De haken en ogen van een Noorse vistrip ( 20 )

Tekst en fotografie:  Geert Luinge

In deze laatste aflevering van dit uitgebreide verslag over onze ervaringen tijdens 40 jaar vistrips naar Noorwegen wil ik in ieder geval de vrienden bedanken met wie ik al die mooie avonturen heb beleefd.

Dat waren de mannen die naast me in de boot stonden toen op volle zee de buitenboordmotor er mee kapte (zie afl 2). De techneuten die met smerige benzineklauwen na stug doorwerken de bbmotor tòch weer aan de praat kregen. De kerels die 's nachts op de grond lagen om het gat in de polyester boot te repareren (afl 18).

De gasten die in het holst van de nacht kisten kabeljauw en pijnlijke pietermannen stonden te fileren (afl 4 en 16). De knapen die door gletsjer-spleten klommen en ijsforellen vingen in hemelsblauwe bergmeren (afl 12). De mannen die op de sneeuwscooter zaten en liggend op het ijs ieniemienie stekelbaarsjes vingen. De vrouwen die ons gemist hebben omdat wij gingen vissen, maar die toch begrip hadden voor onze passie .

Heb ik nu iedereen gehad ? Nog lang niet ! Er waren de lotgenoten die uitputtende kanotochten maakten en werden lek geprikt door de muggen (afl 11). Er waren de vismaten die geholpen hebben bij het vangen van enorm sterke heilbotten (afl 1 en 7).

De avonturiers met wie ik de hengel-koker heb mogen delen en vliegreizen mogen maken naar de mooiste Noorse visstekken. Maar ook de zeiknatte doorzetters die enorme hoos- en hagelbuien over zich heen kregen (afl 5 en 17). De mannen die op de achtergrond even in hun uppie alle vis fileerden. De nuttige huishouders die alle noodzakelijke boodschappen deden en de vroege vogels die warme broodjes bakten terwijl wij nog in ons bed lagen te ronken.

Dan waren er nog de wakkere chauffeurs die ons steeds veilig van A naar B brachten, de kontaktpersonen die de boekingen deden in samenwerking met de reisburo's, de penningmeesters die de financien van de groep bijhielden en de koks die elke dag weer de heerlijkste gerechten op tafel zetten !

Dat waren de jongens/mannen/gasten die altijd vrolijk, positief, opbouwend, stimulerend en optimistisch waren. Makkers waarop je honderd procent kunt vertrouwen onder alle omstandigheden. Echte vrienden waarmee je tot diep in de nacht goed kunt praten en heel veel lachen. Ook dat maakt vissen zo mooi !

Allereerst een compliment voor onze ervaren schipper Chiel, die ons jarenlang veilig naar de hotspots heeft geleid en die in samenspel met copiloot Geert altijd de dieptemeter en de bodemstruktuur en de vissymbolen en de GPS en het kompas en de windrichting en de stroming en de scheepvaart en de rotsen en de richels en de bulten en de kuilen en de banken en de sleufjes en de taluudjes in de gaten hield. Dat is een hele klus. En ondertussen nog vissen en vangen ook. Petje af.

Het wordt pas echt ingewikkeld als je met 4 pluggen tegelijk gaat trollen en er 4 hengels tegelijk uitstaan waarvan de lijnen absoluut niet in de buurt van de BBmotor mogen komen. Als er dan stroming staat en zijwind op een bochtig talud... is het verdomd lastig om goed te schipperen. Helemaal als er opeens een dikke heilbot wordt gehaakt. 

Dan moeten alle hengels bliksemsnel worden binnengedraaid en de boot gestopt en de boot gekeerd en achter die vis aan en niet teveel gas geven want dan gaan de staande mannen omvallen en ... en ... Goed schipperen is een full time job. Als je (zoals ondergetekende) bovendien nog eens een onderlijnen-freak bent en je wilt tijdens het varen naar een nieuwe stek nog even van onderlijn wisselen, dan kom je echt handen en voeten en ogen en oren en vooral tijd te kort.

Wat zeg je ? Vissen is ontspannend ? Me reet ! Ga jij even een leng van  anderhalve meter uit 150 meter diepte omhoog te takelen, of til even die spekgladde loodzware klapperende heilbot binnenboord, dan weet je wat ik bedoel. Vissen in Noorwegen is vaak een zware workout. Niks geen relaxen. Het zweet op je rug. Hengeltopsport !



Maar ook als het eens géén grote vissen waren, of als het even dood tij was met minder aanbeten... hebben we toch altijd plezier gehad. Zijn er even geen dikke gullen, sterke koolvissen of loodzware heilbotten in de buurt ? Dan gaan we toch gewoon ergens in de luwte proberen wat kleiner spul, bijvoorbeeld zo'n kakelbonte lipvis te vangen.

Zondermeer de mooiste vis die hier rondzwemt. Dus dan zijn we nog steeds enthousiast en altijd goed gehumeurd. Vriend Rein is een Friese reus van twee meter met handen als kolenschoppen, maar zelfs voor een mini spierinkje, baby forelletje of ukkie grondeltje steekt hij nog altijd zijn reuzenduim op. That's the spirit ! Wie de spiering niet eert is de heilbot niet weerd.

Maar waren er op al die vistrips dan geen dooie momenten ? Nee nooit. Echt nooit. Altijd was er wel iets moois te zien of iets spannends te beleven. Altijd was er wel een goed gesprek, een heerlijke grap, een slimme opmerking,  een scherpe analyse, een botte relativering of een heerlijke dooddoener. Daardoor hadden we 's avonds vaak pijn in onze kaken van het lachen. Ook dat is vissen. Geweldig !

Vriend Peter kan niet alleen een aardig visje vangen, hij is ook onze lopende database. Hij slaat alle goeie stekken op in zijn geheugen en weet jaren later nog precies welke vis hij met welke hengel   op welk kunstaas op welke stek heeft gevangen. Dus dat is erg handig als je wilt weten waar die heilbotten van vorig jaar ook alweer vandaan kwamen.

Dan nog een woord van dank aan de techniek waar wij anno 2018 allemaal gebruik van kunnen maken. Zonder de moderne hengels, de gevlochten lijnen, de nylon onderlijnen, de vlijmscherpe haken en het prachtige kunstaas waarmee we tegenwoordig staan te vissen zou het allemaal niet mogelijk zijn.

Zonder een goede fishfinder en een gedetailleerde GPS waterkaart zouden we niet eens meer de zee op durven ! Zonder degelijke boot en betrouwbare buitenboordmotor kom je nooit meer veilig thuis. Zonder zwemvesten, ankerlijnen, EHBO trommel en genoeg benzine kan het echt gevaarlijk worden. Zonder werkende smartphone kun je geen hulptroepen inschakelen in geval van nood.

En zonder digitale camera en vette computer had ik dit hele verslag niet kunnen maken. Van de 300 foto's die je in deze 20-delige serie artikelen kunt zien zijn er 275 door mij zelf gemaakt
en 25 foto's zijn gemaakt door de vrienden, vriendinnen en vismaten die erbij waren. Daarom een extra woord van dank aan Rein, Chiel, Peter, Arie, Ronald, Pim, Jeroen, Micky, Ria en Wilma voor hun fotografische bijdragen aan deze serie.

Dus zonder al die ongelooflijk knappe technische snufjes (en zonder de mazzel van genoeg bankbiljetten in de portemonnee) hadden we deze avonturen nooit kunnen beleven en al die vissen nooit kunnen vangen.

Je bent gauw geneigd om alles vanzelfsprekend te vinden, maar dat is het niet. Onze voorvaderen hebben duizenden generaties hun hele leven geprutst en geknoeid en geimproviseerd met primitieve materialen.

Maar wij, de mazzelpikken die nu in de moderne tijd mogen leven, hebben een paradijs aan technische hulpmiddelen ter beschikking en wij zijn super-verwend. Ontzettende bofkonten die we zijn !



Een woord van dank ook aan de byzondere vangsten van onze soortenspecialist Ronald, die (meestal met natuurlijk aas) altijd wel ergens een aparte vissoort vandaan wist te peuteren en aan het einde van de vistrip meestal bovenaan de soorten-scorelijst stond.

En natuurlijk vriend Arie, die zo allround is dat 'ie op zee in een boot zit met een fraaie zeeforel op schoot, terwijl zijn camouflagejas nog stinkt naar de verzuurde mais van het Hollandse karpervissen.

Vanaf het eerste moment dat hij meeging met een zoute vistrip naar Noorwegen was hij verkocht. Akuut verliefd op het vissen in de Noorse zeewateren. Sindsdien heeft hij razendsnel bijgeleerd en tegenwoordig is hij moeilijk te verslaan, zeker qua aantallen. Er was een visweek waarin hij welgeteld 660 vissen ving, bestaande uit 16 verschillende soorten, dus dan heb je het spelletje wel onder de knie.

Ondertussen hebben we hier in de zomermaanden 24/7 kunnen genieten van de wilde natuur. Als je in Noorwegen om je heen kijkt ben je beland in een waar paradijs. Een walhalla waar de natuur en de dieren in een rustgevende harmonie zijn. Waar je smoorverliefd kunt worden op een paar pluizige jonge zwaantjes... en waar het soms lijkt alsof zelfs de bomen van je houden.

Er stond een bloemenbak naast het vis-fileerhok waar ik druk bezig was om de vangst te fileren. Een vlieg zoemde boven de bak vol stinkend vis-afval. Even later streek hij neer op een bloemblad om zijn natte voeten te poetsen (om de foto te kunnen maken moest ik ook mijn vieze handen afvegen, dus toen zaten die vlieg en ik gezellig samen te poetsen). Hij bleef nog even stilzitten voor mijn camera... en toen zoemde hij weer de wijde wereld in. Zelfs dat hoort bij vissen.

We gaan afscheid nemen van Noorwegen. Het land met een overweldigend mooie natuur, met genoeg ruimte voor iedereen, met steile bergen en ijzige gletschers, met kabbelende beekjes en kolkende rivieren, met bladstille meren en onpeilbaar diepe fjorden.

Een gastvrij land met byzonder vriendelijke mensen en prachtige hengelsportaccomodaties. Een uniek land met een overvloed aan mega mooie visstekken. Met allerlei verschillende vissoorten, met ongelooflijk veel grote- en ontembaar sterke vissen. Het land van mijn dromen.

Mocht je de twintig (totaal verschillende-) afleveringen van deze praktijk-serie nog eens willen nalezen, dan kan dat door bij TotalFishing.nl bovenaan de homepage te kijken onder de 'specials' bij 'De haken en ogen van ...'.

Daar staan ze allemaal in de juiste volgorde onder elkaar. En daar vind je ook de 15 artikelen die ik eerder schreef, onder andere over heilbotvissen en verschillende vissoorten vangen. Misschien zien we elkaar nog eens terug bij een volgende serie ?

Op een gegeven moment kijken we uit over het fjord, naar de smeltende gletsjer aan de overkant ... Maar wat zie ik daar ? Een spuitende ademstoot ... kijk nou ... een walvis komt langs !
Een Noordse vinvis van 12 meter zwemt langzaam voorbij, ook dat is vissen.

Aan het einde van dit lange visavontuur worden we uitgezwaaid door de reusachtige staartvin van een walvis. Wat wil je nog meer ? Daarmee zullen we voorlopig afscheid moeten nemen van Noorwegen, het allermooiste land van Europa.

Ik wens je toe ... dat jij daar binnenkort ook een kijkje gaat nemen en samen met een paar goede vrienden (of met het hele gezin) op vakantie gaat naar dit schitterende land. Ik kan het je van harte aanbevelen. Als visser, als fotograaf, als natuurliefhebber en als levensgenieter.



Gewapend met de praktijktips die we hebben besproken moet het mogelijk zijn om ergens aan het einde van de regenboog  een pot met goud te vinden, in de vorm van een prachtige vis waar jij nog heel lang aan zult terugdenken.

Zet mij voor de rest van mijn leven maar ergens op een steiger in Noorwegen met een hengel in de hand. Ik zal me geen minuut vervelen.

Tekst en fotografie:         Geert Luinge

Voor opmerkingen, reakties en/of vragen over deze serie : email naar   g.luinge2@upcmail.nl