De haken en ogen van een Noorse vistrip (18 )

Vandaag wil ik het niet hebben over koetjes en kalfjes en visjes, maar over belangrijke zaken.

Dingen die je totale visvakantie kunnen verknallen. Zaken van levensbelang. Gevaarlijke situaties waarin je kunt belanden als je met een boot op zee gaat vissen. Ik zal je precies vertellen wat wij een paar jaar geleden meemaakten.

Ik stond 's avonds in het fileerhok een paar zeeforellen schoon te maken. We hadden die dag heerlijk gevist en erg goed gevangen en we hadden een kist vol maatse gullen, een paar forse koolvissen, een leng en twee zeeforellen in de bak.

Even tussendoor een tip voor het trollen op zeeforel: Als er veel wier en planten in het water staan (daar zitten zeeforellen vaak tussen) dan blijft een getrolde plug (met 2 blote dreggen aan de onderkant) heel vaak in de troep en het wier en de planten hangen.

Maar een getrolde lepel (bijvoorbeeld de 20 grams blauwzilveren Toby-lepel) zwemt daar probleemloos tussendoor. De enkele dreg van een lepel hangt in de luwte van het blad en pakt veel minder troep. Wat krijg je dan een dreun op je hengel ! Geweldig. ( maar dit terzijde )

Plotseling werd er geroepen en was er drukte bij de steigers in het haventje. Er werd geschreeuwd en heenenweer gelopen, dus ik ging kijken wat er aan de hand was. Een boot met Duitse collega-vissers werd binnengesleept ... met een kapotte buitenboordmotor.

De schroef was wat je noemt 'ernstig beschadigd' en de boot kon absoluut niet meer varen. Ze hadden mazzel gehad dat een andere boot met Hollandse vissers ze had opgemerkt, dus die hadden hun wel een sleepje naar de veilige haven willen geven.

Maar in allebei de boten (de Duitse pechvogels en de Hollandse redders) hadden ze géén lang stuk touw bij zich om te slepen. Foutje. Nee, grote fout ! Mag niet gebeuren ! Er is toen een derde boot aan te pas moeten komen (weer mazzel), die wel een sleeplijn/ankerlijn bij zich had, maar zonder die twee 'reddende' boten was de boot met de Duitse vissers absoluut niet veilig aan wal gekomen en waren ze overgeleverd aan de wind en het getij. Ik heb het later op de getijden-app opgezocht, maar op dat moment was het afgaand tij ... dus dan waren die mannen hulpeloos naar open zee gedrift en hadden ze deze keer geen mazzel.

Nadat ik een half uur in het Duits had staan praten over de oorzaak van de kapotte schroef, met de vraag hoe het mogelijk was dat ze ergens op een rots waren gevaren... begreep ik er niks van.
Hadden ze het diepte-alarm niet aangezet ? ... Aber wass ist dass?

Hadden ze het op de fishfinder niet zien aankomen ? Nein, nichts gesehen. Man wollte nur spass machen. Hadden ze dat niet op de gps waterkaart kunnen zien ? Nein, da war nichts zu sehen auf die karte... Was de boot zelf ook beschadigd ? Nein, nur die propellor...

Ze vertelden dat ze een keiharde bonk hadden gehoord tijdens het varen... daarna was de boot nog even doorgevaren, maar een paar honderd meter verderop was de motor definitief uitgevallen. Unverständlich !

Ondertussen was het donker geworden en er lag nog steeds een partij vis die schoongemaakt moest worden, maar terwijl ik daar zo stond te fileren ... dacht ik ineens : Zou je in het geheugen van hun GPS- tracking nog kunnen zien waar het fout is gegaan ?

Ik vroeg aan de laatste Duitser die nog op de steiger stond of ik de kontaktsleutel van hun boot even mocht lenen, ik zette de monitor aan, zocht op de display van de GPS naar het tracking-spoor dat hun boot die dag had gemaakt, zoemde wat in op de details .... en dit is wat ik zag :

Zie jij de fout ? Zie je waar het mis ging ? Het antwoord is: exact op het groene bultje in het midden, waar die dikke blauwe lijn overheen loopt. Waar die paal/dat baken naast staat.

Op elke waterkaart wordt met kleuren aangegeven wat het moet voorstellen. Water, land, diep en ondiep. Op deze kaart is beige het vasteland. Blauw is water. Lichtblauw is dieper water en wit is nog dieper.

Groen is het getijden-gebied. Dat is het gebied dat droogvalt als het eb is.... Daar moet je dus nooit overheen varen !  Ook niet bij vloed ! Groen is absoluut een no-go-zone. Veel te gevaarlijk. Een enkele rotspunt kan een hele hoop schade veroorzaken.

De financiele kater door de kapotte schroef van onze Duitse collega's viel achteraf nog mee omdat ze gelukkig wel zo verstandig waren geweest een verzekering af te sluiten, maar ze waren toch zoveelhonderd euro aan borg kwijt en de campingbaas had weer een gesloopte motor waar hij helemaal niet blij mee was. De volgende dag was er helaas geen andere boot meer beschikbaar, dus toen stonden onze Duitse collega's balend op de kant. Scheisse !

Dan nu een andere foto met een verhaal. Ik geef toe dat het beeld nogal wazig is, maar ik denk dat je wel snapt wat hier aan de hand is. Midden in de nacht liggen we onder de trailer van onze (eigen) boot, met een koplamp, een kwast en een pot gruwelijk stinkende polyester-hars. Een lelijke scheur in de romp van de boot repareren. Want vanmiddag ging het even fout... toen er iemand moest schijten... Nou zul je zeggen: wat heeft dat er nou mee te maken ? Zal ik je vertellen.

Aan de Noorse kust barst het van de eilanden en dat is altijd handig als je even een koffiepauze of een sanitaire stop wil maken, maar er is meestal geen steiger om de boot netjes tegenaan te leggen. Dus zal de schipper de boot voorzichtig langs de rotsen moeten parkeren en dat is vaak lastig.

Vooral als er mannen al gaan opstaan om aan land te gaan voordat de boot stil ligt. Daardoor wordt het evenwicht in de boot verstoord, dan heeft de schipper opeens geen zicht meer op de situatie, kan de afstand tot de rotsen niet goed inschatten en ... crash ! Dat was de zoveelste les.

Altijd blijven zitten totdat de boot helemaal stil ligt en pas opstaan als de schipper het sein geeft. Ook als je nodig moet schijten. Dus toen lagen we 's avonds onder de boot met een pot polyester. Gelukkig hadden we zelfs een föhn meegenomen (altijd handig om natte laarzen te drogen) zodat de hars vrij snel droog was en de boot weer okee. Dus ook dat liep goed af. Weer wat geleerd.

Aan de oevers van het fjord is het 's zomers heerlijk lang gezellig en tot diep in de nacht kun je barbequen, borrelen, babbelen en vissen. Maar dan heb je helaas wel vaak last van muggen. Zittend naast het kampvuur valt het nog wel mee, maar als je een hekel hebt aan die prikbeesten kun je beter 's morgens vroeg gaan vissen.

Je doet het niet gauw omdat het 's avonds zo lang gezellig is (of omdat je nog zoveel vis moest fileren), maar de ochtenduren zijn toch meestal de beste tijd om te vissen en je hebt minder last van beestjes.

Ik ben die ochtend vroeg mijn bed uitgestapt, ben ergens op een vooruitstekende rots gaan staan, wierp een lepeltje in het kraakheldere water en tien minuten later lag er een prachtvis voor mijn voeten.

Ik wil je nog iets vertellen over de 'randkwaliteiten' van mijn vismaten. Er wordt (als je met twee boten op zee bent) namelijk niet alleen heel druk en intensief gevist en gevangen, maar ook ontzettend veel geouwehoerd ...en gelachen !

Een fenomeen dat zich vooral voordoet als er weinig vis wordt gevangen is : de intensivering van het radiografisch communicatieverkeer, ofwel: het gelul door de walkie-talkies. Tegenwoordig zijn onze smartphones veel handiger, maar wij hebben jarenlang gehannest met walkie-talkies.

De batterijen van die dingen waren meestal binnen een paar uur leeg, het bereik viel weg zodra je achter een eiland verdween, de spraak-knoppen werden vaak tegelijkertijd ingedrukt, grote delen van de tekst vielen weg en eigenlijk was het een Babylonische spraakverwarring op zee.



Je hebt bij het onderlinge walkietalkiegeouwehoer grofweg twee mogelijkheden : óf er wordt wèl gereageerd, .... óf er wordt niet gereageerd. Maar in beide gevallen volgt er meestal een lang- en onbegrijpelijk verhaal waar geen touw aan vast te knopen is.

Een praktijkvoorbeeld uit de tijd van de old-school over-en-sluiten walkie-talkies :

A : Hallo-hallo ... breakie-breakie ... is daar iemand ?
B : Hallo-hallo ... ja wij zijn hier ... wat is er? ... over ?
A : Jaja, wij vangen hier geen ene moer, jullie wel ?
B : Nee wij vangen ook niks, maar je moet je bericht wel eindigen met over ...over !
A : Waar heb je het over ?
B : Ja juist, dat bedoel ik. Wij gaan straks verkassen naar de brug, over ...
A : Wat zeg je, gaan jullie de brug over ?
B : Nee man, onder de brug natuurlijk, maar eerst gaan we wat eten, over ...
A : Watzegje, hebben jullie eten over ?
B : Nee sukkel, je moet aan het eind steeds 'over' zeggen omdat die ander anders niet weet wanneer je
klaar bent met praten en dan gaat 'ie tegelijk met jou wat zeggen.

Dan krijg je storing en dan kun je mekaar helemaal niet meer verstaan en dan weet niemand meer waar het over gaat. Dan lopen ondertussen de batterijen leeg en dan kun je als er zich een noodsituatie voordoet niet meer om hulp roepen. Dan ben je reddeloos verloren, dus moet je zuinig omspringen met die walkietalkies en vooral niet allerlei onnodige informatie gaan zitten uitwisselen. Dus we gaan het vanaf nu kort houden.

Heb je dat begrepen ?... over ... ?
A : Hallo ? ... Zijn jullie daar nog ? ... Wij hadden daarnet nogal wat storing.
Zou je dat laatste bericht nog even kunnen herhalen ? ....
B : Ja de groeten ! ....Kappen nou ! Over en sluiten !

A : Hallo ?... willen jullie sluiten? ... over ?
B : Ja, wij gaan sluiten, dus sluiten !
A : Maar je moest toch steeds eindigen met over, over ?
B : Nee, niet als je gaat sluiten, over !
A : Okee, laten we dan nu maar gaan sluiten, over ?
B : Ja, dat zeg ik, sluiten !
A : Maar daarnet was je toch al gesloten, over ?
B : ..........gvdgvd...

Een paar minuten later ...
A : Zeg, wij hebben hier een mooie zeeforel in de boot.  Komen jullie ook hierheen ... over ?
B : Jaja , dat zal wel..... Wij geloven er geen ene barst van !!!............. over ?
A : ... Okee, dan moet je het zelf maar weten..... Sluiten, sluiten en nog eens sluiten !

Groeten en een knipoog van Geert Luinge
g.luinge2@upcmail.nl