De haken en ogen van een Noorse vistrip (2)

De haken en ogen van een Noorse vistrip (2)  

Tekst en fotografie:  Geert Luinge  

We gaan verder met het doornemen van een aantal probleemsituaties en uitdagingen die ik samen met mijn vismaten in de afgelopen 40 jaar ben tegengekomen.

Een paar praktijk-ervaringen en leermomenten tijdens onze vele vistrips naar het prachtige- en visrijke Noorwegen waar jij misschien later wat aan hebt als je ook zo'n spannende vistrip gaat maken.

Met stip op nummer 1 van de lijst met veelgemaakte fouten staat: de benzinetank zit niet vol. Zorg ervoor dat je de benzinetank elke ochtend helemaal vol tankt en dat je ook altijd een volle reserve-tank met benzine bij je hebt!

Je weet nooit wat er gaat gebeuren. Realiseer je ook dat op het moment waarop je een tank zou leegvaren ... op zee ... de motor zal uitvallen... en jij in een hotseklotsende boot de benzinetank zult moeten bijvullen of verwisselen. Doe dat dus allemaal thuis in de veilige haven. Elke ochtend weer bijvullen voor vertrek. Niet vergeten. Belangrijk.

Op nummer 2 van de lijst met vaak vergeten dingen staat: een lange ankerlijn en een anker. Nu zeg je misschien: Ja, maar wij willen gewoon driftend vissen en we zijn niet van plan om te ankeren. Dat snap ik. Maar bedenk wel dat een anker je leven kan redden.

Wij hebben een jaar of tien geleden zelf een serieuze noodsituatie meegemaakt, waarbij plotseling onze buitenboordmotor er om onverklaarbare reden mee stopt, terwijl we een paar kilometer buitengaats op zee driften. Je kunt proberen wat je wilt, de motor doet het niet. Je snapt er niks van, maar hij doet het niet. Punt uit.

Ondertussen drift de boot op de golven in de richting van een paar scherpe rotsen aan lager wal... Je kijkt elkaar aan… Het zweet breekt je uit... Je overlegt over de mogelijkheden, maar die zijn er weinig.

De ene gaat proberen om met de roeispanen te roeien, maar dat slaat op volle zee helemaal nergens op, de ander gaat bellen met de receptie van de botenverhuurderij en als die bereikbaar zijn komen ze misschien wel gauw naar je toe.

Maar hoe lang duurt het nog voordat we straks met de boot tegen de rotsen te pletter slaan? Het enige wat jou nu nog kan redden is een lang touw met een anker dat je uitgooit, waardoor de boot nog voor de rotsen tot stilstand komt. Een anker kan je leven redden. Je kunt het natuurlijk niet in het vliegtuig meenemen... maar ter plekke regelen is wel zo slim.

Net zoals de nummers 3 op de lijst van vaak vergeten dingen: de gaff, het schepnet en de staart-lasso. Als sportvisser denk je meestal wel aan het moment waarop je een grote vis zult haken en staat te drillen, maar hoe je een ècht grote vis dan ook aan boord gaat krijgen. Dat wordt toch vaak een ad-hoc probleem.

Zou mijn onderlijn het houden als ik die zware vis zo hupsakee binnenboord til? Is de steel van dat schepnet wel lang genoeg om uberhaupt bij het water te komen? Zeg jongens, hebben we eigenlijk een gaff aan boord? Ja maar, is die wel sterk genoeg ?

Als we nu een ècht grote heilbot zouden haken, gaan we die dan binnenboord krijgen? Gaffen met een lullig klein gaffje dat in een mum van tijd is rechtgebogen? Lussen met een heilbot-lasso ? Dat werkt goed, maar wie heeft hem bij zich?

Zo kun je dus op het laatste moment nog de vis verprutsen waar je het hele jaar over hebt liggen dromen. Ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat je ook heel hard gaat huilen als je wèl die enorme zeeforel op je kunstaas voelt klappen en ook de schitterende vis in al zijn glorie naast de boot ziet liggen. Maar je hebt geen schepnet bij je...en je verspeelt hem...

Nadat je een paar keer zo'n blunder hebt gemaakt zorg je er voortaan wel voor dat je alle belangrijke spullen bij je hebt  en dan kun je uiteindelijk ook de mooiste vissen binnenboord krijgen.

Er is nog een potentieel probleem dat op de loer ligt zodra je samen in een boot stapt om te vissen. Je zult namelijk moeten overleggen wat de persoonlijke voorkeuren zijn, dus wat jij het liefst zou vangen, zodat je samen met je maten de keuze van de stek daarop kunt afstemmen.

Het maakt een groot verschil of je vertikaal met kunstaas op gul wilt vissen, of met natuurlijk aas op platvis, of slepend trollen op zeeforel. Dus zul je vooraf moeten afspreken wat de gezamenlijke plannen zijn, anders weet de schipper niet waar hij heen moet varen en zouden er mannen kunnen gaan balen omdat ze niet hun zin krijgen, dus dat wil je voorkomen.

Democratische besluitvorming op een boot op zee is al sinds mensenheugnis een groot probleem geweest. Vooral als de wind gaat aanwakkeren en er mannen groen en geel gaan zien. Dus een goede communicatie tussen de vissers en degene die achter het stuur/roer staat is essentieel voor de uiteindelijke vangsten en (nog veel belangrijker) voor het gezamenlijke plezier.

We zijn in de loop der jaren in allerlei verschillende formaten-, merken- en types boten op pad geweest. Het gammele houten roeibootje dat we ooit van een ouwe Noorse visser mochten gebruiken om op een diep fjord te vissen was achteraf eigenlijk onverantwoord en dat zullen we nooit meer doen.

In de jaren daarna voeren we uit met onze eigen zeewaardige boot en met vele verschillende huurboten. Vroeger met twee kleinere boten, tegenwoordig met z'n vieren in een grote, omdat dat toch gezelliger is.

Maar vergis je niet hoe het op zee kan spoken, stromen, waaien en klotsen. Binnen in het fjord staat er soms amper een zuchtje wind, maar zodra je de hoek om gaat en een paar kilometer buitengaats bent ziet diezelfde zee er ineens heel anders uit en is het alle hens aan dek.

Wie geen zeebenen heeft kan dan maar beter thuisblijven of vanaf de kade vissen (wat trouwens vaak geweldig goed gaat, omdat er altijd vis is die de beschutting van een haven opzoekt). Wie twijfelt aan zijn zeebenen kan een scopoderm-pleister achter zijn oor plakken of een primatour pilletje nemen tegen de zeeziekte en gember schijnt ook goed te werken.

En, nog belangrijker: ga in het midden van de boot zitten, blijf naar de horizon kijken, eet- en drink regelmatig iets gezonds, ga niet voorover gebogen onderlijntjes zitten knopen, zorg dat je uit de buurt blijft van benzinedampen en twijfel niet aan jezelf.

Een groot voordeel van de Noorse kust ten opzichte van de Hollandse kust is: er zijn talloze eilanden, haventjes en aanlegplaatsen waar je gemakkelijk even aan wal kunt gaan om de benen te strekken en rustig een bakkie te doen.

Maar tijdens het varen naar de volgende stek kan de boot flinke klappen maken, dus zorg ervoor dat je stevig zit en vergeet niet dat je ook uit de boot kunt vallen op het moment dat je voorover bukt om een vis te gaffen...

Met de leng van 146 centimeter die Peter en Rein hier op schoot hebben wil ik deze aflevering eindigen, met de belofte dat we volgende keer verder gaan met het bespreken van de hindernissen en de uitdagingen die je kunt tegenkomen tijdens een vakantie in het viswalhalla Noorwegen.

Tot volgende keer.
Vissersgroeten van Geert Luinge
g.luinge2@upcmail.nl