvoorbeeld: de overige scheepvaart en de grote beroepsvaart. Daar wil jij met je notendopje niet tegenaan botsen. Die rijnaken en duwboten kunnen niet afremmen om jou even voorrang te geven, dus... oppassen, afstand houden, respekt tonen en vroegtijdig aan de kant gaan. 

Maar... bij het bootvissen en varen op drukbevaren waterwegen zit er een addertje onder het gras. Volgens de water-verkeersregels moet je steeds aan stuurboordwal (rechts) varen, dus als je aan de overkant, aan bakboordwal zou willen vissen (bijvoorbeeld omdat daar minder wind staat) en je wilt aan die oever dan een paar honderd meter verkassen... dan zul je officieel éérst de vaargeul moeten oversteken, dan aan stuurboordwal een paar honderd meter verderop varen... en dan wéér de vaargeul oversteken om aan dezelfde oever te kunnen vissen. Dat betekent dat je op een visdag beter eerst aan stuurboordwal kunt doorvaren tot het verste punt, dan oversteken en daarna in de toegestane richting langzaam terugvaren en vissen. Dat is dus zo'n lastig dilemma waar je als bootvisser rekening mee moet houden... en daar zijn er meer van.  

Bijvoorbeeld: wil je dat de boot parallel aan het talud drift, zodat je steeds op dezelfde diepte kunt vissen? (lekker makkelijk)... of wil je dat de boot zig-zag over het talud vaart, zodat je verschillende dieptes kunt afvissen ? (lastiger en vaker vastzitten) Meestal beginnen we met zigzaggen, zodat we op de fishfinder kunnen zien waar de vis zich ophoudt, en zodra er een aanbeet volgt kijken we wat de exacte diepte is. Heel vaak vang je de rest van de dag alle vis op diezelfde diepte  en soms kun je de aanbeten tot op de decimeter nauwkeurig voorspellen. En als je dan scherp vist en ècht goed oplet... kun je een keiharde dreun verwachten... Vertikalen is een heerlijk concentratie-spelletje. 

De laatste tijd merken we dat de gemiddelde diepte waarop we de meeste snoekbaarzen vangen in de loop der jaren steeds dieper is geworden. Dat we bijvoorbeeld 10 jaar geleden in november twintig snoekbaarzen vingen op 7 meter... maar dat ze het afgelopen jaar op precies dezelfde stek op 10 meter diepte tegen het talud hingen. Dat heeft waarschijnlijk te maken met het steeds helderder worden van het water. En... op die 10 meter diepte zijn we ook al een paar knappe snoeken tegengekomen, die we vroeger meestal ondieper vingen.  

Maar altijd en eeuwig is er weer een volgend probleem. Zelfs als je precies zou weten waar de vis zich ophoudt, dan nog zul je rekening moeten houden met de overige scheepvaart, de andere boten en de collega-vissers. Soms kun je gewoon niet vissen op de beste plek, vanwege de concurrentie. Wie ooit op het Amsterdamse IJ en het Noordzeekanaal heeft gevist vanuit een boot... die weet hoe enorm groot de schepen kunnen zijn die langsvaren en hoe vreselijk druk het soms kan zijn, dus dan is veilig- en volgens de regels schipperen een hele opgave en geen geintje. 

Ik heb als fanatiek visser en amateur schipper het ooit in mijn hoofd gehaald om tijdens de superdrukke Sail Amsterdam tussen tientallen TallShips en honderden plezierjachten en duizenden andere bootjes en drijvende vlotten... te gaan proberen om vertikaal een paar  snoekbaarzen te scoren...Maar ik had handen en voeten tekort om alle overige scheepvaart te ontwijken en moest konstant zenuwachtig om me heen kijken... en kwam absoluut niet aan vissen toe. Nee, dat was geen pretje. Nooit meer doen. Afradertje.

Nog zoiets: de papieren, de visvergunning, de vispas. Laat ik beginnen te zeggen dat ik een brave jongen ben, want ik had al een vergunning toen ik 12 was en ik ben mijn hele leven trouw lid van een  hengelsportvereniging gebleven, dus ik heb altijd een vispas. Maar... niet altijd bij me ! ... dat is een ander verhaal. Dus daar kom je achter op het moment dat er een boot van de waterpolitie langs komt varen... en dan is de vispret akuut bedorven. Dan krijg je een rood hoofd en begin je wanhopig in je tas te zoeken en je gooit alles overhoop, maar die vispas... die ligt verdomme nog thuis in de schuur ! 

Als ze jou dan (terecht) op de bon slingeren voel je je zwaar de lul. En dan gaat het niet zozeer om de hoogte van de boete en de financiele domper,  maar meer om je eigen eergevoel en je gekrenkte trots. Hoe kan ik zo stom zijn om mijn vispas te vergeten?!  Dus... voortaan altijd overal standaard 24/7 die vispas bij je hebben, dan kun je hem ook niet meer vergeten. Save to memory.   

Trouwens... als je bedenkt hoeveel prachtige wateren je in Nederland mag bevissen voor de luttele veertig euro die een vispas kost, dan mogen we in Nederland héél blij en dankbaar zijn ! Zo veel vis en zoveel prachtig viswater voor zo weinig geld. Dus... al krijg je dan een vette bekeuring omdat je even een sukkel was... je bent nog steeds een ontzettende bofkont dat je uberhaupt in zulk mooi water mag vissen.

Maar...  meestal beginnen de problemen al vóórdat je op het water zit, want zodra je 'smorgens thuis de deur uitgaat zijn er meteen dingetjes die je scherp in de gaten moet houden, anders sta je later te klungelen en te balen. Zoals bijvoorbeeld een modern probleem: is mijn smartphone wel genoeg opgeladen? Zit er na het maken van de foto's en/of filmpjes, na het surfen voor het weerbericht en het voeren van telefoongesprekken aan het einde van zo'n visdag nog wel genoeg stroom in de accu om naar huis (of eventueel naar de wegenwacht) te bellen? Daarom neem ik tegenwoordig een extra powerbank mee, voor de zekerheid. Maar... dan kun je nog steeds je lunchpakket vergeten en/of je thermosfles op het aanrecht laten staan. 

In mijn leven als vertikaalvisser is er heel wat fout gegaan. Ik zeg het eerlijk. Leerzame foutjes en slordigheden, zullen we maar zeggen. Volgens mij maakt iedereen zulke fouten, alleen willen de meesten het niet toegeven. 

Oeps... nou hangt mijn regenjack nog thuis aan de kapstok.  

Hè... nou heb ik die bierblikjes toch nog in de koelkast laten staan.  

Ehh... waar heb ik dat schepnet nou gelaten? ...  

Even hoor ... we zijn vergeten om de roeispanen mee te nemen.  

Zeg... zit er eigenlijk wel genoeg benzine in de tank? (we zijn het reserve-tankje trouwens ook vergeten). 

Zucht... nou heb ik wel mijn pet meegenomen, maar ben mijn zonnebril vergeten... of omgekeerd. 

Wacht eens even... staan mijn laarzen in de achterbak van de auto? of... ben ik die verg..odverdorie !  

Dus dan zit je op een kille februari-dag met twee ijskoude poten in je zomerse crocs, terwijl je warme winterlaarzen nog thuis in de gang staan. Van die dingen ja. 

Misschien denk jij nu: wat die gozer allemaal fout doet... dat overkomt mij niet. Maar ik kan je verzekeren dat ... als jij maar vaak genoeg en jarenlang gaat vertikaalvissen... je vroeg of laat zulke dingen zult tegenkomen. Zekerweten. We zijn dus nog niet uitgepraat over de problemen en de hindernissen die je moet overwinnen als je vertikaal wilt scoren. De volgende keer zullen we eens hardop nadenken over hengels, lijnen en andere technische details.  Tot dan. 

Je kunt de vorige afleveringen van deze praktijk-serie over vistrips naar Noorwegen, Denemarken, Ierland, Wales, Schotland, Normandië, Bretagne en de Middellandse Zee nog eens teruglezen en de foto's bekijken via deze link 

Vissersgroeten van  Geert Luinge.  Email : g.luinge2@upcmail.nl