De haken en ogen van een Noorse vistrip (8)
Tekst en fotografie: Geert Luinge
In de vorige afleveringen hebben we een aantal problemen en akkefietjes besproken die je kunt tegenkomen tijdens een vistrip naar Noorwegen.
We zijn toen geëindigd met een paar vette heilbotten, maar zelfs in Noorwegen liggen die niet gestapeld en er zijn nog veel meer andere interessante vissoorten die je kunt vangen aan een lekker licht tuigje.
Wie bereid is om zijn handen vuil te maken met natuurlijk aas, dus wie een subtiel wapperlijntje voorziet van een stripje vis, een fladder makreel, een zandspiering, een stuk inktvis of een paar garnalen uit de diepvries, die zal vissoorten kunnen vangen die je op kunstaas zelden vangt.
Ergo, wil je veel verschillende soorten vangen, dan moet je je niet beperken tot kunstaas, maar af en toe ook eens 'old school' vissen met natuurlijk aas. Dan heb je meer kans op bijvoorbeeld een zeedonderpad of een leng en nog veel meer wondere wezens.
Er is nog een techniek die zeer succesvol kan zijn: vliegvissen. Als je in de gelegenheid bent loont het vaak de moeite om er een dag met de vliegenhengel op uit te trekken.
Dat gaat niet handig vanuit een boot, maar in het Noorse binnenland liggen talloze rivieren en meren waar het barst van de forellen en waar je schitterend kunt vliegvissen.
Als je geluk hebt zie je tijdens je gestruin door de Noorse bossen ook een eland, een rendier, een vos, een bever of bijvoorbeeld een paar rennende reetjes. Altijd leuk.
We zullen in een latere aflevering nog eens uitgebreid terugkomen op de forel- en zalmvisserij in de zoete binnenlanden, maar deze keer blijven we langs de zoute zeekust, waar altijd wat te doen is.
Vanaf de steigers bij het haventje aan zee kun je ook aan de gang met de vliegenlat en dan zul je zien dat er een heel scala aan zeevissen is die wel trek hebben in een vliegje of streamertje.
Vooral in het donker wil dat nogal eens succesvol zijn en vriend Ronald heeft al heel wat soorten gevangen aan zijn zelfgebonden nymfjes. Het klinkt raar, maar 's nachts is juist zwart kunstaas vaak het meest succesvol.
Je zult aan en op zee niet gauw een off-day hebben, omdat het getij continu verandering brengt. In het zuiden van Noorwegen is het getijdeverschil gering, veel minder dan in Nederland.
Daar zal niet zozeer het getij bepalend zijn voor de vangsten, maar wel het dag-nacht ritme. De uren in de late avond zijn daar vaak de betere vistijden. Dan kun je soms de klok erop gelijk zetten dat de vis pas na een bepaald tijdstip gaat bijten, op een plek waar je de hele dag geen stootje hebt gehad.
Wij hebben met ons horloge in de hand staan wachten op een afspraak met een school gullen die in de schemering het ondiep optrokken. Dat deden ze daar elke avond, op hetzelfde tijdstip.
Dus het had ook geen nut om daar een uur eerder te gaan vissen. Ze waren er gewoon nog niet. Maar als het eenmaal los ging, dan ging het ook goed los. Aan de lopende band.
Er zijn wel onnoemlijk veel plekken in Noorwegen waar het zeewater door de getijdestroom tussen eilanden door wordt geperst, waardoor daar ter plekke een kolkende stroomnaad kan ontstaan. Dat zijn stekken waar het meestal barst van de roofvis.
Grote scholen kabeljauw, pollak en koolvis jagen daar op kleine visjes die door de turbulente stroming even de kluts kwijt zijn. Dan wordt het een slachtpartij voor de kleintjes en een feestmaal voor de groten. Dus als jij daar in de buurt kunt komen met je kunstaas, is het om de haverklap bingo!
Na een lange dag varen, vissen en vangen, met massa's gulzige gullen, klapperende koolvissen, diep doorbuigende hengels en gierende slippen kijk je 's avonds uit het raam van je slaapkamer en je dan wil de zon maar niet onder gaan.
Je hoofd zegt dan: "Doorvissen!" Maar je lijf zegt: "Ontzettend moeie armen van het drillen, even uitrusten." Toch jammer dat je niet 24 uur per dag kunt vissen.
We moeten dus weer even pauzeren, maar de volgende keer laat ik je een paar rare bijvangsten zien, want we hebben in de loop der jaren nogal wat vreemde verrassingen boven water gehaald.
Tot dan,
Vissersgroeten van / tekst en fotografie door Geert Luinge
ADVERTENTIE
ANDEREN LAZEN OOK
