De haken en ogen van een Noorse vistrip (4)

De haken en ogen van een Noorse vistrip (4)  

Tekst en fotografie: Geert Luinge

We waren bezig met het doornemen van een aantal leermomenten en probleemgevallen die je kunt tegenkomen tijdens een vistrip naar de enorm visrijke wateren van Noorwegen.

Ik zal nog wat voorbeelden geven van akkefietjes die wij meemaakten. Een paar praktijktips om te zorgen dat jouw volgende visvakantie een daverend succes gaat worden.

Bijvoorbeeld: met welke hengel ga je vissen en op welke vis?

Vismaat Chiel kickt nogal op het drillen van beresterke vissen aan hele lichte hengeltjes, en daar beleeft 'ie een hoop lol aan, maar ik heb hem aan het einde van zo'n Noorse visweek toch al een paar keer zijn vastgelopen molentje in de vuilnisbak zien mieteren. Kromme as. Einde verhaal. Nee, de Hollandse snoekbaarsspulletjes zijn echt te zwak voor het bedwingen van de Noorse kabeljauwen en de nog veel sterkere koolvissen.
    

Over het algemeen kun je zeggen: hoe lichter de hengel, hoe meer sport je eraan kunt beleven, maar hoe groter ook de kans op het verspelen van een knappe vis. Zelf heb ik nog steeds hoofdpijn van die ene kneiter van een heilbot (ruim anderhalve meter) die ik verprutste doordat ik met een te slappe hengel de grote haak niet stevig had gezet.

En er zijn meer taferelen geweest waarbij we achteraf concludeerden dat ons tuig niet stevig genoeg was. Kortom, als je twijfelt welke hengels je zult meenemen: hou het bij kort, strak en stevig.

Natuurlijk gaat er wel een licht stokkie mee voor de makreel, want met een 20grams pilkertje kun je fantastische sport beleven. Maar dan wel één makreel tegelijk. Dat getakel met zware poken, volle zeshaaks verenpaternosters en een boot vol klapperende makrelen is niks voor ons. Makrelen vang je per stuk en niet met trossen tegelijk. Veel te mooie sportvis.

Als ik naar Noorwegen slechts één kunstaasje mee zou mogen nemen, dan was het een zilver-blauw pilkertje. Daarmee gooi je vanaf de kant een behoorlijke afstand en vanuit een boot kun je er scherp mee vissen op dieptes tot 40 meter.

Er is tijdens al die vistrips die we maakten absoluut één kunstaas geweest waarop verreweg de meeste vis is gevangen en dat is een slank pilkertje van 40 gram (voor alle vissoorten). Op de tweede plaats staat de sandeel-shad (heilbot) en op de derde plaats de altijd vangende Toby-lepel (zeeforel).

Maar de meest gevangen vis in Noorwegen is toch de kabeljauw. Op sommige plekken barst het ervan en overal vang je wel gulletjes aan kunstaas.  

Maar denk nu niet dat kabeljauw altijd vlak boven de bodem zwemt. Heel vaak hangen er enorme scholen gewoon op half water, tientallen meters boven de bodem. Ze azen dan op scholen haring en als je nu een blauwgroene pilker of shad laat zakken heb je (op half water) kans op zo'n kneiter.

De kabeljauwen van de zandbodem zijn meestal vaal en grijs, maar de gullen die tussen de waterplanten jagen hebben een roodbonte kleur en een intrigerend stippenpatroon .

Wat ook een probleem kan zijn: losliggende hengels in de boot. Je ziet hier vriend Rein bezig tijdens een nagelbijtend spannende dril van een heilbot. Dit is nog maar een ukkie, maar ik kan je verzekeren dat die hengels in beeld er een paar tellen later héél anders bijlagen, door de klapperende staart van die sterke platterik. Een boze heilbot in de boot kan flinke schade toebrengen aan je kostbare spullen, dus pas op.

Weet je wanneer het ook gevaarlijk kan worden? Als er een zeewolf boven water komt. Die beesten zijn niet alleen lelijk, maar echt gemeen en link. Op de foto zie je een zeewolf die zo agressief was dat hij de pilker bleef vasthouden zonder dat hij gehaakt was. Je ziet de dreg naast zijn bek hangen. Met zijn tanden kan hij makkelijk een mossel kraken, dus als je daar je vinger tussen krijgt...
 
Pas vooral op bij het onthaken, want hij is sterk, glad en gemeen en hij kan expres naar je hand bijten. Nu kom je er achter dat je toch echt een langere langbektang nodig hebt en bestaat de kans dat de ehbo-trommel eraan te pas moet komen, dus die moet wel aan boord zijn!

Maar ook aan de rugvin van een roodbaars kun je je handen lelijk openhalen en voortaan zullen we geen giftige pieterman meer met de hand vastpakken. Lesje geleerd. Pleister-tip: de lange flexibele fingerstrips van Hansaplast blijven goed zitten, zelfs met natte handen.

Met die linke prikvissen gaan we vandaag afsluiten, maar in de volgende afleveringen van deze serie gaan we verder met het doornemen van de ins- en outs van een vistrip naar Noorwegen. En dan gaan we nog veel meer moois vangen.

Midden in de nacht was het nog steeds niet donker en we moesten onszelf dwingen om naar bed te gaan. Nou vooruit dan. Even een tukkie doen en dan gaan we morgen weer op visavontuur. Nu lekker dromen over een grote heilbot.

Vissersgroeten van Geert Luinge
g.luinge2@upcmail.nl